Skagfirðingabók - 01.01.1975, Blaðsíða 102
SKAGFIRBINGABOK
Einar varð stúdent 1887, tuttugu og fjögurra ára að aldri. Hann
gufaði upp við lögfræðinám í Höfn og einnig við prestaskólanám
í Reykjavík. Arið 1894 kom hann í Skagafjörð með tvö nýstárleg
veiðitól, afturhlaðna tvíhleypu og laxveiðistöng. Skaut hann nú
fugla með byssunni, en veiddi lax og silung sem ákafast með
stönginni. Sumum þótti nóg um veiðigræðgi hans, því svo kvað
séra Hallgrímur í Glaumbæ:
Líkt og útglennt arnarkló
er hans veiðihrammur;
þurrkar allar ár og sjó
Einar stangagammur.
Einar hvarf úr Skagafirði 1913 til Ameríku, en sneri aftur til
Islands 1920 og settist fyrir á Húsavík. Þar dó hann þremur ár-
um síðar.
17.
Norðarlega á Gilhagadal í Lýtingsstaðahreppi er gam-
alt sel, sem heitir Gilhagasel, því þar var selstaða frá Gilhaga á
Fremribyggð. Um aldarskeið, 1825—1921, var búið í þessu seli,
þó ekki óslitið, fjórum sinnum lágu kofarnir í eyði.
Gilhagasel var kallað húsmannsbýli, og áttu þeir menn völ
fárra kosta, sem bjuggu þar afskekktir mjög, við lítinn heyjaforða
en mikið vetrarríki, enda héldust fæstir við lengur en fáein missiri.
Fyrsti búandinn þraukaði þó í selinu sextán ár, en lengst voru þar
hjónin Sigurður Sigurðsson og Oddný Sigurðardóttir. Þau komu
í Gilhagasel 1849, bjuggu þar óslitið til 1870, að Sigurður and-
aðist, en ekkjan bjó þar eitt ár til viðbótar.
Sigurður og Oddný í Gilhagaseli eignuðust stóran barnahóp,
sem komst ágætlega til manns. Voru þau hjón samtaka í lífssrríði
sínu, meðal annars búverkaði Sigurður þegar þurfti. Til minnis
um það er vísa eftir ókunnan höfund:
100