Morgunblaðið - 17.12.1998, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 17. DESEMBER 1998 45*
AÐSENDAR GREINAR
Góðæri fyrir góðborgara
hallæri fyrir háaldraða
SUMIR eru tilbúnir að
kosta til þess ótrúlega
miklu fé að komast á
þing eins og nýlegt
prófkjör sjálfstæðis-
manna í Reykjaneskjör-
dæmi sýnir best og
sannar. Ekki eru það
launin sem menn eru að
slægjast eftir, enda eru
þau ekki svo ýkja há.
Ætli það sé ekki öllu
fremur eftirsókn eftir
vegtyllum og völdum og
væntingar um feit
embætti og fínar stöður
að þingmennsku lok-
inni. Um þetta virðist
ríkja algjör samstaða
meðal allra alþingismanna, hvað
sem líður öðrum deilumálum. Sam-
trygging er fullkomin á okkar háa
Alþingi. Máli mínu til frekari stuðn-
ings má t.d. benda á Jón Baldvin
Hannibalsson, sendiherra íslands í
Washington, og Friðrik Sophusson
hjá Landsvirkjun. Enn er að vísu
óvíst hvert Þorsteinn Pálsson muni
fara, en hann verður áreiðanlega
ekki á flæðiskeri staddur og öll vit-
um við hvaða hnoss Guðmundur
Bjarnason hefur höndlað. Vel á
minnst, Svavar Gestsson, sem oft
talar af viti um óskyldustu málefni,
lét þau orð falla að Guðmundur væri
alls góðs maklegur, er hann var
inntur eftir áliti á stöðuveitingunni í
útvarpsþætti. Hvers vegna er hann
alls góðs maklegur? Spyr sá sem
ekki veit. Hver voru hans helstu af-
rek? Hvað hafði hann fram yfír aðra
nema að vera ráðherra og alþingis-
maður? Ja, hvað má eiginlega um
Svavar segja annað en svo bregðast
krosstré sem önnur tré.
Víkjum nú aftur snöggvast að áð-
urnefndu prófkjöri og vitnum í
grein Sigi-íðar Önnu Þórðardóttur,
en hún heitir Framfarir og árangur.
Höfundurinn, sem er jafnframt for-
maður þingflokks sjálfstæðismanna,
segir á einum stað: „Nú njótum við
árangurs af því erfiði og hér ríkir
sannkallað góðæri sem Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur átt ríkan þátt í að
skapa nieð markvissum aðgerðum."
Á öðrum stað stendur: „Vímuefna-
vandinn er skelfílegt böl sem ekki
síst herjar á hina ungu og of margir
eru þeir sem enn búa við skarðan
hlut í efnalegu tilliti.“ Hvernig get-
ur það eiginlega gerst þar sem „rík-
ir sannkallað góðæri“? Hvers konar
hugsunarvilla er hér eiginlega á
ferðinni?
Annar þátttakandi í sama próf-
kjöri, Þorgerður K. Gunnarsdóttir
lögfræðingur, segir m.a. í gi'ein
sinni: „Við eigum skuld að gjalda."
„í ályktun landsfundar Sjálfstæðis-
flokksins 1996 um málefni aldraðra
segir orðrétt:“ „Að koma í veg fyrir
tvísköttun og skerðingu lífeyris.“
„Að tryggja að ellilífeyrisþegum sé
ekki mismunað í sköttum miðað við
Halldór
Þorsteinsson
aðra þegna þessa
lands.“ Og í beinu
framhaldi segir hún að
aldraðir séu orðnir
langeygðir eftir
leiðréttingu og hefur
lögfræðingurinn vitan-
lega lög að mæla.
Slagorð Sjálfstæðis-
flokksins um að hann
sé „flokkur alh-a
stétta" glymur sýknt
og heilagt í eyrum al-
mennings og það eink-
um fyrir kosningar.
