Morgunblaðið - 17.12.1998, Blaðsíða 38

Morgunblaðið - 17.12.1998, Blaðsíða 38
38 FIMMTUDAGUR 17. DESEMBER 1998 MORGUNBLAÐIÐ LISTIR Fróðleg og spennandi BÆKUR Ská lilsaga RAMSES SONUR LJÓSSINS eftir Christian Jacq. Þýð. Guðrún Finnbogadóttir. 318 bls. Vaka-Helgafell. Prentun: Oddi hf. Rcykjavík, 1998. MÚMÍA Ramsesar er varðveitt í Fornminjasafninu í Kaíró. Seint verður hún vakin til lífsins úr þessu. En eins og höfundurinn kemst að orði í formála - »það sem dauðinn rændi Ramses geta töfrar skáldsög- unnar endurvakið.« Og höfundurinn leitast ekki aðeins við að endur- vekja löngu liðinn tíma. Augljóslega er honum einnig í mun að skemmta lesandanum með spennandi frá- sögn. Þess vegna lagar hann efnið að lögmálum skáldsögunnar. At- burðarásin er hröð og viðburðarík. Reynt er að fylgja lesandanum aft- ur í fornöldina með óbeinni skírskotun til nútímans, láta mann finna sem minnst fyrir fjarlægð í tíma og rúmi, sýna fram á að lögmál mannlegra samskipta séu alltaf og alstaðar eins, einungis ytri formsat- riði lagi sig að stað og tíma. í höfuð- borginni Memfis er til að mynda stjórnkerfí og stjórnarhættir í lík- ingu við það sem nú tíðkast í vest- rænum höfuðborgum. Þar er valda- mikill þjóðhöfðingi, embættismenn, her og lögregla, skólar og skrif- fínnska. Og stórveislur þar sem dýrindis réttir eru á borðum. Og bæði bjór og vín, meira að segja. Valdabaráttan er á hinn bóginn á forna vísu. Seti konungur telst ein- valdur en Túja drottning ræður því sem hún vill. Eldri bróðirinn, Sénar, telur sig vera rétt borinn til ríkis- erfða. En hann er lævís og undirför- ull og óttast að Ramses, yngri bróð- ir, verði tekinn fram yfír sig. Því ákveður hann snemma að íyrirkoma Ramsesi og lætur ekki sitja við orð- in tóm. Ráðabrugg hans og æðstu embættismanna fer leynt. Eigi að síður fmna þau á sér, Ramses og móðir hans, Túja drottning, að eitt- hvað miður hreint sé á sveimi. Kon- ungur og drottning treysta betur Ramsesi sem er kjarkmikill og úr- ræðagóður og alltaf tilbúinn að gangast í hvað sem er, hættur jafnt sem erfíði. Ekki skal spillt íyrir ánægju les- enda með því að rekja þá sögu nán- ar. En eins og gerist og gengur í nútímanum vildu Egyptar hinir fornu fylgjast með því sem gerðist í öðrum löndum og spjalla um það fram og aftur sín á milli. Trójustríð- ið telst meðal almæltra tíðinda þessi árin og tala menn um það eins og talað er um sams konar viðburði nú á dögum. Og líkt og stórveldi tutt- ugustu aldar telja Egyptar sig öðru hverju nauðbeygða að heyja stríð við nágrannaþjóðir þegar þeir álíta hagsmunum sínum ógnað. Þótt stóveldistími Egypta stæði aðeins fyrr en blómaskeið Grikk- lands finnst manni einhvern veginn sem egypska öldin sé mun fjarlæg- ari, óratími skilji á milli. Orsökin er vitanlega sú að grísk tunga og menning sigraði sem undirstaða vestrænnar menningar en tunga Egypta týndist og Evrópumenn gleymdu því hvað þeir höfðu lært af þessari merkilegu fornþjóð. Ramses sonur ljóssins er bók sem sameinar tvennt. Hún er afar fróð- leg. Og hún er mjög skemmtileg. Því fer að sjálfsögðu