Skírnir - 01.01.1846, Blaðsíða 83

85
afdrif; [jví þá er livaö helst árílbandi aÖ allir sfe
samtaka. Rejndar höfSu þeir Póleuar, sem er-
lendis voru (Ernigrantar) tekiö til konúngs yfir
sig fursta Tsjartóriskí (Czartorishy) og konúngs"
nefnthann: Adam hinn fyrsta, en aptur var annar
fiokkur, ekki minni, sem ekki vildi gtífa honum
konúngsnafn.
Ur því nú uppreisnin hvorki gat veriÖ alþjóö-
leg, ne í nafni eins konúngs, ne lieldur raiÖaÖ aö
því aÖ koma einnri vissri stjórnarlögun á, þá virÖ-
ist oss þaÖ heföi legifc beinast viÖ, aÖ hún lieföi
veriÖ látin hníga aÖ því aö frelsa þá sem bágast
eiga af Pólenum, þab er aÖ skilja hina rússnesku
Pólena, undan ánauÖ og þrældóini. En í stað þess
var ekki tekiÖ þannig í tauraana, heldur boöuöu sam-
blástursmennirnir ölluin þrémur stórþjóðunum:
Rússum, Austurríkismönnum og Prussum stríÖ.
þeir ógnubu Austurríki, fengu aðalinn uppámóti ser
á snmum stö&um, og bökuðu sér óvild margra
þýskra meÖ fjrirætlunum, sem sumar hnigu ab
blóðugum manndrápum og öörum illvirkjum. Jafn-
vel aðrir eins menn og Lelewel og Mickjewicz,
sem báðir eru pólverskir að ætt og mestu föður-
landsvinir og átt hafa lánga dvöl í Parísarborg,
hafa engin afskipti haft af uppreisn þessari, og
er það Ijós vottur þess, ab lnin muni í fjrstu eigf
hafa verið stofnuð svo þjóðlega og livggilega, sem
skyldi. — Eptir því sem heyrst hefir úr flest-
um áttum, var þegar farið ab bóla á Uppreisn-
inni í haust eö var (1845). KvaÖ rússneska
stjórnin fyrst hafa komist eptir hvað um væri aö
vera fyrir njósnarraenn, sem hun átti sér hér og