Skírnir - 01.01.1846, Blaðsíða 53

55
Thiers. tIj>aS er lygasaga”, svaraöi Gísó. Hann
var að lesa í Napóleonssögu eptir Thiers. Ekki
er [m' ólíklegt, aS grunnt sö á hinu góSa railli
þeirra ennþá. — Jesúraenn voru reknir burt af
Frakklandi, serílagi úr Parísarborg, einsog áSur
er áminnst, og líkaSi flestum þaS vel, en bitrustu
fjandraenn þeirra, nokkrir þýskir rithöfundar,
raeSal hverra Arnold Rúge, Bornstedt o. fl., sera
opt og einatt hafa skrifaS áraóti jesúmönnum,
voru líka beSnir um, aS hafa sig sera fyrst í burt,
og þókti raörgum þaS kynlegt. — Illur kurr hefir
veriS i iSnaSarmönuunura frönsku, einkum timbur-
sraiSum, sferílagi þeira í Parísarborg, útúr því
þeir þóktust fá oflitil laun hjá meisturum sinum;
heiratuSu þeir því raeira, enn þegar þaS fekkst
eigi, hlupu þeir burt úr verksmiSjunum og vildu
eigi vinna. j>ó gjættu þeir sín svo fraraarlega, aS
ekki gjörSu þeir upphlaup, eSa brutu lögin á nokk-
uru hátt. Stjórnin vildi eigi draga taura þeirra,
heldur hjálpaSi hún meisturunum meS þvi, afe Ijá
þeim ibna&armenn og sraiSi hersins. Oánægjan
óx þvi raeir og meir, svo aS 120 meistara letu
tilleiSast ab gbfa hörumbil tveim mörkum hærri
daglaun enn áSur. HávaSinn af raeisturum fór
engu aS sibur sinu fram. j>á fóru iSnaSarraenn
og smiSir aS halda sarakomur sin á milli og ráb-
gast um hvaS gjöra skyldi. Voru nú sendar bæn-
arskrár raeS raörgura undirskriptum til þjóSþings
Frakka; var þess krafist, aS stjóruin skyldi sjá
um aS retti sveinanna væri ekki halIaS og ekki
dreginn um of taumur raeistaranna, sera þó optast-