Morgunblaðið - 19.03.1998, Blaðsíða 61

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 19. MARZ 1998 61
Perry var alveg einstakt ljúf-
menni og minnist ég þess aldrei að
hann brygði út af sinni eðlislægu
glaðværð þótt eflaust hafi oft reynt
á þolrifín hjá honum meðan hann
var að fá okkur til að hverfa frá úr-
eltum aðferðum í öryggismálum.
Varð honum strax ljóst að þetta
viðamikla starf sem hann tók að sér
yrði ekki unnið eingöngu við skrif-
borð í Reykjavík heldur í gegnum
mannleg samskipti og með heim-
sóknum til lykilmanna í landhelgis-
gæslu, lögi'eglu, slökkviliðum,
björgunarsveitum og heilbrigðis-
þjónustu. Var hann óþreytandi í að
eiga fundi með þessum aðilum um
allt land og náði að kynnast fólki í
þessum starfsgreinum í hverjum
bæ og þorpi í landinu á þessum
stutta tíma. Féll honum strax svo
vel við land og þjóð að hann var
ekki búinn að vera hérna nema í
rúman mánuð þegar hann sagði
mér að hingað vildi hann flytjast
þegar hann kæmist á eftirlaun og
búa til æviloka. Var það á 45 ára af-
mæli hans, sem við héldum uppá í
hótelinu í Vík eftir að hafa verið að
skoða okkur um á áhrifasvæði
Kötlu, en þá var því trúað að þar
væri stutt í næstu eldsumbrot. Þeg-
ar Perry hélt til síns heima eftir
fyrstu dvöl sína hér skilaði hann ýt-
arlegri álitsgerð um framtíðar-
skipulag Almannavarna á Islandi
og hvernig bæri að fylgja þeim
áætlunum eftir. Ekki lét hann þar
við sitja heldur skoðaði hann sér-
staklega samgöngu-, orku- og fjar-
skiptakerfi landsmanna og benti á
veikleika sem við yrðum að laga til
að forða tjóni á efnahagslífi lands-
manna í meiriháttar náttúruham-
förum.
Þegar PeiTy fór héðan í júní 1971
var ákveðið að leita eftir því við Sa-
meinuðu þjóðirnar að hann kæmi
aftur í stutta heimsókn í lok ársins
1972 til að fara yfir þá skipulags-
vinnu sem komin væri, og leiðbeina
um lagfæringar ef á þyrfti að halda.
Atti dvölin að verða í rúman mánuð
en þegar liðið var á veru hans hér
braust Vestmannaeyjagosið út
þannig að hann varð virkur þátttak-
andi í því starfi sem unnið var á veg-
um Almannavarna ríkisins í þeim
hildarleik. Kynntist hann undir
þeim kringumstæðum eftirlifandi
konu sinni, Huldu Óskarsdóttur
Perry, sem þá starfaði einnig fyrir
Almannavarnir og Landhelgisgæsl-
una og leiddu þau kynni til þess að
þau gengu að eigast og flutti hún til
hans í Kaliforníu um vorið 1973.
Atta árum síðar eða 1981 fluttu þau
svo alfarið til Islands og hafa búið
hér síðan. Eftir það starfaði Perry
um árabil sem tengiliður Almanna-
varna ríkisins við Varnarliðið á
Keflavíkurflugvelli og fór með al-
þjóðatengsl í stjórnstöð Almanna-
varna ríkisins á hættutímum.
Will H. Perry markaði djúp spor í
þróunarsögu Almannavarna á ís-
landi á síðustu áratugum, spor sem
gáfu Islendingum forskot inn í þær
breytingar sem urðu á fyrirkomu-
lagi almannavarna í nági'annalönd-
unum síðar á níunda áratugnum.
Þeir straumar sem hann bar til okk-
ar árið 1971 urðu síðar að þeirri
stefnu sem víðast hefur verið tekin
upp við skipulag og fyi'irkomulag al-
mannavarna í heiminum í dag.
