Morgunblaðið - 07.12.1991, Qupperneq 63

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGÚR T. DLSEMBER 1991
63
Eflaust eiga mjög margir margar
og góðar minningar um frænda
minn og þær ylja og lýsa upp, mitt
í söknuði okkar. Guð vai’ðveiti sálu
Jóns Halldórs.
Ég bið algóðan Guð að styrkja
ykkur, elsku Ásta, Bragi, Stjáni,
Ágústa, Margrét, Einar Bragi og
Elísa, og þess sama biður fjölskylda
mín. Einnig bið ég Guð að styrkja
þá ungu menn sem lentu í þessu
hörmulega slysi ásamt Jóni Hall-
dóri.
Kolbrún Erna Pétursdóttir
Það er oft erfitt að sætta sig við
staðreyndir, erfitt að horfast í augu
við raunveruleikann. Það er mann-
legt. Maður les nánast daglega um
slys og hörmungar, ungir menn
hverfa sjónum okkar í blóma lífs-
ins. Örstutt er bil milli blíðu og éls
og brugðist getur lánið frá morgni
til kvelds. Erfiðast er það fyrir
ættingja að sætta sig við missinn,
en líka fyrir samferðamenn og vini
sem þekkja til. Þó er það nú oft svo
að línurnar í dagblöðunum sem
bera okkur hörmulegar fréttir óský-
rast fljótt í hugum okkar í daglegu
amstri lífsins. Það er ekki fyrr en
það snertir mann sjálfan að höggið
kemur. Ættingi, vinur, skólafélagi
eða nemandi manns verður fyrir
slysi. Nemendur eru kvaddir á
föstudegi, vikunni er lokið og helg-
in framundan. Þrír ungir piltar af
Suðurnesjunum halda heim að lokn-
um skóladegi, tveir stunda nám í
Stýrimannaskólanum, en einn í
Tækniskóla íslands. Eftir aðeins
nokkurra mínútna akstur lenda þeir
í alvarlegu umferðarslysi sem leiddi
einn þeirra til dauða fimm dögum
seinna. Með hörmulegu fráfalli Jóns
Halldórs Bragasonar er enn eitt
skarð höggvið í raðir ungra sjó-
manna af Suðurnesjum. Hann beið
ekki lægri hlut í baráttunni við
hamslaus náttúruöflin sem oft ekk-
ert fær staðist, heidur varð umferð-
arslys honum að aldurtiia, sá vá-
gestur sem tekur stóran toll á
hverju ári. Það sló þögn á kennara-
hópinn í Stýrimannaskólanum þeg-
ar skóiameistari færði okkur kenn-
urunum þessi sorglegu tíðindi.
Menn sögðu lítið en hver hugsaði
sitt. Ég fór þá að rifja upp mín
fyrstu kynni af Dóra.
Hann hóf nám í Stýrimannaskól-
anum haustið 1990 og lenti í mínum
umsjónarbekk. Þetta var annar vet-
urinn sem ég kenndi við skólann
og því ekki eins erfitt að bytja
fyrsta tímann í nýjum bekk og það
hafði verið haustið á undan.
Ég fann strax að andinn var
góður í bekknum enda margir af-
bragðs námsmenn sem voru komnir
til að vinna. Einn þessara nemenda
var Dóri. Hann hóf námið með
áhlaupi og uppskar erfiðið með frá-
bærum árangri að vori. Allt hans
háttarlag var með.þeim hætti að
þar fór maður sem vildi ná árangri
og náði árangri. Dugnaði hans og
elju var við brugðið, enda tókum
við kennarar fljótt eftir góðum
námshæfileikum hans og áhuga.
Hann var einn af þessum mönnum
sem maður mat meir eftir því sem
kynnin urðu lengri. Hann hafði
engar vöflur á hlutunum, hvorki í
Hefurðu
litið á
SPAR
VERÐIÐ
- » n^.
nýlega ?
kennslustund eða í sínu heima-
námi. Hann var skarpur á allar
greinar er lúta að stærðfræði. Má
þar nefna siglingafræði, stöðug-
leikaútreikninga og svo stærðfræð-
ina sjálfa. Stundum kom hann með
nýstárlegar uppsetningar ogjausnii-
dæma sem voru fullt eins góðar og
þær sem kennarinn hafði sýnt.
