Morgunblaðið - 28.01.2000, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 28. JANÚAR 2000 53
+ Sigríður J. Breið-
fjörð fæddist á
Mýrarlóni við Eyja-
Qörð 21. maí 1914.
Hún lést á Hjúkrun-
arheimilinu Sunnu-
hlíð, Kópavogi, 21.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Jónasína Helga-
dóttir og Jón Ólafs-
son. Sigríður átti 14
alsystkini og 7 hálf-
systkini. Eftirlifandi
bræður Sigríðar eru
Þorsteinn Jónsson og
Jóhannes G. Jónsson.
Hinn 13. mars 1943 giftist Sig-
ríður Guðmundi E. BreiðQörð,
trésmið, f. 8. maí 1888, d. 21. febr-
úar 1964. Eignuðust þau fimm
börn, fyrir átti Sigríður einn son.
1) Sturla Snorrason, rafvirkja-
meistari, f. 27. janúar 1940,
kvæntur Maríu Ingibergsdóttur,
f. 5. desember 1945, börn þeirra
eru: a) Sigríður, gift Aðalsteini
Aðalsteinssyni, eiga þau Aðalstein
Emil, fyrir á Sigríður Tinnu. b)
Emilía, gift Gunnari Norðdahl,
eiga þau Hrafn, Sturlu og Heklu.
c) Þórður, kvæntur Guðrúnu
Bjamadóttur, fyrir átti Sturla, d)
Ásmund Hrafn, kvæntan Unni
Rán Halldórsdóttur, eiga þau Atla
Snæ, Kára Fannar og óskírða
dóttur. 2) Anna, f. 5. febrúar 1944,
lést barnung. 3) Guðmundur
Breiðfjörð, rafvirkjameistari, f.
15. mars 1945, kvæntur Kolbrúnu
Kristinsdóttur, f. 8. júlí 1948, börn
þeirra eru: a) Guðjóna, gift Gunn-
þóri Sigurgeirssyni, eiga þau El-
ísabetu Ósk og Alex Tristan. b)
Alda Björg, unnusti hennar er
Ragnar Þórhallsson, eiga þau
Elskuleg tengdamóðir mín er lát-
in, komið er að endanlegri kveðjust-
und.
En það eru nokkur ár síðan við
urðum að sjá á eftir hinni lífsglöðu
og glaðbeittu Siggu. Heilasjúkdóm-
ur tók hana frá okkur og smám
saman hvarf hún okkur í sinn eigin
heim.
Þess vegna á kveðjustund viljum
við trúa að hún sé hvíldinni fegin.
Mig langar að minnast þess þegar
ég kynntist henni fyrst, þegar ég og
Sturla vorum að kynnast. Það var
fastur liður í lífi okkar að koma á
Kársnesbrautina á laugardögum,
þar sem systkinin fimm og makar
þeirra og vinir voru samankomin.
Þá sé ég Siggu fyrir mér við sauma-
vélina í borðstofunni að sauma eitt-
hvað fínt, annaðhvort á sig eða
stelpurnar, en við stelpurnar að
setja rúllur hvor í aðra og strákarn-
ir úti fyrir að dást að köggunum og
sumir að gera við þessa skrjóða.
Þegar dætur okkar fæddust með
14 mánaða millibili, Sísí og Emmý,
þótti þér ekki mikið mál að létta
undir með okkur með því að leyfa
nöfnu þinni að gista nótt og nótt.
Sigga hafði sérlega gaman af því
að hafa ungt fólk í kringum sig sem
einkenndist af því að hún leigði allt-
af út herbergin á efri hæðinni til
ungra námsmanna sem urðu eins og
hluti af fjölskyldunni.
Ég og fjölskylda mín viljum koma
fram þakklæti til starfsfólks og
hjúkrunarfólks í Sunnuhlíð sem
annaðist hana af alúð síðustu árin
hennar.
Minningarnar eru of margar til
þess að setja þær niður á blað.