Perry var fyrsti sendimaðui' Sa-
meinuðu þjóðanna sem fékk það
hlutverk að aðstoða aðildarríki
þeirra við náttúruhamfaravarnir og
veit ég að störf hans hér á landi
urðu lóð á þær vogarskálar sem m.a.
leiddu til þess að Neyðarvarnastofn-
un Sameinuðu þjóðanna UNDRO
var stofnuð á áttunda áratugnum, en
hún breyttist síðar í Mannúðarstofn-
unina DHA.
Um leið og ég kveð Perry er mér
þakklæti efst í huga, þakklæti fyrir
að hafa kynnst þessum einstaka
manni og að hafa átt þess kost að
eiga samleið með honum þessi 27 ár
sem liðin eru frá okkar fyrstu kynn-
um. Samúðarkveðjui' sendi ég
Huldu Óskarsdóttur Pen-y og bið
Guð að styrkja hana í soi'ginni.
Guðjón Petersen.
JÓNA RANNVEIG
BJÖRNSDÓTTIR
+ Jóna Rannveig
Björnsdóttir
fæddist f Reykjavík
25. júní 1911. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 9. mars
sfðastliðinn. For-
eldrar hennar vpru
Guðrún Brynjólfs-
dóttir, f. 7.8. 1878, d.
1947, og Björn
Sumarliði Jónsson, f.
20.10. 1881, d. 1961.
Systkini hennar
voru Elín Anna, f.
20.7. 1907, Kristín, f.
4.11. 1908, d. 1977,
Kristján, f. 1913, dó sama ár,
Birna Guði'ún, f. 27.3. 1914, d.
1973, Brynjólfur Kristinn, f.
29.12. 1917, d. 1975, Samúel, f.
21.2. 1916, d. 1991, Rakel, f.
20.6. 1919, d. 1996, María, f.
3.12. 1920.
Hinn 16. desember 1944 gift-
Komið er að kveðjustund, við
minnumst Jónu ömmu með sökn-
uði og þakklæti fyrir allar góðu
stundirnar, hjai'tahlýjuna og vænt-
umþykjuna, sem hún átti alltaf nóg
af, ef eitthvað bjátaði á. Alltaf var
hægt að sækja styi’k til ömmu á
erfiðum stundum.
Líf hennar var ekki alltaf dans á
rósum. Eins og max-gar af hennar
kynslóð kynntist hún brauðstritinu
snemma, og má segja að það hafi
mótað lífsskoðanir hennar. Hún
varð fyrir þeirri þungbæn-i reynslu
að missa mann sinn í blóma lífsins
frá þi-emur ungum börnum, en með
harðfylgi tókst henni að koma þeim
ist Jóna Axeli Haf-
steini Þórðarsyni, f.
16.12. 1910, d. 24.8.
1948. Börn Jónu og
Axels eru Sjöfn, f.
5.6. 1945, maki Ólaf-
ur Aðalsteinn Berg-
sveinsson, barn
þeirra Jóhannes
Gylfi. Gísli, f. 3.3.
1947, maki Sigi’ún
Jónsdóttir, barn
þeirra Hafþór Gylfi,
börn lians úr fyrra
hjónabandi era Axel
Hafsteinn, Oddný
Sigríður og Björn
Már. Áður átti Jóna dótturina
Guðrúnu Flosadóttur, f. 14.5.
1934, hennar börn eru Bima
Guðrún, Finnbjörn, Guðbjartur,
Jónas Flosi og Sjöfn.
Útför Jónu fer fi'am frá Foss-
vogskapellu í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
öllum til manns. Þrátt fyrir erfið-
leikana kvartaði hún aldrei yfir
hlutskipti sínu, heldur sá ljósu
punktana í tilverunni og kunni að
gleðjast á góði'i stundu með fjöl-
skyldu og vinum.