En fínnst engum í
rauninni það vera
orðið of útjaskað til að
vera á torg berandi
fyi'ir hugsandi menn? Á fyrrnefnd-
um landsfundi flutti fyri-verandi
fjármálaráðherra ræðu og sagði þá
meðal annarra orða að ekki mætti
þjarma að vinnuveitendum með of
háum sköttum. Stóð hér í pontu
málsvari allra stétta eða velunnari
vinnuveitenda og annarra góðborg-
Samband eldri sjálf-
stæðismanna ber fram
réttmætar og sann-
gjarnar kröfur, segir
Halldór Þorsteinsson,
og spyr hvað þeir ætli
að gera ef stjórnvöld
bregðast ekki jákvætt
við þeim.
ara? Svari nú hver lesandi fyrir sig
eftir bestu sannfæringu.
Skömmu eftir þetta var fjármál-
aráðherra boðaður á fund hjá Að-
gerðarhópi aldraðra og við það
tækifæri beindi ég þeirri spurningu
til hans hvort honum fyndist þjar-
mað of mikið að öldruðum með of
háum sköttum. Hann svaraði að
bragði og kvað það ekki vera. Jað-
arskattar gátu þá numið frá
80-100% í sumum tilfellum. Um
þær mundir var starfandi svokölluð
jaðarskattanefnd, sem einn nefnd-
armanna vildi helst líkja við
saumaklúbb, enda væri aðalhlut-
verk hennar fólgið í því að sauma að
öldruðum. Foi-vitnilegt væri að fá
að heyra hversu mikið var gi-eitt
fyrii' þessi merkilegu nefndarstörf.
Ösennilegt er að það hafi verið gert
eftir afköstum.
Samtök eldri sjálfstæðismanna
fara fram á margskonar leiðrétting-
ar og endurbætur á almannati-ygg-
ingakerfínu, afnám fjölda skerðing-
arákvæða og jaðarskatta. Þau krefj-
ast jafnra ellilauna fyrir 67 og eldri
og telja að hver ellilífeyrisþegi ætti
að fá um 80.000 kr. frá almanna-
<VéiM
sfcóversíun
Kringlan 8-12 s: 553 2888,
v/hliðina á Póstinum í Kringlunni.

^/OLATRE
V THE ORI(íINAL/1’SA
★ TÍl> ÁRA ÁBYRGÐ, ÆVIEIGN
★ VERD AÐEINS FRÁ 2900,-
★ MARGAR STÆRDIR
★ /ÓLASERÍA 6 FÓTUR FVEGIR
3 ÚTSÖLUSTADin ALASKA
tryggingum. Formaður samtakanna
telur að 21 þúsund séu fyrir neðan
fátæktarmörk. Allt eru þetta rétt-
mætar og sanngjarnar kröfur, en
hvað ætla eldri sjálfstæðismenn að
taka til bragðs ef stjórnvöld með
Davíð Oddsson í fararbroddi dauf-
heyi'ast við þeim eins og þau hafa
gert svo oft áður? Hvaða flokk ætla
þeir þá að kjósa? Gamla flokkinn
sinn af tómri skyldurækni og mis-
skilinni hollustu?
Jón Sigurðsson, kenndur við
Grundartanga, telur, ef mig mis-
minnir ekki, að 70% þjóðarinnar
séu andvíg núverandi kvótakerfí,
en stór hluti hennar styðji engu að
síður stjórnvöld, sem ein bera alla
ábyrgð á því. Þetta kallar hann að
skrökva að sjálfum sér og er ég
honum hjartanlega sammála, enda
er sjálfsblekking allra blekkinga
verst.