fjarri að þetta sé sagnfræði beinlínis. En skáldið getur leyft sér það sem sagnfræð- ingnum leyfist ekki: að geta í eyð- umar, fylla upp í rammann. Til þess þarf allt í senn: söguþekking, mann- þekking og skilning á mannlegu samfélagi. Höfundur hefur það allt á valdi sínu. Ramses sonur ljóssins minnir á að franskar bókmemntir byggja enn á sínum trausta, gegn- heila grunni. Að ytra útliti er bókin prýðilega vönduð og íslensk þýðing Guðrúnar Finnbogadóttur er ágæt. Prentvill- ur eru ekki margar en samt of margar í svona góðri bók. Erlendur Jónsson * Einar Askell er samur við sig BÆKUR B a i' n a b ó k NE-HEI! SAGÐI EINAR ÁSKELL eftir Gunillu Bergström. Sigrún Árnadúttir fslenskaði. Reykjavík, 1998. NÚ HEFUR hlaup- ið á snærið fyrir aðdá- endum Einars Áskels. Atjánda bókin um sænskættaða drenginn er nefnilega komin út á íslensku. Bókin sú heitir Ne-hei! sagði Einar Áskell og er það Sigrún Amadóttir sem íslenskar söguna. Einar Askell er líkur sjálfum sér en í þetta sinn hefur hann bitið það í sig að hann vilji ekki borða mat- inn sinn. Engin rök duga, engin blíðuhót, mútur eða hótanir, Einar Askell situr fast við sinn keip. Pabbi er alveg ráðalaus, allt þar til kisan Mjási bjargar málinu fyrir horn svo báðir geta sáttir við unað. Það er einmitt einn af kostum þessara ágætu bóka hversu vel er ráðið fram úr klípun- um sem söguhetjurnar lenda í. Fyrir fjóram árum kom út bók um Einar Askel sem á íslensku heitir Meira ó-ó, Einar Áskell. Hún varð nokkuð umdeild og töldu margir hana vera hálfgerða hryll- ingssögu. Bókin sem nú kemur út er langt frá því að vera skelfi- leg, hvað svo sem segja má um hina bók- ina. Þvert á móti er Ne-hei! sagði Einar Áskell svolítið fyndin. Vísast sjá fullorðnir lesendur böm- in sín í sporam Einar Askels og hafa sjálfir átt í samskonar glímu við lítil þráablóð og pabbinn. Boðskap bókarinnar geta hinir fullorðnu tekið til sín ekki síður en bömin því það þarf ekki lítinn dreng til að gleyma hvert þrætu- eplið var í upphafi. Þá er gott að hafa góða kímnigáfu og geta hlegið að öllu saman. María Hrönn Gunnarsdóttir GuniIIa Bergström Vaxtarverkir BÆKUR Ungl ing%8aga EVA & ADAM BESTU ÓVINIR Höfundur: Máns Gahrton. Þýðing: Andrés Indriðason. Myndir: Johan Unenge. Prentun: Viðey ehf. Bókhand: Flatey hf. Útgefandi: Æskan ehf. 1998. 122 síður. HÉR segir frá krökkum á mörk- um bemsku- og táningsára, þess- um undarlega tíma, þegar systurn- ar hin mesta „gleði“ og hin dýpsta „sorg“ henda mannskepnunni á milli sín, og það oft á dag. Eðlilega verður hún ringluð. Tilveran breið- ir móti hinum ungu faðm, býður þeim þátttöku í ævintýrinu líf með leyndardómum þess öllum og gát- um. Feimin feta þau af stað, samt tilbúin að flýja í barnsskjólið aftur. Reyna það stundum, en þar er allt orðið breytt. Speglar þess birta jú enn af þeim mynd, en samt kann- ast þau ekki við hana til fulls! Lífíð hefír rist í hana nýjar rúnir, undar- legar kenndir og þrár. Hér er sagt frá Evu og Önnu, slíkum vinkonum, að þó myrkvist sól og farist jörð, þá mun ekkert geta rofið þau bönd er tengja þær. A þetta