Hennar líf og yndi vora börnin,
tengdabömin, barnabörnin og
langömmubörnin, og fór allur
hennar tími og orka í að hlynna að
þeim sem best hún gat. Aldrei var
haldið afmæli án þess að amma
væri þar að gleðjast með fjöl-
skyldunni. Nú er sætið autt,
amma mín.
Þín verður sárt saknað.
Birna.
Mikil öðlingskona er látin sem ég
kveð með miklum söknuði. Jóna R.
Björnsdóttir var ein af þessum
hljóðlátu hetjum hversdagslífsins.
Hún átti oft erfiða daga og þurfti
að leggja á sig mikla vinnu til að
fi-amfleyta sér og börnum sínum
eftir að hún missti mann sinn frá
bömunum ungum. Aldi'ei heyrðist
hún þó kvarta og alltaf var hún létt
í lund og reiðubúin að hjálpa öðr-
um. Hún fylgdist alla tíð vel með
og var líka ótiúlega fi'óð um mai-ga
hluti. Því var oft mjög skemmtilegt
að ræða við hana. Núna undir það
síðasta var hún mikið veik og hvíld-
in hefur því vei'ið kærkomin.
Um skeið leigði Jóna hjá okkur
hjónum og hún er okkur og börn-
um okkai’ ógleymanleg fyrir alla
sína hjálpsemi og greiðvikni. Við
eigum henni mikið að þakka fyi'ir
svo ótalmax-gt sem hún hefur fyrir
okkur gei’t. Sú skuld verður aldrei
gi-eidd en hennar verður ávallt
minnst af okkur öllum með þakk-
læti í huga.
Ingibjörg Þorkelsdóttir.
Mín kæra vinkona Rannveig
Björnsdóttir hefur nú lokið sinni
jarðvist eftir langa og erfiða bar-
áttu við skæðan sjúkdóm sem bug-
aði þrek hennar að lokum.
Vinátta okkar sem varað hefur í
yfir hálfa öld hófst er Jóna og eig-
inmaður hennar Axel Þóx'ðarson
fluttu í nágrenni við mig stuttu eft-
ir að þau giftu sig. Þegar Jóna
missti síðan mann sinn frá korn-
ungum börnum varð hún að fara að
vinna utan heimilis sem hún og
gerði af miklum dugnaði.
Við áttum böi-n á sama aldi’i og
það verkaðist þannig að ég gætti
þá barnanna hennar á daginn, þar
til að bamaheimilið Steinahlíð við
Suðurlandsbraut tók til starfa. Þar
voru þau síðan í dagvist hjá Idu
Ingólfsdóttur alveg fi’am á skóla-
aldur. Stundum þurfti Jóna að
vinna frameftir þegar hún vann við
fiskverkun sem starfrækt var í göt-
unni þar sem ég bjó. Þá fengu
börnin að vera hjá mér þar til móð-
ir þeiri'a hafði lokið vinnu sinni.
Það urðu fagnaðarfundir í litla hús-
inu og svo tiítluðu þau saman upp
Tunguveginn, heim á leið. Þó húsið
mitt væri lítið, þá var lóðin stór og
ágætar aðstæður fyrir böi'n og mér
finnst eins og það hafi verið sífellt
sólskin þennan tíma.
Jónu var ekki vel við að eiga
skuld að gjalda, og þegar ég bilaði í
baki fyrir rúmum fjöi'utíu árum
var hún ekki sein að ljá mér hjálp-
arhönd. Hún var búin að koma
börnum sínum í sumardvöl og ráða
sig í vinnu hjá Bæjarútgerð
Reykjavíkur, en vann þar aðeins
einn dag að þessu sinni. Hún tók að
sér heimili mitt alveg fram á haust,
er ég gat tekið við því að mestu, og
um árabil sinnti hún fyiTr mig
ýmra sem mér var ofviða.