Forsætisráðherra vor viðist
aldrei þreytast á því að guma af
ótrúlega góðæi'inu sínu og vill ekki
heyra neitt múður né nöldur. Hvers
vegna undirstrikar hann ekki
góðærisgort sitt og áróður með
heilsíðuauglýsingum í Morgun-
blaðinu að hætti LÍÚ og Lands-
virkjunar, blekkingameistara eða
með öðrum orðum aðila sem hafa
líka slæman málstað að verja? Mik-
ið lán yi’ði það fyrir íslensku
þjóðina að losna við þennan leið-
toga, sem öllu vill ráða, hleypur iðu-
lega út undan sér, fer freklega út
fyrir sitt verk- eða valdsvið eins og
t.d. þegar hann bannaði banka-
stjórum Landsbankans að hækka
vexti á sínum tíma. Það hefði vitan-
lega átt að vera í verkahring við-
skiptaráðherra, hefði jafngróf íhlut-
un verið á annað borð talin nauð-
synleg. Þá heyrðist hvorki hósti né
stuna úr digurbarka Jóns Steinars
Gunnlaugssonar hrl., sem þóttist
vera maður til að taka forseta ís-
lands á hvalbeinið út af orðum sem
hann taldi í ótíma töluð ef ekki al-
gjöra óhæfu. Er ekki allt þetta há-
stemmda og óljóslega orðaða tal
um sameiningartákn þjóðarinnar
hætt að fínna hljómgrunn í huga al-
mennings? Finnst mönnum í alvöru
að forseti vor eigi ekki að vera neitt
meira og merkilegi’a en vel upp-
trekkt og þrælforritað vélmenni
ríkisstjórnarinnar.
Áður en ég segi skilið við forsæt-
isráðherrann leikur mér forvitni á
því að fá að vita hvaða erindi hann
átti inn á vígsluhátíð McDonald’s
hérna um árið eða þá í Ríkissjón-
varpið með Kára Stefánssyni, þeg-
ar sá síðarnefndi flutti þjóð sinni og
reyndar gjörvöllu mannkyni
fagnaðarerindi sitt. Þá fannst áreið-
anlega fleirum en mér fyrst fara að
kárna gamanið svo ekki sé meira
sagt. Þá lá í sannleika sagt ekki al-
veg í augum uppi hvað vakti fyrir
forsætisráðherra með því að koma
fram við þetta tækifæri í jafnáhrifa-
miklum fjölmiðli og sjónvarpið er.
Tilgangur hans með því er enn
óleyst ráðgáta.
Enda þótt forsætisráðherra vor
tönnlist linnulaust á sínu glæsilega
góðæri, þá hlýtur hann að vita í
hjarta sínu, að hann fer með helber
ósannindi eins og flokkssystkini
hans hafa reyndar bent honum á
hér að framan. En hann bara
þverskallast við og neitar að
horfast í augu við þá augljósu stað-
reynd að alltof, já, alltof stór hluti
aldraðra og öryi-kja býr við kjör,
sem eru viðs fjarri því að geta talist
mannsæmandi. Að lokum er ekki úr
vegi að benda á allra síðasta afreks-
verk þessa dæmalausa
þjóðhöfðingja. Hann virðist nefni-
lega vera staðráðinn í því að lítils-
virða Hæstarétt með því a'ð snið-
ganga nýlegan dóm hans.
Víkjum nú að Framsóknar-
flokknum. Það er í sannleika sagt
raunalegt til þess að vita að hann
ber ekki lengur nafn með rentu,*
enda fyrir langa löngu hættur að
sækja fram. Hann kýs nú að halda
sig sem næst miðjunni. Það mun
sennilega vera farsælasta og þægi-
legasta vígstaðan að mati flokks-
stjórnarinnar, ef vígstöðu má kalla.
Hún vill síst af öllu móðga stóra
bróður, enda prísa sjálfstæðismenn
sig sæla að eiga jafnþæga og
hlýðna samherja og framsóknar-
menn eða réttara sagt miðjumenn
eru.
Á flokksþingi Framsóknarflokks-
ins gerðust þau fáheyrðu tíðindi að
Landssambandi félaga eldri borg- r
ara voru veitt svokölluð bjartsýnis-
verðlaun, sem formaður þess veitti
viðtöku og gerðist þar með þátttak-
andi í fáránlegum hráskinnsleik,
sem lengi mun í minnum hafður.