lætur höfundur reyna, nefnir til sögu bekkjarfélaga þeirra; skærast Adam, kærasta Evu; vin hans Alexander; skelfinn Jóa; monthanann Jeremy; ekki skal litla bróður Evu gleymt, bráð- skemmtilegum pjakki, já, fjölda stelpna og stráka, - karla og kerl- ingar líka, - hvít og svört. Baráttan um athygli er hörð, draumar um frama svífa við tinda ekki lægri en Hollywood, - nú, eða um glæstustu sali Nevv York borg- ar, eins og heilbrigðra unglinga er háttur. Af mikilli snilli er þráðurinn spunninn. Úr verður saga, fyndin, - og það undarlega, í nýlegri sænskri bók, ekki klæmin. Þýðingin er afburða góð, var annars að vænta af Andrési, þeim snjalla penna? Myndir loga af kímni, lýsa hug- hrifum táninganna á meistaralegan hátt. Þetta er bók, er unglinga mun kæta. Sig. Haukur Islenska stanga- veiðiárbókin 1998 ÚT ER komin ís- lenska stangaveiðiár- bókin 1998 þar sem Guðmundur Guðjóns- son blaðamaður á Morgunblaðinu skráir gang mála, tölur, veiði- sögur og fréttir af síð- ustu stangaveiðivertíð. í fréttatilkynningu frá útgefanda segir að „dálitlar breytingar" séu á efnistökum frá síðustu áram. „Er um nokkra samþjöppun á efni að ræða og þá hef- ur þess verið freistað að raka saman sem flestum veiðisögum frá liðnu sumri sem var gjöfult," eins og þar stendur. Auk þess má lesa eftirfarandi: „Auk veiðisagna er hér að finna hefðbundna saman- tekt á öllum helstu fréttum um stangaveiðina, silungs- veiðitíðindi eru rakin og hugsað er fyrir er- lendum lesendum með samantekt á ensku. Þá era Stangaveiðifélag Reykjavíkur og Stangaveiðifélagið Ár- menn með sínar kynn- ingarsíður eins og áð- ur. Fjöldi mynda prýða bókina eins og fyrri daginn.“ Síðar er því lýst að vegur sil- ungsveiða fari enn vaxandi á síðum bók- arinnar, hér sé ekki einungis um að ræða bók fyrir laxveiði- Útgefandi er Litróf. Bókin er 176 blaðsíður og unnin í Prentstöð- inni. Kápan er hönnuð af Ástþóri Jóhannssyni. Guðmundur Guðjónsson menn. Spurt góðra spurninga Ljósmynd/Katrín Elvarsdóttir HÖFUNDAR Digitus Sapiens. F.v.: Kristinn R. Þórisson, Þórir S. Guð- bergsson og Bjarni Hinriksson. DIGITUS Sapiens er vísinda- skáldsaga í óhefðbundnu formi fyrir alla aldursflokka. Höfund- arnir eru þrír. Kristinn R. Þóris- son, sem er doktor í boðmiðlavís- indum frá M.I.T., og faðir hans, Þórir S. Guðbergsson, sömdu textann hvor i sinu Iandinu, Kristinn i Bandaríkjunum og Danmörku, þar sem hann býr nú, en Þórir á Islandi ásamt Bjarna Hinrikssyni myndlistar- manni. Höfundarnir báru saman bækur sinar með tölvupóstsend- ingum. Kristinn segir að sam- starfið hafi í raun skapað nýjan stíl því í bókinni er ólíkum ritstfl feðganna slengt saman í deiglu sem hrært var í, kryddað og blandað á fimm ára eldunartíma Digitus Sapiens. Kristinn, sem hefur skrifað fjölda vísinda- greina, kveðst hafa tamið sér orðknappan ritstfl, en segir að Þórir, sem hefur skrifað á þriðja tug bóka, skáldsagna, ævisagna og leikrita, skrifi lipran stfl sem líði áfram. Ohefðbundin er bókin einnig í þeim skilningi að bland- að er saman myndum og texta þar sem myndirnar eru hluti