Menntamál - 01.04.1962, Blaðsíða 16

6
MENNTAMÁL
um við, sem lærðum í Kennaraskólanum, og okkur lang-
aði að færa allt til betra horfs. Við ætluðum að gerast
umbótamenn.
Kennararnir kynntust fólkinu, lífsvenjum þess og sjón-
armiðum. Flestir munu hafa lent í erfiðleikum og þeim
margs konar. Húsnæðisskortur, kuldi og erfið ferðalög
buguðu marga góða kennara. Bókakostur var fátæklegur
og algert kennsluáhaldaleysi. En þetta bjargaðist þó allt,
ef fólkið var notalegt og skilningur á starfi kennarans
ríkjandi meðal foreldra og umbótavilji. En hvað sem um
allt þetta má segja og einnig það, að kennarar voru
dreifðir um landið, samgöngur vondar. símasamband
ófullnægjandi frameftir árum, póstferðir strjálar og
efnahagur kennara bágur, bjó samt í þessu fólki falin
kennd, sem tengdi sameiginlegt sjónarmið, sem var í því
fólgið að kennarar þyrftu að ná saman með nýjum hætti
og gera með sér bandalag um hagsmuni sína, umbætur,
lærdóm og starfshætti.
II.
í bókinni Saga alþýðufræðslunnar á Islandi, er þess
getið, að fyrir 1914 hafi verið stofnuð 16 kennarafélög.
Augljóst er, að Kennarafélag barnaskóla Reykjavíkur
hefur verið þeirra lang öflugast. Þetta félag tók upp öðr-
um félögum fremur merki Hins íslenzka kennarafélags,
en með nokkuð breyttum svip og nýjum, merkum málefn-
um, enda var mikið farið að dofna yfir gamla félaginu
síðustu ár þess. Auk ýmissa nýmæla í skólamálum, sem
ekki verða nefnd hér, lét Kennarafélag barnaskóla
Reykjavíkur launamál kennara til sín taka, svo og undir-
búning allsherjarsamtaka barnakennara.
Fyrsti sameiginlegi fundur barnakennara, sem markaði
verulegt spor, var haldinn í Reykjavík 30. júní 1919. For-
göngumenn þess fundar munu hafa verið skólastjórarnir
Björn H. Jónsson í Vestmannaeyjum og Snorri Sigfússon