Morgunblaðið - 14.12.1986, Qupperneq 62

62
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. DESEMBER 1986
ADROTIWCI
Baráttan

við sinnuleysið
Stór blaðastafli hafði safnazt
saman á skrifborðinu mínu og beið
þess að ég færi-í- gegnum hann
og kæmi til skila til ykkar þvt, sem .
mér þætti eiga til ykkar erindi. í
vikunni ákvað ég að fylgja góðum
ráðum og ljúka erindum, sem
höfðu beðið. Eg Vænti þess að fyll-
ast að kveldi þeirri góðu tilfinn-
ingu, sem flestir fá við að ljúka
lengi geymdum störfum. En raun-
ar varð ég heldur döpur við lestur-
inn og velti því fyrir mér hvort ég
skyldi fleyta fréttunum áfram til
ykkar, kæru lesendur. En ég geri
það nú samt og ykkar er að meta
hvort fréttimar eru í rauninni dap-
urlegar.
Þverrandi forysta
Vesturlanda
Áður hef ég sagt ykkur frá frétt-
um af þverrandi forystu Vestur-
landa í kristindómi. í kirkjublöðun-
um, sem ég las í vikunni, var enn
rætt um þetta og sagt að miðstöðv-
ar kristinnar trúar hefðu flutzt til
þriðja heimsins. Allt stafar þetta
af minnkandi áhuga kristins fólks
á Vesturlöndum á sinni eigin trú.
En hvaða áhrif skyldi þetta hafa
í framtíðinni á menningu og þjóðlíf
allt á Vesturlöndum?
Kirkjuleiðtogar þriðja heimsins
leggja oft á það áherzlu að tími
sé til kominn að snúa straumnum
við og fara að senda kristniboða
þaðan og hingað. En sumt kirkju-
fólk í Evrópu biður um meiri
athygli sinna eigin evrópsku systk-
urkirkna. Á þingi lúterskra kirkna,
sem eru í minnihluta í löndum
sínum, kom fram sú skoðun að
lúterska kirkjan væri nú að átta
sig á því að þessar minnihlutakirkj-
ur, sem oft eiga í miklum erfiðleik-
um, væru jafn verðugur vettvang-
ur athygli og hjálpar og kirkjur
þriðja heimsins.
Trúboð í norðri
Fyrir skömmu minntist ég hér
á þing, sem haldið var í Svíþjóð
um „Trúboð í norðri". Þar komst
fólk að þeirri niðurstöðu að ríkjandi
kirkjuform hér um slóðir væri að
syngja sitt síðasta en nýtt að fæð-
ast. Hinn fámenni hópur, sem
starfrækti kirkjuna, væri í erfiðri
stöðu. Hann þyrfti bæði að loka
augum þeirrar kirkju, sem væri
að deyja, og vera ljósmóðir kirkju,
sem væri að fæðast.
Enskum kirkjum
breytt í íbúðir
Og áfram las ég að nálægð
ensku kirkjunnar yrði nú í minna
mæli áþreifanleg og sýnileg í grjóti
og gleri hinna háreistu dómkirkna.
Síðan 1958 hafa nær 2.000 af
16.000 safnaðarkirkjum í Englandi
verið lagðar niður og fjórðungur
þeirra rifinn. Mörgu kirkjufólki er
þetta mikil raun og prestar og
safnaðarfólk mótmæla af lífs og
sálar kröftum. Fjölmargt fólk lítur
á þessar gömlu og virðulegu
kirkjubyggingar sem nauðsynlega
umgerð kirkjuathafna og getur
ekki hugsað sér kirkjuna án slíkra
sýnilegra tákna. Kirkju Heilags
Klemenzar í London hefur verið
breytt í 23 nýtízkuíbúðir og Kirkju
heilags Markúsar er ætlað að verða
Garfunkels-matsöluhús.
