Skírnir - 01.01.1846, Blaðsíða 47

Skömmu siðar voru fulltrúaþíng Saxa sett, og
neyddist stjórnin þar tii, aö hefja forboÖiÖ gegn
hinura nýpápísku, eöur aö minnsta kosti aÖ rýmka
það æði inikið. Aður hafði þeim verið bannað að
vera á Saxlandi; nú var kirkjuráðinu leift að líða
þeim dvöl í iandinu, Ijá þeim prótestanta kirkjar,
en ekki guðshús hinna rettrúuðu, það er að skilja
gamalpápfsku til að messa í, o. s.fr., ef kirkju-
ráðið svo vildi; stjóruin visaði þannig öllu frá
ser til kirkjuráðsins; hinum nýkatóisku var fram-
vegis lejft að skíra börn sín, þó skyldi einhverr
prótestantaklerkur vera þar við staddur, svo ailt
færi kristilega fram. þetta fengu þjóðfulltrú-
arnir áunnið, en stjórnin hefndi sin og rak marga
útlenda rithöfunda úr landi, sem ekkert illt höfðu
gjört, en grunaðir voru ura að hafa stappað stál-
inu í þjóðina. — Um sama leiti var lagt bann á
mörg útlend dagblöð og enda sum þýskáBojara-
landi, liklega til þess, a& ekki skyldi fara þar á
sömu leið; um sama bil voru trúaróeirðir líks eðlis
í Pósen og um sama leiti var jafnvel ófriður í
náttúrunni. Voru sérilagi brögð að vatnavexti í
EIBnni víða hvar á jvýskalandi, einkum í Dres-
denarborg á Saxlandi; reif árstraumurinn þar af
sér rainmbygða brú, sem staðið hefir um lángan
aldur; muna menn ekki þvílíkt; því 1784, þegar
mestur var í Elfinni vöxturinn, var þó vatns-
megnið miklu minna, enn í fyrra vetur. — A
Prussalandi sást halastjarna, en á hvað vissi þafc?
sumir segja á forboð stjóruarinnar, sem nokkru sífcar
sást á prenti móti öllum þjóðsamkomum í landinu.
A fulltrúaþíngum Bafcens og Brúnsvíkur
(4)