A þessurn árum vann Jóna við
ræstingar í skólum, í þvottahúsi
Landspítalans, í fiski og við heim-
ilisaðstoð. Jóna var alls staðar vel
liðin og eignaðist hún fjölda vina
og má þar m.a. nefna Guði'únu
Kjarval. Þeirra vinátta hefur var-
að alla tíð og þó Guði'ún flytti til
Danmerkur, breytti það engu.
Jóna heimsótti hana þangað
nokkrum sinnum, því hún naut
þess að vera samvistum við vini
sína.
Eg og synir mínir vottum börn-
um hennar, Guðrúnu Birnu, Sjöfn
og Gísla, og fjölskyldum þeixra
hluttekningu, sem og eftirlifandi
systram Elínu og Maríu.
Við kveðjum með þakklæti kæx'-
leiksríka konu.
Sigríður Kristinsdóttir.
+
Hjartkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
RAGNHEIÐUR JÓHANNSDÓTTIR,
húsfreyja á Bakka Ölfusi,
lést á Landspítalanum að morgni þriðjudagsins 17. mars.
Engilbert Hannesson,
Jóhanna Engilbertsdóttir, Páll Jóhannsson,
Valgerður Engilbertsdóttir, Garðar Guðmundsson,
Svava Engilbertsdóttir, Gunnlaugur Karlsson,
og barnabörn.
Útför móður okkar,
GUÐRÚNAR GÍSLADÓTTIR,
Ysta-Hvammi,
fer fram að Grenjastaðarkirkju laugardaginn 21. mars kl. 14.00.
Börnin og fjölskyldur þeirra.
+
Eiskulegur bróðir okkar, mágur og frændi,
HARALDUR B. BJARNASON
múrarameistari,
Vesturgötu 7,
sem lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur miðviku-
daginn 11. mars, verður jarðsunginn frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík föstudaginn 20. mars kl.
13.30.
Sigríður Bjarnadóttir, Erlendur Arens,
Elín Bjarnadóttir, Eyjólfur Thoroddsen,
Thelma Grímsdóttir,
Bjami Dagbjartsson,
Hjálmtýr Dagbjartsson,
Jón Dagbjartsson,
Hróbjartur Hróbjartsson,
Skúli Hróbjartsson,
Ingibjörg Jóhanna Erlendsdóttir,
Bjarni Thoroddsen,
Ólafur Örn Thoroddsen,
Jóhann Thoroddsen,
Ólína Elín Thoroddsen
og makar þeirra.
+
Útför móður minnar,
MAGDALENU ZAKARÍASDÓTTUR
frá Smiðjuhóli,
síðast til heimilis
í Heiðargerði 18, Akranesi,
sem lést miðvikudaginn 11. mars sl., ferfram frá Borgarneskirkju föstu-
daginn 20. mars kl. 14.30.
Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er
þent á Sjúkrahús Akraness.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Jóhann Pálsson.
+
FREYMÓÐUR ÞORSTEINSSON
fyrrverandi bæjarfógeti
í Vestmannaeyjum,
er látinn.
Minningarathöfn verður haldin í Fossvogs-
kapellu þriðjudaginn 24. mars kl. 13.30.
Jarðsett verður að Húsafelli í Borgarfirði mið-
vikudaginn 25. mars.
María Guðmu
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓNAS GUÐMUNDSSON
byggingarmeistari
frá Vestmannaeyjum,
Holtsbúð 79,
Garðabæ,
lést laugardaginn 14. mars á heimili sínu.
Útför hans fer fram frá Vídalínskirkju föstudaginn 20. mars kl. 13.30.
Blóm og kransar vinamlegast afþakkaðir, en þeim sem vildu minnast
hins látna, er bent á styrktarsjóð krabbameinssjúkra barna.
Ursula M. Guðmundsson,
S. Helena Jónasdóttir, Halldór Almarsson,
Ómar Jónasson, Kristín Björgvinsdóttir,
Richard G. Jónasson. Guðrún Egilsdóttir,
Guðrún Jóhannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn. -