Hann átti það til að koma með
hnyttin svör og skemmtilegar at-
hugasemdir í tímurn. Þá fór kliður
um bekkinn áður en menn gáfu
hlátrinum lausan tauminn. Þarna
voru ungir menn með sömu lífsköll-
un og Dóri naut sín vel í hópnum.
Hann var ekkert að skafa utan af
hlutunum og sagði sína meiningu
umbúðalaust. Oft sköpuðust
skemmtilegar umræður um líðandi
stund og það sem fyrir eyru og
augu bar í þjóðfélaginu. Dóri hafði
alltaf einhveijar skoðanir á öllu og
þó svo að grín og galsi fylgdi honuin
oft eins og ungra er, lögðu menn
við hlustir þegar hann talaði. Þetta
átti jafnt við um bekkjarbræður
hans sem okkur kennarana. Hann
naut virðingar og aðdáunar í skól-
anum, enda var hann einstaklega
vel gerður og góður drengur.
Fyrir utan sjómennskuna átti
flugið hug hans allan. Hann lauk
einkaflugmannsprófi frá Fjöl-
brautaskólanum á Suðurnesjum
1985. Sú þekking nýttist honum
vel í Stýrimannaskólanum. Hann
hafði haldgóða þekkingu á veður-
fræði og kunni latnesku heitin á
skýjunum utanbókar svn næmi sé
tekið. Hann hafði engu gleymt frá
flugnáminu, þannig var Dóri. Öll
hans skilaverkefni báru vott um
nákvæm og vönduð vinnubrögð, það
var sama í hvaða námsgrein það
var.
Dóri ólst upp í Innri-Njarðvík.
Þetta er lítið og friðsælt þorp. Allir
þekkja alla og vart hægt að hugsa
sér betra umhverfi fyrir lítinn snáða
að alast upp í. Fjaran steinsnar í
burtu með öllu sínu aðdráttarafli
og ævintýrum. Fyrii' litla fjörulalla
hefur það verið ævintýralegt og
heillandi að sjá skip og báta sigla
inn og út um Ytri-Njarðvíkurhöfn,
en hún blasir við Innri-Njarðvík-
urbúum. Það er því ekkert skiýtið
að hugurinn liafi snemma beinst
að sjómennsku. Hafið er heillandi,
en því fylgir líka'vonin um góða
lífsbjörg, erfiði og áhættur sem
höfða til hreysti og manndóms.
Stórt skarð er höggvið þegar
ungir og kappsamir menn eru um-
svifalaust sviptir tækifærum sínum
til vandasamra starfa. Tilganginn
skilur enginn, en það er þó huggun
harmi gegn að eiga minningarnar
um góðan og vandaðan dreng sem
sýndi fádæma sálarstyrk þá fáu
daga sem hann lifði eftir slysið.
Foreldrum hans, Braga Guðjóns-
syni og Ástu Andersen, ásamt
systkinum senda ég og bekkjar-
bræður hans í 2. C okkar dýpstu
samúðarkveðjur og biðjum guð að
geyma Jón Halldór.
Páll Ægir Pétursson
Birting' afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afinælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
I minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta til-
vitnanir í ljóð, tvö erindi, eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar
getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minning-
argreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.
FRÖNSKU
LAMPARNIR
FALLEO HÖNNUN
MARGAR GERÐIR
le Öauphin
FRANCE
HEKLA
LAUGAVEG1174
S 695500/695550
Dýrðin
a asýnd
hlutanna
eftir Pétur Gunnarsson
„Veruieikinn ótjáður
eins og maísbaunir.
Skáldskapurinn hitinn
sem fær þær til að springa
Ný vasabók.
Hugleiðingar,
minningar,
orðmyndir.
Mál
og menning
Laugavegi 18, sími: 24240. Síðumúla 7-9, sími: 688577