Trúarbragðakennsla
í stað kristinfræði
kirkjublaði frá Danmörku les
ég svo að eðlilegra sé að trú-
fræðsla í dönskum skólum sé
trúarbragðafræðsla en kristin-
dómsfræðsla. Þetta er að vísu bara
álit höfundarins, sem telur hollt
bæði fyrir kirkjuna og nemenduma
að kirkjan annist kennslu krist-
innar trúar en skólinn gefi öðrum
trúarbrögðum meira rúm. Önnur
trúarbrögð verði enda æ stærri
hluti af þeim heimi, sem dönsk
böm hrærast í, bæði vegna inn-
flytjenda og þess að fjarlægðir
minnka milli landa og siða.
Kirkjan, sem var
Og þá læt ég lokið upptalningu
frétta, sem mér þóttu dapurlegar
en nauðsynlegar íhugunar. Því
jafnan mun hollt og skylt að gera
sér grein fyrir raunveraleikanum.
Ég lýk þessum pistli með hugleið-
ingu úr einu hinna erlendu rita,
þar sem höfundur íhugar stöðu
kirkjunnar núna í samanburði við
fyrri tíðir. Hann segir að á dögum
heittrúarstefnunnar á 16. og 17.
öld og raunar fram á þessa öld
hafi kirkjan verið miðstöð manna-
móta og upplýsinga. Engin dag-
blöð vora gefin út, engin tímarit,
og sums staðar vora engar póst-
samgöngur. Kirkjan var eini
reglulegi fjölmiðillinn. Prédikanir
prestsins Qölluðu um daglegt líf
sóknarbamanna og beindu ljósi
Ritningarinnar að því svo að þeim
fannst Guð tala. Hann fullvissaði
þau um dóm Guðs og náð, bað þau
að treysta aldrei á góðverk sín né
trúarstaðfestu en vera jafnan vak-
andi í trúnni og góðum verkum.
Og- kirkjan, sem er
En nú er kirkjan ein af mörgum
þáttum í fjölbreyttu þjóðfélagi.
Margs konar framboð af alls kyns
efni býðst seint og snemma í margs
konar íjölmiðlum. Orð kirkjunnar
og samfélag hennar eiga í keppni
við gnægð af öðram orðum og
samfélagi. Það era ekki fyrst og
fremst annars konar trúarbrögð,
sem gera aðsúg að kristinni trú.
Það er fyrst og fremst afskipta-
leysið um trúna. Og þetta afskipta-
leysi heijar ekki aðeins á kristna
trú heldur ríkir meira og minna
afskiptaleysið um trúna. Og þetta
afskiptaleysi heijar ekki aðeins á
kristna trú heldur ríkir meira og
minna afskiptaleysi um alla trú.
Sjá ég er með
yður alla daga
Eftir þennan fréttalestur þykir
mér sjálfri gott að opna Biblíuna
og lesa niðurlag Matteusarguð-
spjalls. Þegar það var skrifað var
kirkjan líka í vanda. Önnur trúar-
brögð og áhugaleysi fólks ógnaði
henni. Kirkjufólk ræddi stöðuna,
reyndi að meta raunveraleikann.
Svo er Guði fyrir að þakka að nið-
urstaðan varð sú að leitað skyldi
til Jesú Krists um ráðleggingar og
forystu. Hann hafði heyrzt heita
liðveizlu Heilags Anda. Og það
mun enn hið bezta ráð.
Baráttan fyrir prestvígslu finnskra kvenna hefur tekið langan
tíma og reynt mikið á þolinmæði þeirra. Nú eru um 1.550 kvenguð-
fræðingar í Finnlandi.
Konur verða
prestar í Finnlandi
í nóvember samþykkti kirkju-
þing finnsku kirkjunnar stjómar-
skrárbreytingu, sem leyfir konum
að taka prestvígslu. Prestvígsla
kvenna hefur verið til umræðu í
finnsku kirkjunni í nær 30 ár og
mikið baráttumál bæði kvenna og
karla. Finnska þingið þarf síðan
að ræða stjórnarskrárbreyting-
una. Það verður því í fyrsta lagi
árið 1988, sem finnskar konur
geta vígzt. Búizt er við að yfir
100 konur muni sækja um vígslu.
