Menntamál - 01.04.1962, Blaðsíða 49

MENNTAMÁL
39
1009 nemendur í Reykjavík. Af þessum hópi hættu námi
176, en 833 voru í miðskóla 1958. Afföll því um 16%.
Miðskólahópurinn tvístraðist að loknu prófi í iðnskóla,
kennaraskóla eða menntaskóla, en í fjórða bekk gagn-
fræðaskólans urðu eftir 441, þar af í kvennaskóla 43,
verknámsskóla 175 og 223 aðallega í bóknámi. Fyrir
þennan hóp var ekki um neitt ákveðið framhaldsnám að
ræða, hvorki innan lands né utan.
Þá hef ég gert svipaða athugun á ferli landsprófsfólks-
ins í Menntaskólanum í Reykjavík, sem veitir þeim viðtöku
í 3. bekk, en hann er neðsti bekkur skólans, sameigin-
legur fyrir alla nemendur.
Skólaárið 1957/58 sátu í upphafi 1 3. bekk Menntaskól-
ans í Reykjavík alls 157 nemendur. Næsta ár voru í 4.
bekk aðeins 125 og 1959 í 5. bekk 101 nemandi. En skóla-
árið 1960/61 voru í 6. bekk 97 nemendur, þar af í stærð-
fræðideild 48 nemendur eða aðeins um 30% af þeim, sem
voru í þriðja bekk 1957. Svo fáir höfnuðu í raunfræð-
unum.
Sé nú dregið saman hið helzta úr þessum upplýsingum
um skólakerfin, verður reyndin sú, að engin undirstöðu-
fræðsla undir tæknifræðinám innan lands eða utan er á
boðstólum önnur en sú, sem fer fram í stærðfræðideild-
um menntaskólanna.
Stærðfræðideild Menntaskólans í Reykjavík er elzt og
var stofnuð 1919. Fram að þeim tíma var í rauninni
kjarni fræðslukerfisins óbreyttur frá 1907, og í unglinga-
fræðslunni er kerfið óbreytt að mestu þann dag í dag.
Það getur því naumast komið nokkrum á óvart, þótt
fræðslukerfið sé farið að stinga óþægilega í stúf við þjóð-
lífið, eins og það er í dag, eftir allar hinar miklu tækni-
legu framfarir á öllum sviðum atvinnulífsins.
Það gefur því auga leið, að ef vér ætlum að bæta tækni-
menntunina almennt í landinu, verður unglingafræðslan
fyrst fyrir oss. En fram hjá henni er gengið og reynt að