Morgunblaðið - 31.07.1999, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 31. JÚLÍ 1999 15
HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
EYÞÓR Hannesson er einn þeirra fjölmörgu sem stundar hina vinsælu íþrótt, línuskauta.
Hann sagðist hafa smitast af „hnuskautaveikinni“ fyrr í sumar. Aðstaða til að stunda
þessa íþrótt er góð á hinum langa göngustíg sem liggur fram hjá víkinni.
ÞAU Inga Gunnarsdóttir, Ýr Sigurðardóttir, Ólafur Ásgeirsson, Einar Sigurðsson og
Hildur Þórarinsdóttir skelltu sér í Nauthólsvíkina og skoðuðu m.a. væntanlega ylströnd
og nýttu tækifærið í leiðinni til að viðra hundinn Krumma.
Nauthólsvíkin öðlast nýtt líf
Nauthólsvík
FÁ útivistarsvæði borgar-
innar draga jafnmarga til
sín eins og Nauthólsvíkin
gerir um þessar mundir,
en þrátt fyrir að þar séu
framkvæmdir enn í fúllum
gangi við hina svokölluðu
ylströnd, sem og aðrar
framkvæmdir við göngu-
stíginn framhjá víkinni
virðist fólk kunna vel við
sig á þessum fyrrum og
verðandi vinsæla sjóbað-
stað, því þar iðar allt af lífí,
sérstaklega ef sól skín í
heiði.
Nauthólsvíkin hefur
þjónað borgarbúum með
ýmsum hætti í gegnum ár-
in. Búskapur var við víkina
fyrr á öldum á bænum
Nauthóli, en hann lagðist
af við upphaf aldarinnar í
kjölfar taugaveiki sem þar
kom upp. Frá árunum
1945 til 1953 höfðu Kata-
hnu-flugbátar Flugfélags
íslands aðsetur í Skerja-
firðinum við víkina og í
gegnum árin hefur verið
mikið um siglingar ýmiss
konar í Skerjafirðinum og
þar er nú m.a. Siglinga-
klúbburinn Siglunes með
aðstöðu. Nauthólsvíkin
hefur samt fyrst og fremst
verið þekkt sem baðstaður,
en ströndin og heiti lækur-
inn, sem nú er gróðri vax-
inn, nutu mikilla vinsælda
á árum áður. Um tíma
dvínuðu vinsældir Naut-
hólsvíkurinnar en nú er
hún aftur að rétta úr kútn-
um.
Margir slaka
á við kaffihúsið
Þegar blaðamaður
Morgunblaðsins lagði leið
sína í Nauthólsvíkina á
fimmtudagskvöld, var veð-
ur með besta móti, hlýtt og
stillt. Þónokkuð af fólki sat
við Kaffi Nauthól og stans-
laus straumur var af
göngufólki, hjólreiðamönn-
um og nýjungagjörnum
línuskautaköppum á
göngustígnum fyrir fram-
an kaffihúsið, en stígurinn
teygir sig vestur á Nes og
alla leið austur í Breiðholt
og einnig er hægt að fylgja
honum allt upp í Grafar-
vog.
Við eitt borðið á pallin-
um framan við kaffihúsið
sat fólk og spjallaði og
1 . :;-;Á
V /< M l||
i l ' Va£ ■;:^ggijgp i já FS a
Morgunblaðið/Halldór Kolbeins
Á GÓÐVIÐRISDÖGUM safnast jafnan mikið af fólki saman við kaffihúsið í Nauthólsvíkinni og í vikunni kíktu þau Vigdís
Magnúsdóttir, Egill Guðmundsson, Þorvaldur Örn Theodórsson, Vera Jóhannsdóttir, Þuríður Björnsdóttir, Bjarni Geirs-
son og Guðbjörg Pétursdóttir á staðinn til að njóta veðursins og spjalla.
naut góða veðursins, en
fyrir aftan borðið stóðu
nokkur fjallahjól hlið við
hlið og seinna kom í Ijós
að nokkur þeirra voru í
eigu fólksins. Þau Vigdís
Magnúsdóttir, Egill Guð-
mundsson, Vera Jóhanns-
dóttir, Þuríður Björnsdótt-
ir, Bjarni Geirsson og
Guðbjörg Pétursdóttir
hafa öll þekkst í mörg ár
og því góðir vinir. Þau
sögðust hafa ákveðið að
hittast í Nauthólsvíkinni,
ekki aðeins til að njóta
veðursins heldur einnig til
að skipuleggja verslunar-
mannahelgina. Sumir
komu hjólandi á „fund-
inn“, aðrir gangandi og
enn aðrir hlaupandi. Þau
sögðust hinsvegar ekki
ætla að fara langt um
helgina, í mesta lagi í
dagsferð, t.d. til Þingvalla,
en þar ætla þau að grilla
saman og hafa það gott.
