Morgunn - 01.06.1948, Side 23

MORGUNN
13
„Elskan getur áldrei verið óstarfandi. Það liggur í eðli
hennar. Hún verður án afláts að vinna þeim til blessunar,
sem henni þykir vænt um. Og gerist nolckur yðar svo
djarfur að trúa því, að þeir, sem þú eitt sinn elskaðir á
þessari jörð, og sem efskuðu þig með hreinni og innilegri
ást, og hjarta þitt enn þráir heitt, séu hættir að hirða um
þig, hættir að óska þess að þeir geti verið þér til blessunar,
nú þegar þeir eru sjálfir komnir á dýrðlegra tilverustig? Og
ef þeim hefir farið fram í ástúð og kærleika — og það
hlýtur þeim að hafa farið — getur þú þá imyndað þér, að
þeir geri ekkert fyrir þig? Trúðu mér: Þeir hugsa mjög
mikið um þig.e( ^
,flví mega syrgjandi menn og konur eigi sannfærast
um upprisu sinna, eins og lærisveinarnir og konurnar forð-
um um upprisu hins élskaða meistara — ef það er aðeins
unnt? Nei, annað felst á bak við þessa mótbáru: menn hafa
vanið sig svo við óveruleik trúarbragðanna, að þeim finnst
óliugsandi, að slíkur vendeiki sé til, að menn geti eftir stutt-
an tíma tcdað við þá, sem þeir sáu slokkna út af í dauðanum.
Þegar líkamshjúpurinn er lagður í gröfina, hverfur hinn
látni flestum inn í þoku óvendeikans. Ef þeir töluðu við
þá við og við, og vissu af þvi, að ekkert djúp skilur i milli
og gætu sjálfir fundið návist hins horfna og merkt ástúð
lians og umönnun, mundi lífið gerbreytast. Er ekki mann-
gæzkan og mannvitið állsstaðar að reyna að draga úr sárs-
auka og kvöl lifsins? Á þá sárasti harmurinn, beiskasta
kvölin að vera undanskilin þeim tilraunum?ee
★
„Sumir menn segjast vilja taka opinberuninni, þegar
hún komi sjálfkrafa, en ekki láta leita hennar með tilraun-
um. En sagði ekki Jesús sjálfur: „Leitið, og þér munuð
finna, knýið á og fyrir yður mun upplokið verða.ce Vildi
hann þá ekki láta leitá?ee
★