Skírnir - 01.01.1846, Blaðsíða 42

44
lians urðu aS afsala völdin gagnstæÖa flokknnm,
sém átti sér fyrir oddvita mann, er Van de Weyer
nefnist, og kom í staö Nothombs. Nú kom jarð-
eplaspillingin i ofauíbót. Hagur bænda i Belgiu
heflr í fleiri ár versnað sökuin klerkavaldsins;
niargir dugandis raenn hafa þrátt fyrir landgæði
og ársæld átt öröugt uppdráttar og velmegan þeirra
mestöli runnið i sjófe kirkjunnar og klerkanna; nú
bættist ofaná að seinasta athvarf fátæklingsins
skemdist og spilitist, áfcnr enn það var tekið npp úr
jörðinni; og á fáura vikum jókst svo greipilega evmb
og örbyrgð í frjófsömu og fjölbygfcu landi, að í
eintim stnðnum Brussel, sem telur hundrað þúsund
innhúa, komust þ r j á t ý gi '[> ú s u r. d i r á vonarvöl.
f)eir heiintiiðu vin.nu hjá verksmiðjtieigendunum
og öðrutn megandi iðnaðarmönniim, en allt var
fullt, og hvergi rúm óskipað. Af þessu orsökuð-
ust upphlaup og óeirðir, rán og gripdeildir, og
á náttarþeli var hvergi óliullt fyrir flokkum af húss-
gángsmönnum, illvirkjum og uppflosnuðum húss-
* bændum, sem belinti svcið, og tóku allt fémætt og
matarkyns, sem þeir náðu. ]>á fór konúngur til
Lundúna og tók drottningu sina ineð sér, líklega
tii þess að biðja Viktóríu ásjár.
Likt stóð á íllollandi. f)ar eru, einsog allir
vita, margir vellauðiigir menn, sérilagi, verzlunar-
menn ; en aptur áraót ógrynni armingja og fátækl-
fnga, sem komnir eru á vonarvöl, og hverki eiga sér
náttstað né vissa von uppihalds. þcssu ollir eink-
um, að verzlan og handiðnir eru svo mjögífyrir-
rúmi, en akuryrkja og jarðarrækt í litlnm blóma.
Við það safnast fé og allskonar auðæfl að verz-