Nýtt og gamalt - 01.01.1914, Side 62

60
i
VI.
Trúað gæti jeg því, að einhverjir
lesendur mínir hugsi, að sumt af
þeim upplýsingum, sem hjer eru
skráðar að framan, verði fremur til
að veikja en styrkja traust manna
á orðum biblíunnar. Og má vera að
það verði svo hjá þeim, ef nokkrir
eru, sem halda, að í s 1 e n s k a r
biblíur hafi verið eða sjeu jafn áreið-
anlegar i smáu og stóru, sem eigin-
handarrit höfunda bibliunnar. Jeg
býst naumast við slíkri skoðun, en
sje hún tii, þá er hún röng, er
nokkurskonar hjátrú, bygð á fáfræði,
og mjer virðist heppilegra, að rjettar
upplýsingar um þau efni komi frá
mönnum eldri stefnunnar, heldur en
frá nýguðfræðingum, sem kunnir eru
að mikilli tortrygni gagnvart biblíunni.
Trúin getur verið innileg og bless-
unarrík þótt almenn þekking bæði í
biblíufræðum og öðrum fræðum sje
af skornum skamti; það er gömul
og ný reynsla meðal allra kristinna
þjóða, sem enginn lærdómshroki
skyldi gleyma. — En hitt er jafn-
satt fyrir þvi, að á fróðleiksþyrstum
tímum á barnalega trúin færri varnir
gegn árásum og röngum upplýsing-
um efasemdamanna og trúleysingja
en hin, sem aldrei hikar við að horf-
ast í augu við staðreyndir, og aflar
sjer sem bestrar þekkingar á mál-
efnum þeim, sem hjartað ann.