Skírnir - 01.01.1846, Blaðsíða 36

38
ekki betur, enn viðskipti Evrúpu vifc hinar álfurnar
se álik [>vi, [tegar garaall glíraumaður tekst á vifc
úngt glimumannsefni ! ['ví [)ú hann liafi betur, þá
er þess ekki lángt að biða, að hinum únga vaxi
fiskur um hrygg, og hvar stendur hinn garali þá,
sera gengst fyrir með hverjum degi? —
III. Ferðalög konúnganna hvers til annars.
f)að ér ékki Sli æfin síðan, að konúngarn-
ir voru 8vo hræddir hverr við annann, að þeir
þorfcu valla að finnast, nema á landaraærum rikja
sinna, liverr með jafnmarga menn. Hvað kom tii?
J)að var raeiri slægur í þeira þá, enn nú. [)á voru
þjúðirnar konúngslausar, einsog höfuðlaus her;
þjúðirnar fylgðu konúngunum, einsog hjáleiga
höfuðbúli, og sá höfðingi, sern hafði annars lands
konúng i varðhaldi, þúktist að minnsta kosti eiga
itak i undirsátum hans. [>á var einnig sá sifcur,
að ef konúngur nokkur var til fánga tekiu, þá
leysti þjúfc hans liann út raeð úgn fjár, og þess
eru dæmi, að einn konúngur hafi ástundura kostað
meir í peníngum, enn heilt land í vöruverði. Nú
er það vist, afc konúngarnir eru i sjálfum sfcr fullt
eins tnikils virði nú á dögum, einsog þá vorú
þeir; þafc er máske leit á betri liöfðingjum og
mentaðri, enn surair konúngar eru, af þeim, sem
nú eru uppi; en þafc stendur nú allt öðruvisi á í
mörgu falli, eun þá stúð. þjúfcirnar eru fyrst og
fremst konúngunum lángtura siður háðar nú, enn
þá voru þær. Öll stjúrn er nú fastar skorðuð
bæfci innanrikis i hverju landi fyrir sig, og líka