Nýtt og gamalt - 01.01.1914, Side 6

4
sögumenn, nje ihugunarefni fyrir
þessa trúhneigðu mentamenn, nje
fullyrðingar um ágreiningsefni guð-
fræðinganna, sem ættu að geta kom-
ið prestunum af stað, ef nokkuð
getur komið þeim til að skrifa um
trúmál í vikublöðin.
Þegar eitthvert siðferðisrit kemur
út, eru prentaðir úr því heilir kaflar
í sumum blöðunum, og ritið ýmist
lastað eða lofað fram úr hófi; — en
um Barnabiblíuna skrifar eng-
inn neitt verulega, nema Jón prófssor
Helgason, og var þó grein hans þá
í ísafoid (9. nóv. f. á.) öllu fremur
um biblíulestur alment en ritdómur
um bókina. — Hann komst þar meðal
annars að þeirri niðurstöðu, eins og
einhver kann að muna, að prestar
vorir ættu nokkra sök á því, hve
menn afrækja lestur biblíunnar með
„þrálátri fastheldni sinni" við bókstafs-
innblástur ritningarinnar. — Og sýndi
með því furðulegan ókunnugleik á
prestum og biblíulesendum þessa
lands.
Bibiían sjálf kom sömuleiðis út í
haust, sem leið, í nýrri þýðingu, eins
og væntanlega mun kunnugt, og hef-
ur þó sáralítið verið talað um þá
þýðingu í blöðunum.
Vitanlega er ekkert áhlaupaverk
að skrifa ítarlega um nýja biblíu-
þýðingu; sá ritdómur gæti orðið
nærri eins stór og biblían sjálf, ef