Skagfirðingabók - 01.01.1975, Blaðsíða 111
FLJÓT í SKAGAFIRBI Á NÍTJANDU ÖLD
„Þessu næst gekk bóla um land, og dóu margir menn
efnilegir... Lágu þá sumar Hólastólsjarðir í eyði af harð-
indum. . .“ö
Hér lýkur í gömlum ritum frásögnum harðindanna síðast á 18.
öld, og um þetta leyti virðist hefjast það uppbyggingartímabil
þjóðarinnar, þegar hún vatt sig upp úr einhverri mestu eymd og
harðræði, sem yfir hafði gengið. Fólki hafði fækkað mjög, og bú-
fé hafði einnig týnt tölunni, en nú taka höfðatölur að hækka á ný,
og þegar nítjánda öldin gengur í garð, er hafið uppgangs- og
endurbótaskeið í Fljótum, sem og um land allt.
2.
Sveitarlýsing
Á NORÐVESTANVERÐUM skaga þeim, er skilur að Eyja-
fjörð og Skagafjörð, er allstór sveit, sem nefnd er einu nafni Fljót.
Fyrr á öldum og allt fram til ársins 1898 var þarna einn hreppur,
Fljótahreppur eða Holtshreppur, sem mun hafa verið með stærstu
hreppum landsins. Hreppamörk að vestanverðu voru við Stafá,
vestan Reykjarhóls á Bökkum, en þar tekur við Sléttuhlíðar- eða
Fellshreppur. Að austanverðu voru hreppamörkin lína eftir fjall-
garðinum og í sjó fram skammt frá Sauðanesi eða hin sömu og
sýslumörk Eyjafjarðarsýslu og Skagafjarðarsýslu. Töldust Ulfs-
dalir þannig til Fljóta og hélzt svo allt til ársins 1826, en með
konungstilskipun frá 13. maí á því ári voru Ulfsdalabæirnir sam-
einaðir Hvanneyrarhreppi (Siglufirði).1 Mun rangt með farið í
Jarða- og búendatali í Skagafjarðarsýslu, en þar segir, að Ulfsdalir
hafi lagzt til Hvanneyrarhrepps árið 1829.2 Síðan þetta breytt-
ist eru hreppamörk Fljóta- og Hvanneyrarhreppa og þar með
sýslumörk Skagafjarðar- og Eyjafjarðarsýslna við Almennings-
r.öf, norðan við Hraun í Fljótum.
Landnáma getur alls 6 landnámsmanna í Fljótum, og ber það
109