Morgunblaðið - 17.12.1998, Blaðsíða 74

74 FIMMTUDAGUR 17. DESEMBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK f FRÉTTUM
fjölskyldufyrirtækinu Dimmu en að því standa
—-------------------y------------------------y--
hjónin Anna Pálína Arnadóttir og Aðalsteinn As-
berg Sigurðsson sem semja og flytja efni hennar.
Dóra Ósk Halldórsdóttir fór með plötuna á leik-
skólann Læk í Stjörnugróf og bar hana undir
nokkra ákafa og áhugasama gagnrýnendur.
KOTTURINN Ki'úsilíus er
börnum orðinn vel kunnur
enda hefur lagið um hann
hljómað víða og mörg börn
séð hann í sjónvarpinu, enda
skemmtilegur og skrýtinn kötturinn
sá. Það kom enda fljótlega í ljós á
leikskólanum Læk að bömin könnuð-
ust öll við Krúsilíus og tóku því afar
vel að hlusta á plötuna í heild og
segja blaðamanni frá því hvernig
þeim þætti platan. Það var því með
nokkurri eftirvæntingu sem blaða-
maður settist niður með gagnrýnend-
unum ungu til að kanna hvort þeir
tækju jafn vel við þessari skemmti-
legu plötu og önnur böm sem hún
þekkir og hafa sungið og trallað af
hjartans lyst með lögunum.
„Ég hef séð Krúsilíus í Stundinni
okkar,“ segir Viktor.
„Hann er ekkert stærri en
venjulegt fólk, en hann er
stærri en pínulítil mús,“ hefur
Hrafnkell til málanna að
strákinn sem fauk út í veður og vind.
Þau hlusta andaktug á söguna og
segja ekki orð fyrr en hún er búin.
-Borðið þið ekki ailtaf matinn
ykkar?
„Jú-ú,“ segja þau öll í kór. „Maður
verður að taka lýsi svo maður fjúki
ekki,“ segir Hrafnkell, og þau segj-
ast öll taka lýsi, en samt ekki tvisvar
á dag. „Við borðum allt sem við eig-
um að borða,“ segir Arnór en sjá má
á svip sumra að sumt sé nú betra en
annað en þau láti sig samt hafa það.
„Ég veit um eina
stelpu
„Kettir borða ekki ís,“
segir Arnór og fær
um leið stuðning
Hrafnkels sem segir
að rjómaís sé ekki holl-
ur, og alvara málsins
leynir sér ekki í svipnum.
„Vinkona mín á kisu, en hún borð-
ar ekki ís,“ segir Telma og brosir út
að eyrum.
Ai-nór grúfir sig yfir mynda- og
textabókina sem íylgir
plötunni og diliar tán-
um í takt við lagið. Vikt-
. or brosir stríðnislega og
slær taktinn með. Það
er greinilegt að þetta
lag á upp á pallborðið
hjá krökkunum, enda
þekkja þau það vel og —
kunna heilmikið í textanum.
Drippedí-dripp, droppedí-
dropp..." hljómar úr hátölurunum.
„Ég hef ekki heyrt þetta lag en mér
finnst það skemmtilegt," segir Ant-
on og hin taka undir það og þegar
næsta lag um hvínandi vindinn tekur
við, blása þau í gríð og erg og herma
eftir roki og blæstri.
Allt í einu fellur á þögn. Það er
nefnilega saga að byrja, sagan um
Þeim finnst svo-
lítið fyndið að
vera berrassaður
á tánum og
skríkja af gleði
við tilhugsunina.
sem tók
ekki alltaf
lýsi,“ segir
svolítið
áhyggjufull á svipinn,
„en ég held að hún sé að byrja á því
núna,“ segir hún og birtir yfir henni.
Sniglalagið vekur mikinn fógnuð
og þau þekkja það mörg. „Ég hef oft
heyrt þetta lag,“ segir Viktor og
klappai- saman höndunum. Þau fara
öll að syngja viðlagið og þegar lagið
er búið er mikið talað um húsið á
baki snigilsins. „Ég hef séð snigil úti
í móa,“ segir Viktor hróðugur og
hinum finnst það greini-
lega merkilegt. „Var
hann með stórt hús á
bakinu?" Hrafnkell, en
Viktor segir að það hafi
bara verið pínulítið eins
og snigillinn sjálfur.
