Skírnir - 01.01.1846, Blaðsíða 14

einokan, konúngstjórn ótakmarkaSi, klerkavaldi
o. s. fr. — jní var ekki kyn, [iótt eigi aíeins jafn-
abarmönnum, heldur einnig allflcstum prótestönt-
um í Sveitsaralandi þækti óviöurkvæmilegt aSjesú-
menn væri gjöröir aS kennurum ( guöfræöi viö
prestaskóla i prótestantatrúnr landi. Söfnuðu þeir
í snatri liöi og uröu þeir á fáum dögum yfir fjórar
púsundir flóttamanna, einkum úr Lúzeruu heraði,
sem fóru móti Lúzernuborg, tóku inn tvö þorp á
leiðinni, settustum sjálfa borgina, enn biöu ósigur
fyrir jesúmönnum, sem höfðu borgaraliðið og flest-
öll yfirvöld borgarinnar á si'nu máli. En ekki er
ófriðurinn þarmeð búinn; það bryddi vib og við
á nppreisnum hfcr og livar og óeirðirnar og ósam-
þykkið ura, hvernin fara skyldi með uppreisnar-
mcnnina, sem til fánga liöfðu verið teknir, og (
varðhald voru settir, urbu svo lángsamar, að Aust-
urríki og Frakkland ætluðu ser að skérast i leik-
inn. |jví [ió að Frakkar sé jesúmöniiiim svo óvin-
veittir í sjálfu sér, að þeir í ár liafa v(sað flokki
þeirra á burt, amast við mörgnm jeirra, og fengið
páfann til ab senda eptir þeim áköfustu og láta
loka jesúmannaskólauum í Parísarborg, þá er þeim
heldur ekki allskostar vel við jafnaðarmenn, sem
opt og einatt eru sannir ójafnaðarmenn; héldu
Frakkar, ab uppreisniil væri öll af þeirra toga
spunnin og miðaði eins mikið til þess 'ab fá breitt
og umturnab stjórnarhögum Svcitsarmannasam-
bandsins, einsog til abútrýma jesúmönnum. f>eir
gruuubu þá um að þeir vildu setja einíngarfri-
stjórn (Unitarialrepublik), sem hefði Bernarborg
svosem fyrir miðbik og oddvita, ístaðin fyrir |)á