Elsku Sigga, ég og Sturla viljum
þakka þér fyrir allt sem þú hefur
verið okkur.
Guð veri með þér, hvíl þú í friði.
Þín tengdadóttir,
María.
Hvernig er hægt að minnast
ömmu sinnar í nokkrum orðum?
Þessar litlu konur verða stærri en
allt annað í lífinu og það besta í
manni sjálfum er frá þeim komið.
Með einum eða öðrum hætti. Þótt
ég skrifaði mörgþúsund blaðsíðna
Andreu Rán, fyrir á
Alda Björg Kötlu
Liv. 4) Sigríður J.
Breiðfjörð, húsmóð-
ir, f. 11. apríl 1946,
gift Stig Lauridsen,
f. 10. ágúst 1943,
börn þeirra eru: a)
Stig, unnusta hans
er Sigrún Sigur-
geirsdóttir, dóttir
þeirra er Indiana
Rán, fyrir á Stig, El-
ís Breiðfjörð og An-
ítu Björgu. b) Oskírð
dóttir, f. 25. október
1976, lést í desember
sama ár og c) Gerhard Hans, fyrir
átti Sigríður d) Guðmund B. Krist-
jánsson, unnusta hans er Margrét
Blöndal, á hann tvö börn af fyrra
hjónabandi, Áslaugu og Harry
Frey. 5) Anna E. Breiðfjörð, hús-
móðir, f. 4. september 1947, gift
Ámunda Friðrikssyni, f. 22. apríl
1946, börn þeirra eru: a) Friðrik,
unnusta hans er Harpa Skúladótt-
ir, eiga þau Aron Snæ og Ámunda,
fyrir á Friðrik Andra Heimi. b)
Agnar og c) Agnes. 6) Gunnar B.
Breiðfjörð, kaupmaður, f. 1. des-
ember 1949, kvæntur Huldu Ing-
ólfsdóttur, f. 12. júní 1953, sonur
þeirra er Huldar, unnusta hans er
Silja Hauksdóttir.
Sigríður vann meðal annars á
Gimli, Vífilsstöðum og í Kársnes-
skóla, en lengst af var hún mat-
ráðskona á barnaheimilinu Kópa-
steini Kópavogi. Sigríður og
Guðmundur bjuggu mestallan
sinn búskap á Kársnesbraut 56 f
Kópavogi.
Utför Sigríðar fer fram frá
Kópavogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
doðrant væri hann aðeins daufur
endurómur af því sem amma á
Kársnesbrautinni stóð fyrir. Og sá
sem færi mest hjá sér væri hún.
Ömmur vilja ekki þakkir. Þær vilja
bara að maður fái sér svolítið meira
á diskinn og sé glaður. Ég ætla
samt að fá að kveðja ömmu Siggu
með örlitlum þökkum fyrir þrennt:
a. Að spila við mig alla þessa æsi-
spennandi Rússa.
b. Að kenna mér að hafa smekk
fyrir kandís og fréttunum í RÚV.
c. Að minna mig á að vera skept-
ískur á flest það sem Sjálfstæðis-
flokkurinn kemur nálægt.
En umfram allt þakka ég fyrir að
hafa fengið að alast upp við þá vissu
að amma væri í næsta herbergi. Og
henni lofa ég að halda áfram að vera
glaður og fá mér aðeins meira á
diskinn. Því ég veit, elsku amma
mín, að þú fylgist ennþá með okkur,
úr næsta herbergi.
Huldar.