„Hann notar húsið ef
1.... hann þarf að fara í
skjól,“ segir Anton og kreppir sig
saman og skríður inn í peysuna sína
eins og snigill á leið inn í húsið sitt.
„Megum við hlusta á söguna aft-
ur,“ segir Telma. „Nei, ekki strax,“
segir Hrafnkell, „ég vil heyra alla
plötuna.“
Þau skemmta sér vel yfir næsta
lagi en eru samt ægilega hneyksluð
á þessu mataræði Siggu sem vill
bara borða bland í poka. En lagið er
VIKTOR, 4ra ára.
á undan fóru. Hrafnkell leggur
reyndai' eyrun við og segir að hon-
um finnist lagið um eldinn skemmti-
legast, og Anton hermir eftir brúna-
þungum eldi og slær taktinn fag-
mannlega, enda góður taktur í lag-
inu. En þegar sagan um Argintætu
hefst kemur aftur þögn og þau
hlusta af athygli. Telmu finnst sagan
áberandi best af krökkunum, enda
drengirnir allir stutthærðir og
þekkja kannski ekki jafn vel hvað
það getur stundum verið leiðinlegt
að láta greiða sér.
Þegar lagið um kóngulóna hefst er
kominn smá órói í hópinn og sum
vilja heyra aftur lagið um Krúsilíus,
snigilinn eða sögurnar. „Ég er ekki
hræddur við kóngulær,“ segir Vikt-
TELMA, 4ra ára.
vera berrassaður á tánum og skríkja
af gleði við tilhugsunina. Arnór sem
hefur einokað bókina talsvert er
mjög hrifinn af myndunum og sýnir
hinum. Lokalag plötunnar, Oska-
stund, er fallegt lag og Hrafnkell
segir að það sé svolítið jólalegt.
Eftir að hafa hlustað á plötuna
dregur blaðamaður þá ályktun að
hún sé einkar hentug fyrir börn á
þessum aldri, en veit samt til þess að
börn frá tveggja ára aldri eru yfir
sig hrifin og sumar átta ára stelpur
raula með þegar stóri bróðir sér
ekki til. Enda er platan gerð af mikl-
um metnaði og alúð. Börn eiga að-
eins það besta skilið og sú hugsun
hefur greinilega svifið yfir vötnunum
við gerð plötunnar.
HRAFNKELL, 4ra ára.
ARNOR, 5 ára.
Morgunblaðið/Halldór
GLAÐLEGIR gagnrýnendur sitja saman. Frá vinstri: Viktor Stein-
þórsson, Anton Sverrir Jensson, Telma Gunnarsdóttir, Arnór
Brynjólfsson og Hrafnkell Baldursson.
svo fjörugt að það er líklega best að
standa upp úr sófanum og hreyfa sig
svolítið og Anton tvistar út á mitt
gólf með grallaralegan svip á andlit-
inu. Hin íylgja á eftir nema Hrafn-
kell og Arnór sem vill alls ekki
sleppa bókinni.
Hrafnkell segir að það séu óholl
efni í tyggjói og það sé ekki gott að
borða svona mikið nammi. Hann hef-
ur greinilega áhyggjur af Siggu og
öllu þessu sætindaáti.
Þau þurfa að spjalla svolítið um
sælgætisátið eftir að laginu lýkur
svo næstu tvö lög líða áfram án þess
að fá alveg sömu athygli og þau sem
or. „Ekki ég heldur,“ hrópa hin í
kór. Lagið er rólegt og fangar
ekki athyglina undh- þessum
kringumstæðum, enda svolítið
eins og falleg vögguvísa sem
maður þarf að hlusta á í ró og
næði. Þegar kvæðið um gamla
staura hefst byi'jar Telma að
smella saman fingrunum, og
hin horfa voða hrifin á þessa
tækni stúlkunnar.
Þegar titillag plötunnar
hefst eru þau öll aftur betur
með á nótunum. „Það er gam-
an á sumrin," segir Arnór og
þeim finnst svolítið fyndið að
ANTON Sverr;
'lr. 5 ára.
