Skírnir - 01.01.1846, Blaðsíða 54

nær ætti hægra rae& að sjá af sínu enn fátækir
sveinar, sera ör&ugt ætti uppdráttar. þaS kom
fvrir ekki, og [>a& varS afdrif bænarskránna,
aS stjóruin útúr þessu bannaSi [leiin sarakomur
þeirra, og enda let iögreglumenn nokkrum sinn-
ura rySja skemrau þeirra, þarsera þeir ræddu
málefni sín; þeir sátu viS sinn keip, vorn skikk-
anlegir og vÖruSust aS gjöra neitt ólöglegt, en
tóku því fjærri aS vinna einn dag fyrir sama
kaup, og hinga&tii hefSi þeir fengiS. Stjórnin sá
því sitt óvænna og i&na&armenn höfSu sigur; var
kaup þeirra hækka& og meisturunum gjört a& skyldu
aS borga þeira sanusýnilega erflSi þeirra. — Sam-
þykkt var ura árslokin ftariegar gjorS milli Frakka
og Enskra um aS hverjir um sig senda skyldi 2(5
herskip tii aS kanna skip þau, sem fari um MiS-
jarSarhafíS og vestur meS ströndum suSurálfunn-
ar; er þa& gjört ( því skyni aS koma í veg fyrir
þrælaverzlanjna, sem alltaf er framin á iaun; er
sagt, aS þetta sé svosera ávöxturinn af ferS Vik-
toríu til Parísarborgar; hafí hún gjört þennan
samning við Loðvik Philippus, og má líka full-
yrða aS ferS hennar hafí ekki veriS til einkis, ef
þaraf flyti að stemdur yrfci loksins stígi fyrir þræla-
verzlanina, sera þeirri miklu mentan, er á að
vera ákomin i nor&urálfunni, er mest vanvyrfca i.
það er óhætt aS fullyr&a, að þaS er eitt af aSal-
einkennurá kristninnar í tilliti til sögunnar, að
þrældómurinn er í Iienni upphafínn, en þvi sárari
er lika sú tilhuxan, a& þrælaverzlanin hefír uú i
nokkur ár farifc vaxandi um saraa leiti og á sömu
stöðum, þarsera kristnir klerkar fást við að kenna