Benedikt, brosmildi, Davíðsson,
sem vill allra vinur vera og engan
mann móðga, síst af öllu mektar-
mann, lét hafa sig að fífli, ginning-
arfífli liggur mér við að segja. Mér
hefur ávallt skilist að bjartsýnis-
verðlaun væru veitt fyrir sigra eða
afrek unnin við afar erfiðar og ill-
viðráðanlegar aðstæður eða gegn
ofurefli. Með leyfi að spyrja hver
eru afrek landssambandsins og for-
manns þess? Eg þekki þau ekki. Að r
vera þekktur fyrir að taka við slík-
um verðlaunum úr hendi Ingibjarg-
ar Pálmadóttur heilbrigðis- og
tryggingamálaráðherra, sem á
Alþingi daginn áður hafði slegið
hendi á móti öllum tillögum, sem
hefðu getað orðið öldruðum til
hagsbóta, er með öllu óskiljanleg.
Hér varð formanninum alvarlega á
í messunni. Slíkt dómgreindarleysi
má helst ekki henda mann í hans
stöðu.
Höfundur er skólastjdrí Mdlaskdla
Halldórs.
HLUTAFJAKUTBOÐ KR-SPORTS HF.
Útboð á hlutabréfum í KR-Sporti hf. hefst mánudaginn 21. desember
næstkomandi og stendur til 15. janúar 1999.
Starfsemi
Tilgangur KR-Sports hf. skv. 3. grein samþykkta
er að taka þátt í rekstri á sviði íþrótta, menningar,
lista og afþreyingar. Tilgangur félagsins er jafnframt
smásala, heildsala, umboðsverslun, ráðgjöf,
rekstur fasteigna, lánastarfsemi og skyldur rekstur.
Fjárhæð útboðs
Fjárhæð útboðsins er 50.000.000 kr. að nafn-
verði að hámarki og er um að ræða nýtt hlutafé
að nafnverði 46.000.000 kr. og áður útgefið
hlutafé í eigu Knattspyrnudeiidar KR að nafnverði
4.000.000 kr. Hlutafé félagsins mun nema
50.000.000 kr. að nafnverði eftir aukninguna, ef
allt hiutafé selst.
ÚTBOÐSFYRIRKOMULAG
Almenningi er boðið að kaupa hlutabréf með
áskriftarfyrirkomulagi og getur hver aðili skráð
sig fyrir að lágmarki 10.000 kr. að nafnverði og
að hámarki 1.000.000 kr. að nafnverði.

BUNAHAtm\NKINN
VERÐBRÉF
UTBOÐSGBNGI
Fast útboðsgengi er 1,00 á útboðstímabilinu.
S ÖLUTÍMABII.
Sölutímabil er frá 21. desember 1998 til 15. janúar
1999.
SÖLUAÐILAR
Búnaðarbankinn Verðbréf, kt. 490169-1219,
Hafnarstræti 5, 3. hæð, 155 Reykjavík, sími
525 6060, myndsími 525 6099, útibú Búnaðar-
bankans og Verðbréfastofan hf., kt. 621096-
3039, Suðurlandsbraut 20, 108 Reykjavík, sími
533 2060, myndsími 533 2069.
UPPLÝSINGAR og gögn
Gögn þau sem vitnað er til í útboðslýsingu þessari
er hægt að nálgast hjá Búnaðarbankanum Verð-
bréfum, útibúum Búnaðarbanka (slands hf., Verð-
bréfastofunni hf., vef Búnaðarbanka www.bi.is,
vef Verðbréfastofu www.vbs.is og útgefanda.
4
VERÐBREFASTOFAN
|Alaska v/BSÍ, Borgartúni 22 a Ármúla 34 s: 562 2040 | I , , , * ' ' . , ' i 1