Elsku besta amma mín. Sigga
amma, eins og ég og öll hin barna-
börnin kölluðum þig, þú varst svo
yndisleg kona. Minningar mínar um
þig, þessa litlu, fallegu, fíngerðu
konu eru ekkert nema góðar. Þær
eru ekki margar, þær virðast allar
renna út í eitt þegar að maður ætlar
að reyna að koma einhverju niður á
blað. En það var alltaf gaman að
koma til þín, í stóra húsið á Kársn-
esbrautinni, þar voru svo ótal marg-
ir spennandi hlutir að skoða og fikta
í fyrir litla fingur. Dótaskúffan var
alltaf á sínum stað og ófá voru her-
bergin sem hægt var að leika sér í
og bralla ýmsa hluti og skóskápur-
inn, hann var nú ekkert venjulegur,
hann var æðislegur, en besti staður-
inn í minningu minni var búrið
hennar ömmu. Það var alltaf jafn
spennandi að stelast þangað inn, fá
sér sæti við litla gluggann og horfa
út og þar var nú ýmislegt geymt
sem gott var að næla sér í.
En elsku amma mín, hafragraut-
urinn þinn var alltaf bestur og hans
mun ég minnast alla tíð.
Það hefur verið erfitt að horfa
upp á þig, þessa lífsglöðu konu fjara
út smátt og smátt undanfarin ár, og
sérstaklega finnst mér erfitt að hafa
ekki getað kvatt þig eins og ég vildi
vegna búsetu minnar erlendis, en
ég geri það nú, elsku amma. Ég
græt sárum tregatárum, en ég
reyni að hugga mig við það að nú
hefur þú öðlast hina langþráðu hvíld
og frið í hjarta þínu og ég efast ekki
um það eina mínútu að þér líður
betur, þú ert nú komin á vit nýrra
ævintýra og ég veit að þú munt
fylgjast grannt með okkur öllum.
„Skoðaðu hug þinn vel, þegar þú
ert glaður, og þú munt sjá, að aðeins
það, sem valdið hefur hryggð þinni,
gerir þig glaðan. Þegar að þú ert
sorgmæddur, skoðaðu þá aftur
huga þinn, og þú munt sjá að þú
grætur vegna þess, sem var gleði
þín.“ (Kahlil Gibran.)
Elsku pabbi, Sturla, Sirrý, Anna,
Gunni og fjölskyldur, megi algóður
Guð geyma ykkur og styrkja í sorg-
inni.
Hvíl í friði.
Þín
Alda Björg.
Elsku amma mín. Það er erfitt að
lýsa því með orðum hve sárt er að
kveðja þig, það er búinn að vera erf-
iður tími undanfarið og undanfarin
ár að horfa upp á þig fjara smátt og
smátt út, en ég er svo þakklát fyrir
að hafa fengið að vera með þér al-
veg fram að því síðasta. Það er
margs að minnast og alltaf gat mað-
ur gengið að þér vísri, hvort sem
það var á barnaheimilinu, þar sem
það voru forréttindi að eiga ömmu í
eldhúsinu, eða bara heima á Kársn-
esbrautinni í stóra húsinu þínu með
öllum herbergjunum, skóskápnum,
svo ekki sé minnst á búrið, það var
nú spennandi staður.
Já, elsku amma mín, það var ým-
islegt brallað. Það var svo ánægju-
legt að sjá þig þegar ég kom með
börnin mín í heimsókn til þín á
Sunnuhlíð, það glaðnaði svo yfir
þér, og nú síðast fyrir mánuði þegar
þú sást hann Alex minn í fyrsta
skipti.
Jæja, amma mín, það er komið að
kveðjustund í bili, takk fyrir allt og
allt.
Þegar ég leystur verð þrautunum frá,
þegar ég sólfagra landinu á
íifi ogverð mínum lausnara hjá
það verður dásamleg dýrð handa mér.
(Lárus Halldórsson.)
Elsku pabbi, Sturla, Sirrý, Anna,
Gunni og fjölskyldur, megi algóður
guð styrkja okkur og vernda í þess-
ari sorg.
Hvíl í friði.
Þín
Guðjóna.
Elsku Sigga amma, nú ert þú far-
in og mig langar að minnast allra
góðu stundanna sem við áttum sam-
an.
