Menntamál - 01.04.1962, Blaðsíða 50

40
MENNTAMÁL
skjóta inn tæknifræðslu að henni lokinni, eins og hún
er óbreytt í dag, verður árangurinn í líkingu við það,
að hús sé reist á fáeinum staurum í stað heilsteyptrar
undirstöðu.
Ég skal leitast við að skýra þetta nánar og mun byrja
á því að telja upp þau fræði, sem kennd eru á síðari hluta
hins bóklega gagnfræðanáms, í 3. og 4. bekk, teknum
saman.
Fyrst eru tungumálin, íslenzka, danska og enska, alls
28 stundir á viku; þá saga, náttúrufræði, landafræði,
heilsufræði, félagsfræði og bókfærsla, alls 19 stundir;
handavinna, söngur, teikning og leikfimi, alls 14 stundir;
reikningur alls 9 stundir; samtals er þetta 70 stundir á
viku í báðum bekkjum, þar af reikningur aðeins 9 stund-
ir, en engin eðlisfræði. Engin fræðsla er heldur um at-
vinnuvegi landsins.
Séu næst teknir saman þriðji bekkur landsprófsskóla og
3. bekkur í menntaskóla, verður myndin þessi:
Tungumálin alls 32 stundir, að 4 stundum í þýzku með-
töldum; saga, landafræði, náttúrufræði, bókfærsla, alls 12
stundir í stað 19; handavinna, teikning, leikfimi, söngur,
alls 8 stundir í stað 9; reikningur, eðlis- og efnafræði 19
stundir í stað 9; samtals 71 stund.
Hér er vikunám í undirstöðufræði undir tæknifræði-
nám að vísu 10 stundum meira, en engin fræðsla er um
atvinnuvegina.
Fyrsta verkið, sem ég tel að þurfi að vinna hér á landi,
er að bæta ástandið í gagnfræðanáminu. Auka þarf nám
í raunfræðum, en það nafn vil ég gefa reikningi, stærð-
fræði, eðlis- og efnafræði sameiginlega. Er nafnið hlið-
stætt raunvísindum, sem er lokastig tæknifræðinámsins.
En samtímis þarf að bæta við fræðslu um atvinnuvegi
landsins, sem ég ætla að kalla atvinnufræði. Það þarf
að skýra atvinnuvegina í skipulögðum erindum, er segja
frá öllum þáttum hverrar atvinnugreinar, svo að ljóst