Ég hef séð
snigil úti í móa
Barnaplatan Berrössuð á tánum er gefín út af
*
Til síns brúks
TÓrVIJNT
Geisladiskur
HUGLÆG ÁHRIF
Ymsir flytjendur flytja leikin ís-
lensk dægurlög. Flytjendur eru:
Friðrik Karlsson, Manuela Wiesler,
Hljómsveit Magnúsar Kjartansson-
ar, Þórir Baldursson, Rúnar Ge-
orgsson, Rúnar Þór, Tryggvi
Hiibner, Kristinn Svavarsson, Við-
ar Alfreðsson, Gunnar Þórðarson,
Björgvin Gíslason og Birgir Jóhann
Birgisson og félagar. 2 diskar.
Tónaflóð/Undraland ehf. gefur út
og dreifir.
SVONEFND „bakgrunns-tón-
list“ er oftlega hundsuð og afskrif-
uð sem metnaðarlaus og átakalítill
samsetningur. Slíkar fullyrðingar
fela í sér lítinn skilning á tónlist.
„Bakgrunns-tónlist" er að sönnu
sjaldnast frumleg en hún krefst
góðrar tækni, fágunar og smekk-
vísi. Tilgangur hennar er fyrst og
fremst að falla að tilteknu and-
rúmi, stað og stund. Hún má
aldrei gerast úr hófi fram áleitin
og kreíjandi en metnaður manna
hlýtur jafnframt að standa til þess
að hún falli ekki gjörsamlega niður
á plan svonefndrar „lyftutónlist-
ar“.
Um „Huglæg áhrif‘ gildir al-
mennt að lögin eru unnin af vand-
virkni, flutningur er fágaður en
smekkvísi skortir á köflum. Undir-
leikur er í tilteknum lögum vél-
væddur þannig að til skaða er.
Hljómsveit Magnúsar Kjartans-
sonar er áberandi á diskum þess-
um tveimur og þar er yfirleitt um
óaðfinnanlegan flutning að ræða.
Tryggvi Hiibner gítarleikari flytur
fjögur lög og er framlag hans
einna athyglisverðast á plötum
þessum, lögin eru smekkleg og vel
leikin.
Manuela Wiesler flautuleikari
flytur tvö lög „Lítill drengur" og
„To Be Grateful“ við undirleik
hljómsveitar Magruísar Kjartans-
sonar. Síðarnefnda lagið hefur til
að bera stei'ka laglínu sem skilar
sér vel í þessari útsetningu og
væmnin í því fyrrnefnda bíður
ekki skaða af.
Lög Rúnars Þórs í svonefndum
„Clyderman-stíl“ eru vel þekkt.
Þessum lögum er ætlað að vera
sykursæt og væmin og sá ásetn-
ingur tónskáldsins kemst beint og
öldungis milliliðalaust til skila. Ut-
setningar Þóris Baldurssonar eru
misjafnar að gæðum og sá sem
þetta ritar kann ekki við „Nú and-
ar suðrið" með tölvu-trymbli.
„Vikivaki" hljómar betur enda lag-
ið sérlega gott. „Þú og ég“ í út-
setningu Magnúsar Kjartanssonar
er einna frumlegasta lagið á disk-
um þessum. Lagið er sett í óvenju-
legan marsa-takt en laglínan er
leikin á orgel og píanó auk þess
sem kvenraddir fara með hana.
Þetta er að sönnu undarlegur sam-
setningur en vafalaust tilraunar-
innar virði.
Þegar verst lætur fellur
„Huglæg áhrif* niður á plan
„lyftutónlistar" þegar þægilegheit-
in verða nánast yfirþyrmandi.
Hins vegar eru margar útsetning-
anna skínandi góðar og flutningur-
inn er allur fágaður og fagmann-
legur. Þetta er tónlist sem er góð
til síns brúks við aðstæður þar
sem hennar er talin þörf án þess
að hún gerist of ágeng. Taka ber
þessum plötum á þessum forsend-
um og þeir eru vafalaust margir
sem geta fært sér þessa tónlist í
nyt.
Diskarnir tveir geyma alls 35
íslensk lög. Þau eru misjafnlega
hrífandi en á heildina litið eru
þessir diskar ágætlega til marks
um að margir íslenskir tónlistar-
menn geta smíðað falleg og
melódísk lög sem hæfa vel til
flutnings í leiknum útsetningum.
Asgeir Sverrisson