Amma mín, ég man hvað það var
gott að koma til þín í ævintýrahúsið
á Kársnesbrautinni, með fullt af
skemmtilegum skápum, stórum-
garði og spennandi fjöru.
Það var oft mikið fjör og margt
fólk, en þó áttum við líka góðar og
rólegar stundir saman, þá helst við
saumavélina þar sem þú, elsku
amma mín, varst mér mikil hjálp og
ég lærði mikið hjá þér. Ég man sér-
staklega eftir fyrsta jólakjólnum
sem ég saumaði mér þegar ég var
12 ára, hann hefði aldrei orðið til ef
þú hefðir ekki hjálpað mér.
Þegar ég hugsa til baka þá man
ég líka hvað mér þótti gaman þegar
vinkonur mínar komu með mér til
þín. Það var alltaf svo flott, frostp-
innar, kleinur og djús, og á sumrin
máttum við borða eins mikið af rab-
arbara með sykri og við vildum, þú
varst sko flott amma.
Nú veit ég að þér líður vel og það
gefur mér styrk í minni sorg.
Guð geymi þig, amma mín.
Þín
Emilía.
Elsku amma. Mig langar að
minnast þín í nokkrum orðum. Nú
ert þú búin að kveðja okkur í bili -
þú varst búin að lifa þína ævi og ég
minnist þín sem lítillar, grannvax-
innar og afskaplega snyrtilegrar
ömmu. Þú varst alltaf svo puntufín
og fórst til útlanda á hverju ári. Það
þótti okkur systrunum nú heldur
flott, þú varst svona heimskona. Ég
leit alltaf upp til þín því þú varst
ótrúlega sjálfstæð kona, sem var
ekki algengt á þessum árum. Alltaf
komst þú með einhverja minjagripi
úr þessum ferðum þínum og átti ég
stórt safn af þjóðbúningadúkkum
sem ég hafði á langri hillu inni í her-
berginu mínu.
Alltaf var líf og fjör á Kársnes-
brautinni, fullt hús af fólki og börn-
um.
Ég man þegar ég, mamma, pabbi,
Emmý og Doddi bjuggum hjá þér í
6 mánuði þegar ég var 15 ára gömul
á mínu versta gelgjuskeiði. Oft vor-
um við ósammála því við vorum
kannski helst til of líkar, báðar
þverar og nokkuð skapmiklar. Þú
svona mikill snyrtipinni en ég aftur
ekkert nema kæruleysið og skildi
skó og föt eftir um allt. Núna þegar
þú ert farin þá finnst mér gott að
ylja mér við þessar minningar og
hugsa um hvað ég var heppin að fá
að kynnast þér svona náið þá.
Ég hefði mátt vera duglegri að
heimsækja þig seinni árin, því
finnst mér það ómetanlegt að hafa
fengið að vera hjá þér síðustu ævi-
dagana. Ég veit að þú fannst að það
var hugsað vel um þig og fórst sátt
við lífið, til æðri máttar.
Elsku amma, þú varst full af orku
og lífsgleði, alltaf á flakki og hafðir
nóg fyrir stafni. Þú varst alltaf svo
fin til fara og þó að sjúkdómur þinn
hafi verið farinn að hrjá þig alltof
snemma þá hélstu þínum karakter
alveg fram á síðasta dag.
Nú veit ég að þú ert farin til
Guðs, eins og Alli sonur minn segir,
og þér líður vel og þið Emilía amma
vakið yfir sæng okkar og passið
okkur sem eftir stöndum.
Hvíl þú í friði.
Þín nafna,
Sigríður.
Elsku langamma. Nú er Guð
búinn að koma og ná í þig. Mamma
segir að nú sé þér batnað og sért
orðin engill sem verndar okkur.
Snert hörpu mína, himinboma dís,
svo hlusti englar Guðs í Paradís.
Við götu mína fann ég fjalarstúf,
og festi hann á streng og rauðan skúf.
Ur furutré sem fann ég út við sjó,
ég fugla skar og líka úr smiðjumó.
