Skagfirðingabók - 01.01.1975, Blaðsíða 142
SKAGFIRÐINGABOK
skipin lögðu upp afla sinn á Haganesvík, og þar var lifr-
in brædd. Eftir að kom fram um 1870 mun slíkt hafa
lagzt að mestu eða öllu niður.“°
Auk þess, sem hér kemur fram, er skylt að geta þess, að Hrauna-
krókur og Mósvík eru ekki síður fyrir opnu hafi en Haganesvík,
svo að hafnleysi má heita algert í Fljótum.
Verstöðvar í Fljótum voru þrjár. Hin mesta var í Hraunakrók
og einnig var mikið útræði úr Haganesvík og Mósvík. Eitthvað
mun og hafa verið róið úr smávíkunum á Bökkum. Bændur úr
sveitinni, sem ekki áttu land að sjó, áttu margir báta, sem gerðir
voru út úr einhverri víkinni á vertíðum.7 Margir aðrir, sem ekki
áttu skip, réðust í skiprúm hjá öðrum og voru þar ráðnir upp
á hlut.
Ekki voru eingöngu stundaðar hákarlaveiðar, heldur var og
róið á smærri bátum út frá Fljótavík, en þar voru góð þorskmið.
Var fiskurinn ýmist saltaður eða hertur, og var hann sumpart
seldur kaupmönnum, annars notaður heima fyrir.8
Hannes Hannesson frá Melbreið getur þess, að í víkunum þrem-
ur séu margar verbúða- og hjallarústir, sem mjög séu að hverfa.9
Hann hefur dregið upp rissmynd af Hraunakrók, þar sem inn á
eru merktar alls 19 verbúðir og hjallar og tilgreint hverjir áttu
hvað. Þessi mynd hefur hér verið teiknuð upp og fylgir ritgerð-
inni (sjá mynd 1).
I annálum er ekki getið um annan fisk í Fljótum en hákarl og
þó næsta fátt um hann sagt, helzt hvort afli sé góður eða slæmur,
og má ætla, að átt sé við, að hann sé óvenju góður eða óvenju
slæmur, þá sjaldan hans er getið. Sagt er, að aflinn hafi verið „í
meðallagi“, „góður“, eða „í betra lagi“ árin 1806, 1813, 1815,
1838, 1841 og 1842.10 Hins vegar er hákarlsafli í Fljótum „sæmi-
legur“, „í minna lagi“ eða „lítill" árin 1836, 1845 og 1850.11
Þessar heimildir segja litla sögu aðra en þá, að hákarlaveiðar hafi
verið stundaðar á þessum árum og afli verið misjafn, en ekki er
annars staðar að finna betri heimildir frá fyrri hluta aldarinnar.
Arið 1838 kemur upp deila um fyrirkomulag veiða. Þá er í
140