Morgunblaðið - 19.03.1998, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ
AÐSENDAR GREINAR
FIMMTUDAGUR 19. MARZ 1998 55
Gleðitár á
barns kinn
AÐ HAFA frelsi og
mátt til þess að breyta
draumi sínum í dag-
mynd er í raun sú
mennska sem við þrá-
um hvert og eitt, og nái
kærleikur okkar út fyr-
ir heimahlað, þá ekki
aðeins fyrir okkur sjálf,
heldur mannkyn allt.
En margur hlekkur
veldur, að þessu ná ekki
nándar nærri allir.
Draumurinn hverfur í
birtu morgunsins, og í
stað hans mætir raun-
veruleikinn með hin
bitru orð: Hvernig datt
þér í hug, að draumur-
inn þinn gæti orðið annað en
draumur?
Lán okkar, þitt og mitt, er, að
blessunardaggir drjúpa svo yfír
þessa þjóð okkar, já, heimshlutann
allan, að auður okkar verður slíkur,
að þeir sem helga sig þeirri starfs-
grein að hjálpa okkur við að drepa
tímann við skemmtan leiksins
kunna sér ekki læti, eiga erindi við
okkur sérhvem dag með gylliboð
sem margur fær ekki staðizt. Það
er staðreynd, því að farmiðar
þeirra, að krásum annarra þjóða og
sólvermdum ströndum, seljast upp
á svipstundu. Hún er liðin sú tíð, er
eg hló með þjóð að skáldinu góða
sem seldi norðurljósin, nú stend eg,
í stuttbuxum með sólgleraugu á
skyrtubol, í biðröð, meðan vélar
ljúka nýrri prentun farseðla. Því
dreg eg þetta fram, að ekki geta
allir séð drauma sína rætast á sama
hátt og eg. Bera samt í brjósti
sömu þrána. Það gerði sveinninn
ungi, sem flaug langleiðir til Húsa-
víkur, til þess að sjá hvali frjálsa í
faðmi hafsins. Flaug skrifaði eg,
víst er það ofsagt, borinn hefði ver-
ið heppilegra orð, borinn af þeim er
kærleik áttu að sýna sjúku barni.
Fréttamenn hljóð- og sjónvarps
gerðu okkur kleift að kynnast þess-
um óði kærleikans, eiga vissulega
þakkir fyrir, því steinn væri það
hjarta er ekki hreifst með. En
svemnmn ungi var og
er ekki einn. Líka þrá
átti telpan unga, sem
móðir segir frá í frá-
bærri grein sem birtist
í Morgunblaðinu fyrir
nokkru undir nafninu:
„Fjóluhvammur - fyrir
hverja - hvers vegna?
Þar segir frá langveikri
telpu, er átti sér þann
draum að komast í
sveit, dvelja þar, kynn-
ast lífi, siðum og hátt-
um þeirra er þar búa.
Enginn taldi sig færan
um að veita svo sjúku
bami þann munað.
Eftir lestur greinar-
innar taldi eg víst, að hjörtu sem
enn fínna til með þeim er hallt
standa í lífinu mynduðu kór, eg
Oft hefír íslenzk þjóð
sýnt og sannað, segir
Sigurður Haukur
Guðjdnsson, að hún
ber gullhjarta.
fengi að sjá grein eftir grein mál-
efni móðurinnar og félagsins Um-
hyggju til styrktar. Von mín dofnar
dag frá degi. Að vísu birtist greinin
í holskeflu annan-a greina, þar sem
fólk var að biðja um stuðning til að
fá að stjórna heimabyggð sinni, fólk
sem fegra og bæta vill heiminn, og
á sjálfsagt eftir að gera það. Samt
bíð eg greina þessara sem eg
treysti til að rétta lítilmagnanum
kærleikshönd, þeirra bíð eg enn,
þessara sem kunna þá list að sam-
eina fólk til þess afls er Grettis-tök-
um lyftir. Eg bið ekki um minna en
töfrasprota sem ævintýri getur
gert í líkingu'við það þá Reykja-
lundur reis; Sólheimar í Grímsnesi;
Kópavogshælið; bamaspítali Hr-
ingsins, svo einhverjir tindanna séu
nefndir sem íslenzk þjóð bendir á,
þá hún vill teljast þjóð meðal þjóða.
Sigurður Haukur
Guðjónsson
Allir þeir, er þessi ævintýr ófu,
lögðu fram, ekki aðeins samúð sína,
heldur réttu hjörtu sín til vefjarins,
og þannig, einmitt þannig, urðu
draumar hugsjóna manna og
kvenna að veruleika.
En snúum nú að Fjóluhvammi.
Eftir að hafa misst dóttur sína 1985
festa hjónin Þuríður Guðmunds-
dóttir og Gunnar Astvaldsson sér
jörðina Hvamm II í Vatnsdal,
leggja allt er þau áttu í að breyta
draumi dótturinnar langveiku í
dagmynd. 1987 koma fyrstu veiku
bömin til dvalar. Síðan hefir starfið
aukizt, svo að faðmar og eigur
þeirra hjóna nægja ekki lengur,
fleiri þurfa að rétta fram sólstafi til
starfsins. Umhyggja, félag til
styrktar sjúkum bömum, hefir
gengið til liðs við þau hjónin, því
það er fólk sem er kærleikanum
vígt, - ber vor og sumar til barna er
hafa ekki þrótt til þess að dansa út í
það sjálf, en þrá það eins og þú og
eg gerðum forðum. Nú gesti ber að
garði sem hrífast svo af starfi, að
þeir bjóða bömunum í flugvélum
sínum yfir dal og fjall; bjóða þeim
að lygnu og hyl; bjóða fram gæð-
inga sína undir hnakk; syngja og
sprella, svo gleymist kvíði og sút
um stund.
Oft hefir íslenzk þjóð sýnt og
sannað, að hún ber gullhjarta, svo
mun og móðurinni reynast, sem
reit greinina „Fjóluhvammur - fyr-
ir hverja - hvers vegna? Fislétt
mun okkur reynast að gera þá um-
gjörð, er starfinu hæfir, ef við
ákveðum að rétta fram þó ekki væri
nema einn sólstafanna, sem ham-
ingjudísir lífsins hafa borið í okkar
fang. Laun okkar verða há: Gleði-
tár á barns kinn - barns sem veika
arma teygir móti vorsins og sumar
sól! Við erum hluti bænasvars þess,
þú og eg.
Höfundur er prestur.
a-----------■
SLIM-LINE
dömubuxur
frá gardeur
Uáuntu
tískuverslun
mm V/Nesveg, Seltj.. s. 561 1680 m
Míkíá úrvcil df
fðllegum rúmfatnðði
SkólavOrÖustig 21 Sámi 551 4050 Rryk*sv*V
Vaxtagreiðsla
Stofn á sér enga hliðstæðu hjá öðrum íslenskum
vátryggingafélögum - viðskiptavmir njóta alhliða
tryggingavemdar og geta að auki fengið
bæðiafslátt og enduigreiðslu.
Eitt simtaf er aUt sem þarf.
heimasíða www.sjal.is.
I'.iiílurgreiösla
Nánari upplýsingar og ráðgjöf
ísíma 569 2500
eða hjá umboðsmönnum um land allt.
sjóváoPalmennar
Traustur þáttur í tilverunni
¥ ¥
— at/a (vof/
ÍSLENSKUR MJÓLKURIÐNAÐUR
¥
¥'
v