Skagfirðingabók - 01.01.1975, Blaðsíða 77
VÍSINDAMAÐUR í SVEIT
Fyrsta ferðalagið mitt þetta ár var ekki með Kristmundi, heldur
séra Tryggva, sem átti að messa í Abæjarkirkju í Austurdal. Séra
Tryggvi var prestur til fjögurra sókna: Reykja, Mælifells, Goðdala
og Abæjar; seinna bættust jafnvel Víðimýrar- og Glaumbæjar-
sóknir við. Séra Tryggvi var framúrskarandi góður ræðumaður og
vandaði ræður sínar vel.
Messuferð fram að Abæ tók tvo daga, og ég flaut sem sagt með.
Þetta var um miðsumar. Mér var venjulega lánaður Skjóni frú
Onnu, ákaflega fallegur, viljugur og þýður skeiðhestur. Við lögð-
um af stað um þrjúleytið, hver okkar með tvo til reiðar; ég ætlaði
að rannsaka laugar og tína skordýr á leiðinni. I Goðdölum var
mér fagnað sem gömlum kunningja, og eftir kaffisopa þar riðum
við upp á hálsinn milli Vesturdals og Austurdals í glaða sólskini
með útsýn til Tindastóls og eyjanna í norðri, en Hofsjökull hreykt-
ist í suðri. Ögleymanleg sjón. Við náttuðum okkur á Bústöðum
hjá Tómasi Pálssyni og syni hans Olafi. Þar var alþiljaður torf-
bær, og ég var látinn sofa í stofunni yfir bæjardyrum; sennilega
herbergi Tómasar. Ég man, hve ég var hissa að sjá lærðra manna
bókasafn í torfbæ langt frammi í afdal. Tómas var lærður maður,
greindur og skemmtilegur í samræðu.
Næsti dagur varð minnisstæður á margan hátt, enda líka mesti
kaffisopadagur minn á Islandi það árið. Ég var snemma á fótum
og fór að safna skordýrum, kom aftur klukkan 9 (sveitaklukka)
í kaffi. Um hálftíu var borðað, um tíu afmr kaffi, svo var riðið
fram að Skatastöðum, „prestsreið á vondum vegum“, þ. e. a. s.
heldur hart farið fyrir mig óreyndan. Vað var yfir Eystri-Jökulsá
lengra frammi, en ég fór ána á kláfi — og heyrði seinna um voða-
legt slys með þessari sömu kláfferju nokkrum árum áður.1
Auðvitað fengum við okkur kaffisopa á Skatastöðum, áður en
við lögðum aftur af stað, um hálftólfleytið. Ég fór gangandi frá
kláfinum fram að Abæ, en Abæjará var í vexti og datt ég í ánni og
kom rennandi blautur til kirkju. Það gerði samt lítið til í glaða
I Hér mun um misminni að ræða. Sennilega er átt við drukknun Ingi-
bjargar Jónsdóttur, tvítugrar stúiku frá Goðdölum, er varð 30. júní 1929,
þegar hún fór yfir á kláfferjunni út og niður frá Teigakoti.
75