Fólkið var mjög ánægt
með Nauthólsvíkina og
sagði staðinn vera yndis-
legan, þá voru þau einnig
sammála um að fjölga
mætti útivistarsvæðum í
ÞEIR bræður Hafsteinn og Hannes Rannverssynir voru í hjólreiðatúr með foreldrum sín-
um um Nauthólsvíkina. Hannes var hinsvegar ekki á eigin hjóli heldur fékk hann að sitja
aftan á hjá pabba sínum, Rannveri Hannessyni, og að sjálfsögðu var hann með hjálm.
borginni og taka til í Foss-
voginum.
Stanslaus straumur
fólks á göngustígnum
Sagt er að ef maður
standi nógu lengi á Torgi
tímans í New York-borg
sjái maður fólk frá öllum
þjóðum heims ganga fram-
hjá. Líklega væri hæpið að
segja hið sama um göngu-
stíginn fyrir fratnan kaffi-
húsið, en hinsvegar er al-
veg óhætt að fullyrða að
þar er að finna fólk á öllum
aldri allstaðar frá.
Við stiginn rétt framan
við hinn forna heita læk,
stóð Hafsteinn Rannvers-
son, 13 ára, við hjólið sitt
ásamt bróður sínum Hann-
esi, 4 ára. Hafsteinn sagðist
vera í sinni fyrstu hjól-
reiðaferð um svæðið, en
hann sagðist vera þarna
með foreldrum sínum. Haf-
steinn sagði að fjölskyldan
hefði lítið farið saman að
hjóla síðan hún flutti frá
Danmörku, en þar bjó hún
um hríð. Hafsteinn var
hinn ánægðasti með hjól-
reiðatúrinn og leist honum
bara vel á staðinn. Að-
spurður sagðist hann ör-
ygglega *tla að fara á yl-
ströndina þegar hún yrði
tilbúin og tók bróðir hans
undir orð stóra bróður.
Niður við ströndina, sem
nú er verið að búa til, voru
nokkur ungmenni, þ.e. þau
Inga, Ýr, Olafúr, Einar og
Hildur, samankomin til að
skoða það sem fyrir augu
bar og viðra hundinn
Krumma, sem naut sín vel
og velti sér ótt og títt í
skeljasandinum. Krummi
naut sín reyndar svo vel í
sandinum að fólkinu leist
ekki á blikuna því það
hafði komið akandi og var
ekkert sérstaklega spennt
fyrir því að klæða bílinn að
innan með skeljasandi.
Linuskautar vinsælir
Það er eitt sem menn
komast ekki hjá að taka
eftir ef þeir kíkja í Naut-
hólsvíkina og það eru allir
línuskautakapparnir sem
þeysast um gangstíginn,
sumir á mikilli ferð en aðr-
ir eru varkárari, kannski
vegna þess að þeir eru að
stíga sín fyrstu skref á
nýju farartæki, sumir eru
með hlífar á hiyám, oln-
bogum og úlnliðum, en
aðrir eru hlífðarlausir,
töffarar.
Eyþór Hannesson, sem
búið hefur í Vesturbænum í
fáeina mánuði, en hann er
nýfluttur austan frá Fljóts-
dalshéraði, sagðist fara um
göngustíginn nánast á
hveijum degi. Hann var
vanur að hlaupa, en sagðist
hafa heillast af öllum línu-
skautaköppunum sem
geystust áfram á stígnum
og því ákveðið að prófa að
skauta sjálfúr. Eyþór hefur
verið á skautunum í mánuð
og sagðist hafa nyög gam-
an af því og sagðist fljótt
hafa náð tökum á tækninni,
þar sem hann hefði verið á
hinum hefðbundnu isskaut-
um um langa hríð. Hann
sagði mjög gott að stunda
linuskautana með hlaupun-
um, því þetta væri góð æf-
ing og þar með var hann
floginn burt.