Skírnir - 01.01.1846, Blaðsíða 57

vekja óeirbir ámóti og lætur svo hvora gánga upp
ámóti annari. f>aÖ er líka þaS eina sem heldur
lionum viS, því allir hata hann, en flestir óttast
hann líka. Frelsisvinirnir hata liann, afþví hann er
harSstjóri; stillíngarmennirnir hafa andstygð á hon-
um, afþví hann er svikull og órábvandur, og hirS-
inni er illa viS hann og stendur stnggur af honum
undireins afþví liann er einrænn og ófyrirlátsamur,
ráSríkur og óheflaSur ráSgjafi. Svo lítur út eins-
og hann sfe klerkavaldinu hliShollnr, því ákvarSað
var í fyrra og þaS eptir hans ráSum, aS þær stóls-
jarSir kirkna, klaustra og klerka, sem eigi væri
þegar búiS aS selja, skyldi skila þeim aptur, þó
áSur værí búiS aS kasta á þær konúngshendi. J>ví
eru líka kierkarnir honum meðmælltir vegna egin
hags, og á Spáni iná spyrja (lhverr er á móti mer,
þegar klerkarnir eru meS mer?” — Um árslokin
(15 dag desembermán.) komu stöndin (Cortes)
fyrst saman, eptir aS viStekin var hin nýja stjórn-
arlögun, þó fór þaS svo ólögulega, aS ráSsherr-
arnir einir höfSu veriS kosnir samkvæmt hinum
nýju kosningarlögum, en hinir allir þjóSfnlltrú-
arnir, sem eru 241 aS tölu, höfSu kosnir verib
eptir kosníngarlögum eldra stjórnarformsins, sem
á kom áriS 1837.
/ t
A Italíalandi hefir páflnn veriS svo veikur
áriS sem leiS, ab menn hafa þá og þá búist vib ab
lieyra lát hans. Ilafa veriS óeirSir miklar í ríki
hans, og nóg óánægjutilefui hefir honum fluttst