Morgunn - 01.06.1948, Side 138

128
MORGUNN
komnir eru til vits og ára, er Ijóst, að nú er á allt annan
veg talað hér á landi um dauðann og það, sem á eftir hon-
um fer, en gert var fyrir nokkurum áratugum. Jafnvel
,,rétttrúaðir“ — orþódoxir — prestar láta sér ekki til hug-
ar koma, að tala eins í líkræðum sínum og áður var gert,
og hvað veldur? Blátt áfram það, að almenningur er orð-
inn svo gegnsýrður þeim hugmyndum, sem spíritisminn
hefir flutt. Menn hafa ekki komizt undan þessum hugmynd-
um, hvort sem þeir viðurkenna möguleikann fyrir sam-
bandi við annan heim eða ekki. En það er sívaxandi þorri
fólks að gera nú með þjóð vorri. Meðal prestanna eru
til þeir menn, sem í orði kveðnu segjast halda fast við hina
gömlu kirkjukenning um grafarsvefninn eftir dauðann til
efsta dags, en þennan boðskap túlka þeir ekki í prédikun-
um sínum, enda vita þeir, að á slíka prédikun yrði ekki
hlustað nema af sárfáum mönnum i landinu.
Sálarrannsóknafélag Islands hefir haft mjög frjálsleg
félagsbönd, svo að lengst af voru þeir einir taldir félagar,
sem árgjald komu til að greiða á hverju starfsári. En á
liðnum 29 árum hafa þúsundir manna verið félagir um
lengri eða skemmri tíma, og vitað er, að tímarit félags-
ins, MORGUNN, er mjög mikið lesið.
Ef menn vilja hafa fyrir að kynna sér andlegt lif þjóð-
arinnar og viðhorf hennar til eilífðarmálanna getur ekki
hjá því farið, að þeim verði ljóst, hve geysilega áhrifaríkt
það starf hefir orðið, sem þeir Einar H. Kvaran og prófess-
or Haraldur Nielsson hófu fyrir rúmum fjörutíu árum.
Auðvitað voru þessir menn, svo ólíkir sem þeir voru um
margt, óvenjulega glæsilegir menn um gáfur og hæfileika,
enda hafa áhrif þeirra með þjóðinni orðið mikil og verða
vafalaust lengi enn.