Menntamál - 01.04.1962, Blaðsíða 25

MENNTAMÁL
15
Pálmi Jósefsson, skólastjóri í Reykjavík,
Gunnar Guðmundsson, kennari í Reykjavík,
Skúli Þorsteinsson, kennari í Reykjavík.
III.
í mörg ár hafa kveðið við kvartanir yfir húsakynnum
Kennaraskólans, enda er skólahúsið yfir fimmtíu ára
gamalt. Nú verður bráðlega fullgert nýtt hús. Þó að góð
hús séu nauðsynleg, eru þau þó ekki allra meina bót. Frá
íslands byggð hefur oft verið haldinn góður skóli í léleg-
um húsum og stundum verið léleg kennsla í góðri stofu.
Kennarinn skapar skólann, og aðeins góður kennari
heldur góðan skóla. Að Kennaraskólanum er því beint því
mikla skylduhlutverki að velja sér til náms hæf kennara-
efni og veita þeim síðan hina réttu leiðsögn og upplýs-
ingu. Handleiðsla Kennaraskólans verður að vera í því
fólgin fyrst og fremst, að senda þjóðinni kunnáttusama,
holla leiðtoga, uppalendur. Þess vegna miðar góður kenn-
araskóli námsefni sitt við það, sem bezt hentar barna-
kennara. Kennaraefnin þurfa að alast upp í skólanum
með börnum við stöðug-t æfingastarf, ekki einungis í
kennslu, heldur engu síður í alls konar félagslegu starfi
með börnum, utan húss og innan, þannig að kennarinn
eigi í fórum sínum fyrir atbeina skólans gnægð jákvæðr-
ar kunnáttu, þegar hann hefur starf sitt meðal fólksins.
Þannig mótaði Björn Jakobsson, skólastjóri, sinn kenn-
araskóla. Samhliða ströngu bóknámi voru kennaraefnin
í stöðugri kennslu alls konar íþrótta inni og úti, ásamt
fjölbreyttu félagslífi. íþróttakennarar útskrifaðir frá
Iþróttakennaraskóla íslands, hafa reynzt öðrum kennur-
um fremur starfi sínu vaxnir þegar frá byrjun, vegna
stefnu og starfs skólans, sem þeir lærðu í. Kennaraskól-
inn verður að þekkja gaumgæfilega sína köllun og þar
með sína nemendur og veita þeim strangt, lifandi og
heilladrjúgt uppeldi.