frá- sagnarinnar. Bjarni Hinriksson myndlistarmaður teiknaði mynd- irnar en Bjarni er landsmönnum kunnur fyrir fjölda myndlistar- sýninga og fyrir myndasögublað- ið Gisp! sem hann hefur gefið út ásamt fleirum. „Digitus" er latína og þýðir fingur en einnig tölustafur. Kristinn segir að í bókinni sé fjallað um efni og varpað fram spurningum sem verði mann- kyninu mikilvægar á næstu ára- tugum. Til að finna svör við spumingunum þurfí að leita fanga í þeim greinum sem eigi eftir að setja mark sitt á tilvist okkar á nýrri öld. Þarna á Krist- inn t.d. við gervigreind, líftækni og erfðaverkfræði. „Mér finnst of Iítil áhersla lögð á það í skól- um og öllu þjóðfélaginu að spurt sé góðra spurninga," segir Kristinn, sem hefur forskot á flesta aðra hér á landi hvað varðar innsýn í þann heim sem snýr að þróun gervigreindar því undanfarin ár hefur hann sér- hæft sig á þessu sviði og starfar við það hjá hinum þekkta leik- fangaframleiðanda LEGO í Dan- mörku. „Mér em hugleikin þau fræði sem munu móta okkar líf á kom- andi ámm. Þau eiga eftir að færa okkur vald sambærilegt við það sem atómsprengjan veitti mannkyninu fyrir hálfri öld en þó með öfugum formerkj- um - í stað þess að vera eyðandi er hagnýtt eðli þeirra skap- andi.“ Höfundarnir búa spurningun- um farveg í gegnum upplifun tveggja íslenskra ungmenna sem ferðast undir yfirborð ís- lands í hella sem hafa orðið til fyrir 16 milljónum ára. Þar búa lífvemr sem hafa þróast óháð lifínu á yfirborði landsins og komnar fram úr mannkyninu hvað varðar greind. Lífvemrnar í sögunni hafa sitt eigið myndletur sem Krist- inn skapaði. Aftast í bókinni eru skýringar á merkingu táknanna fyrir lesendur. Hugmyndin að baki myndletrinu er sú að miðla til lesenda ólíku samskipta- mynstri lífveranna og mann- anna. Kristinn segir að þar sem greind lífveranna er á hærra stigi en mannanna séu samskipti þeirra ekki línuleg eins og sam- skipti manna þar sem orð kemur á eftir öðm orði sem saman mynda merkingu. Lífvemrnar geta þannig varpað fram heilli hugmynd strax með einu mynd- tákni og samskiptatíminn stytt- ist til muna. Hann segir að e.t.v. felist í þessu vísir að spásögn um samskiptaform framtíðar. Til- gangurinn sé þó fyrst og fremst að vekja Iesandann til umhugs- unar um eðli samskipta og hlut- verk rit- og táknmáls okkar Homo Sapiens. Höfundar bókarinnar hafa hlotið styrki frá Hugsmiðjunni Humanoid, Barnamenningar- sjóði og Bókmenntakynningar- sjóði. Nú er kominn tími til að kveðja, Fiski,“ sagði Þríkló. Fiski Diskur sneri sér að börnunum og sagði um leið og hann hneigði sig: „Kveð ég þá furðudýr." „Hvert ertu að fara?“ sögðu Anna og Úlfar næstum því samtím- is. „Endurfæðing, endurhæfing, upprisa og nýtt líf,“ sagði Fiski Diskur hátíðlega. „Fiski Diskur er strokaður út á 50 ára fresti til að eiga möguleika á að koma aftur sem enn fullkomnari vera,“ sagði Þríkló. Allt í einu heyrðist hátt hviss og hvæs og dimm rödd kvað við úr öllum áttum: „EraÐ ÞiÐ AÐ slökkvA-VA Á vél eÐa ÞURrKA- KA Út líf?“ Úr Digitus Sapiens.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.