Skírnir - 01.01.1846, Blaðsíða 43

Innarmönnum og verksmi&jneigendnm, en bændur
og almúgi eiga bágt. Nií kom jarðeplaspillíngin,
sem í fyrra hefir heimsókt næstum alla noröur-
álfu, líka til Hollands, og þá fór einsng í Belgiu.
Múgi inanns varð atvinnulaus og matarlaus; allir
söfuiiðust ab kaupstöðuiiiini og til liinna riku verz-
lunarinanna, en sumir vildu ekki hjálpa, sumir
gátu ekki libsinnt öllum [leim hóp, sem að [>éim
flykktist. [>á var ekki óeir&a og npplilaupa lengi
ab bíða, og í Hag braut slaðarlýður gluggana með
grjótkasti hjá þeim kaupmönnum, sem ekki seldu
matvóru fyrir það verð, er [»eim líkaði. En kon-
úngr fór til Lundúna; til livers? til að leita ásjár
hjá Viktoriu.
Ferðalag koiiúnga hvers til ailnars bera það
því með sbr, að þeir eru ekki lengur eins alvold-
ugir, einsog þeir liafa áður verib; því sumir hafa
þab erindi að taka ráð sill saman ámóti þjóðunum,
smnir leita liðsinnis hjá öðrum konúugum, þegar
þjóbirnar fara að heimta í stað þess að bibja. Ef
það er t. d. satt, ab ein stjórnin banni annari að
gefa sinni þjóð lausari taumiiiu, þá er það af því
hún óttast, ab ser miini ekki aiinað lilýða, enu
gjöra slíkt hib sama, sem hin gjöri það iiggur
• því þegjaudi votturinn, að þjóbirnar geti, ef á
liggur^ fengið þab, sem þeim er full aivara með að
krefjast, og se því konúngsvaldið undir því koinið
að þær glaðvakni ekki; en hætt sé við ein þjóðin
vakni, ef önnur vakuar og lætur drauma sina ræt-
ast. þvi lieilum þjóðum er í því allt öðruvísu
varib um einstökum mönnum; þær eru alljafna