Guðfræðimenntaðar konur í
Finnlandi hafa nú heimild til að
prédika með leyfi safnaðarprests-
ins en er óheimilt að skíra, gifta
og greftra.
Þijá §órðu hluta atkvæða
þurfti til á kirkjuþinginu til að
konur fengju rétt til prestvígslu.
87 kirkjuþingsmenn greiddu at-
kvæði með breytingunni en 21 var
á móti. Nægilegt hefði verið að
81 þingmaður hefði greitt henni
atkvæði. Allir biskupar landsins
að einum undanskildum vora
breytingunni meðmæltir.
ALFA
- kristín útvarpsstöð
Sunnudaginn 30. nóvember var
kristileg útvarpsstöð vígð og
formlega tekin í notkun. Það er
útvarpsstöðin Alfa. Hún sendir
út dagskrá sína á FM-102.9.
Eiríkur Sigurbjömsson er út-
varpsstjóri. Hann segir að kristið
fólk, bæði hér á landi og erlendis,
hafi um árabil beðið þess að á
Islandi yrði stofnað til kristilegs
útvarps, sem sendi út fagnaðar-
boðskapinn í tali og tónum.
Eiríkur segir að útvarpsstöðin
standi öllum opin, sem eigi lífið í
Guði, samfélag við föðurinn og
son hans Jesúm Krist og þau, sem
standi að útvarpsstöðinni trúi því
að hún sé upphafið að almennri
trúarvakningu á Íslandi. Nú nær
Alfa til fólks á höfuðborgarsvæð-
inu, Akranesi og í Keflavík. En
ætlunin er að stöðin eignist síðar
aflmeiri sendi, sem breiði boð-
skapinn um Jesúm Krist yfir allt
landið og hafið umhverfis það.
Ég átti um daginn tal við tvær
konur. Önnur þeirra var íslenzk
fjölmiðlakona, önnum kafin en
íhugul um eigin hjartafrið mitt í
erlinum. Hin var frammákona í
alþjóðlegu starfi, ferðast oft og
víða, býr íjarri fjölskyldu sinni.
Líka hún íhugar sinn eigin hjarta-
frið í lífsmunstri sínu. Svo vildi
til að í tali mínu við þær báðar,
sem ég hitti hvora fyrir sig, bar
kirkjumál á góma. Ég spurði þær
báðar hvort þær færa í kirkju.
Og báðar sögðust fara í kirkju
þegar þær væru í útlöndum. Is-
lenzka konan sagðist ganga inn
í stóra dómkirkjumar í erlendum
borgum, sitja þar og íhuga mál
sín í friði og kyrrð. Utlenda konan
sagðist ætla að fara inn í stóra,
nýju kirkjuna, Hallgrímskirkju,
og sitja þar um stund með sjálfri
sér. Síðan íhuga ég það stundum
hvers vegna þær fari ekki í kirkj-
ur hver heima hjá sér. Kirkjur eru
nefnilega ekki alltaf lokaðar. Og
þótt hver ráði auðvitað sjálfum
sér, Guði sé lof, og það sé ekki á
mínum snæram að ýta fólki í
kirkju, þá vildi ég að við kynnum
öll betur, ég jafnt sem þær, að
nota okkur þann frið til íhygli um
eigin mál, sem opnar kirkjur veita
okkur. Éngum okkar blandast
hugur um að streitan og hraðinn
gerir okkur einatt öðravísi en við
vildum vera. Við vildum geta
skipulagt betur hug okkar og
hjarta, orðið sáttari við óhjá-
kvæmilega ærastuna og betri
friðflytjendur sjálfum okkur. Á
aðventunni læram við eitt lítið
leyndarmál. Það er það leyndar-
mál að stundarkom með Jesú
gerir okkur svo óendanlega gott.
Stundarkom í erlinum. Þau stund-
arkom þarf ekki endilega að eiga
í kirkju. Það er hægt að hitta
Jesúm hvar sem er. Guð gefi okk-
ur góð stundarkom á þessari
aðventu. Guð geymi þig.
Það er hægt að hitta Guð í kirkju. Það er líka hægt að hitta hann hvar sem er og ræða við hann stundarkorn.