í huganum til himins oft ég svíf,
og hlýt að geta sungið í þá líf.
Þeir geta sumir synt á læk og tjöm,
og sumir verða alltaf lítil böm.
En sólin gyllir sund og bláan fjörð,
og sameinar með töfram loft og jörð.
Ég heyri í fjarska villtan vængjaþyt.
Um varpann leikur draumsins perluglit.
Snert hörpu mína, himinboma dís,
og hlustið, englar Guðs í Paradís.
(Dav. Stef.)
Hvíl í friði, elsku langamma.
Þín
Elísabet Ósk og Alex Tristan.
Elsku langamma. Nú ert þú hætt
að vera lasin og búin að loka augun-
um þínum, þú ert dáin, nú ert þú
engill og ætlar að fljúga á himninum
með Guði og passa okkur og vernda.
Hvíl í friði.
Þín
Katla Liv og Andrea Rán.
Frænka mín, Sigríður Breiðfjörð,
er látin eftir langa sjúkdómslegu.
Mig langar til að minnast hennar og
er mér efst í huga þakklæti fyrir
þann hlýhug og móttökur sem ég
fékk hjá henni frá unglingsaldri.
Þegar ég fór frá ísafirði og suður
sautján ára gömul varð heimili
Siggu frænku mitt annað heimili og
réði því samgangur við dætur henn-
ar, Ónnu og Sirrý. Sigga var kát og
hress kona en samt ákveðin og
veitti stundum ekki af en hún missti
mann sinn, Guðmund, frá fimm
börnum. Oft var margt um manninn
þegar ættingjar og vinir komu utan
af landi og gistu hjá henni. Alltaf
var opið hús hjá Siggu.
Ég votta börnum hennar og öðr-
um aðstandendum mína dýpstu
samúð. Guð blessi minningu henn-
ar.
Steinunn K. Arnórsdóttir.
Með nokkrum orðum langar mig
að minnast góðrar samstarfskonu
til margra ára, Sigríðar Breiðfjörð,
sem kvödd er í dag. Kynni okkar
hófust árið 1973 þegar undirrituð
hóf störf í leikskólanum Kópasteini
við Hábraut í Kópavogi þar sem
Sigríður var matráðskona um langt
árabil. Það var stór og samheldinn
hópur sem starfaði þar allt frá upp-
hafsárum leikskólans og höldum við
margar hópinn enn í dag og köllum
okkur gjarnan „hinar gömlu“. Sig-
ríður er sú þriðja frá þessum árum
sem kveður þessa jarðvist. Að vera
matráðskona í stórum leikskóla er
krefjandi og afar mikilvægt starf,
sem Sigríður rækti af alúð og sam-
viskusemi. Þau voru ófá börnin sem
laumuðu sér í eldhúsið til Sigríðar
og Helgu og fengu þar góðar og
hlýjar móttökur. Við starfsfólkið
minnumst frábæru réttanna sem
galdraðir voru fram í eldhúsinu á
Kópasteini og gleðinnar og kátín-
unnar sem ríkti í sláturtíðinni þegar
þær stöllur komu saman Sigríður,
Helga og Valgerður en þær hafa nú
allar kvatt þetta líf. Það er bjart yfir
minningunni og fyrir hönd þess
stóra hóps sem vann með Sigríði á
Kópasteini vil ég þakka samfylgd-
ina. Við minnumst hennar með
hlýhug og þakklæti og kveðjum með
þessu fallega versi:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson.)
Aðstandendum sendum við sam-
úðarkveðjur.
Heiðrún Sverrisdóttir.
Birting afmælis- og
minmngargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins
í Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvan-
gsstræti 1, Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í
símbréfi (569 1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamleg-
ast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfi-
legri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða
2.200 slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar af-
mælisfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi út-
prentuninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir
tvíverknað. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í
daglegu tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.
SIGRÍÐUR J.
BREIÐFJÖRÐ