Skagfirðingabók - 01.01.1975, Blaðsíða 121

FLJÓT í SKAGAFIRBI Á NÍTJANDU ÖLD
4.
Landbúnaður og árferði
Heimildir eru strjálar um búskap og árferði í Fljótum
á fyrstu árum 19. aldar. I annálum séra Pjeturs Guðmundssonar
í Grímsey getur þess, að tíð hafi verið svo slæm norðanlands
árið 1802, að kúm hafi ekki verið hleypt út í Fljótum fyrr en
seint í 11. vilcu sumars.1 Arið er sagt snjóþungt mjög og mikill
fjárfellir hafi orðið í Fljótum og víðar norðanlands, einkum vegna
áhlaups, sem varð með fannfergi um miðjan maímánuð, en sér-
staklega snjóþungt hafi verið allt frá áramótum.2
Næst víkur sögunni til ársins 1835, en í bréfi til sýslumanns
í júlí 1836 segist hreppstjórum Holtshrepps svo frá í svari við
fyrirspurn um búnaðarástandið, en bréfið ber með sér, að á undan
hafi gengið vond tíð og skepnufellir:
„órsök til óþrifa sképnanna og þeirra missirs var ad vísu
grasbrestur í fyrrasumar, enn fremur þó skémdir á heyinu
af þeim miklu vótvidrum sem þá géngu, sumt funadi
úti, enn sumt brann eda ofornadi þá þad var í tóptir
komid, svo hvörki kír ne kindur gátu ekki á því þrifists
endad þó nóg væri ad vögstum, þaraf leiddi fleyri óhægj-
indi, kír mistu burd, nokkrar urdu kálflausar og miólk-
udu lítid í vetur, urdu geldar í vor, þarfyrir neiddist fá-
tækt fólk til ad fá mat í Kaupstadnum til láns, hvarvid
þad komst í svo miklar skuldir ad valla gémr vænst ad
þad fái lán framvegis. . . þó má þarvid bæta ad í fvrra-
sumar var fáa daga gott vedur enn optast kulda stormar
med svækju edur fiúki, sniófallid vard mest þann 21ta Juni
og 2 daga nærstu eptir, vard þá ad géfa kúm inni í 8
daga, þarsem sniórinn kom mestur. Þann 21ta September
kom hrid sem vardi í nokkra daga, þá komu allar kír á
giöf og fóru ekki út eptir þad, frá seint í November var
mikill snióa vetur, sem svo seint hefur tekid upp í vor,
119