Morgunblaðið - 14.12.2000, Blaðsíða 58

Morgunblaðið - 14.12.2000, Blaðsíða 58
58 FIMMTUDAGUR14. DESEMBER 2000 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ + Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, EYJÓLFUR INGIBERG GEIRSSON, Hátúni 7, Keflavík, verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 15. desember kl. 14.00. Elín Þorleifsdóttir, Ólafur Eyjólfsson, Bergþóra Jóhannsdóttir, Geir Eyjólfsson, Sigríður Ingólfsdóttir, Margrét Eyjólfsdóttir, Sveinn Pálsson, Daníel Eyjólfsson, Hugrún Eyjólfsdóttir, Gunnar Eyjólfsson, Helga Hildur Snorradóttir, barnabörn og barnabarnabarn. + Bróðir okkar, ÁRNIINGÓLFUR ARTHURSSON frá Sólbergi, Reyðarfirði, Huldulandi 1, Reykjavík, sem lést föstudaginn 1. desember, verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju í dag, fimmtu- daginn 14. desember, kl. 13.30. Blóm og kransar afbeðnir, en bent er á líknar- félög. Fyrir hönd vina og ættingja, Ásdís Arthursdóttir, Guðni Arthursson. + Elskulegur eiginmaður, faðir okkar, tengda- faðir, afi og langafi, BENEDIKT BJARNASON, Hraunbæ 194, sem lést á Landspítala Landakoti fimmtu- daginn 7. desember, verður jarðsunginn frá Ár- bæjarkirkju föstudaginn 15. desember kl. 13.30. Fyrir hönd aðstandenda, Soffía H. Sigurgeirsdóttir og börn. + Faðir minn, tengdafaðir, afi, langafi, bróðir, frændi og vinur, ENGILBJARTUR GUÐMUNDSSON, Hrafnistu, Hafnarfirði, lést sunnudaginn 10. desember. Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði föstudaginn 15. desember kl. 13.30. Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hans, er bent á líknarfélög. Fyrir hönd aðstandenda, DÓRA JÓHANNESDÓTTIR + Dóra Jóhannes- dóttir fæddist á Stað á Eyrarbakka 2. september 1925. Hún varð bráðkvödd á heimili sínu 25. nóv- ember síðastliðinn og fór útför hennar fram frá Fossvogs- kirkju 5. desember. Mig langar til að minnast einstakrar konu, Dóru Jóhannes- dóttur, sem lést á heimili sínu þann 25. nóvember sl. Sunnudaginn 26. nóvember var ég að koma erlendis frá og hljóp upp tröppurnar að heimili mínu til að hitta fjölskylduna á ný. Þar biðu mín brosandi andlit en brosin náðu ekki til mín, eitthvað hafði komið fyrir. Móðir mín færði mér þá harmafregn að Dóra, hennar besta vinkona til margra ára, væri látin. Dóra okkar, var svar mitt, það get- ur ekki verið, ekki Dóra okkar. Hún var jú alla tíð Dóra okkar og áttum við systkinin mikið í henni og hún í okkur. Frá því ég man eftir mér hefur hún verið stór hluti af lífi mínu, ein af hópnum. Birna móðir mín og Dóra voru miklar og góðar vinkonur og ekki leið sá dagur að þær hittust ekki eða töluðu saman í síma. Hún var alltaf með þeim efstu á gestalistanum þegar eitthvað var um að vera í fjölskyldunni. Dóra var sterkur persónuleiki og hafði mikil áhrif á samferðafólk sitt. Hún var viljug og óþreytandi að sinna þeim sem minna máttu sín og eignaðist marga trausta og góða vini á lífsleiðinni. Á afmælum og jafnvel af minnsta tilefni kom hún færandi hendi inn á heimili mitt og eigum við mai'ga fallega hluti sem hún hefur gefið mér og mínum gegnum árin. Blóma- og garðrækt var eitt af áhugamálum Dóru og eru heimili hennar og Inga og húsgarður fag- urlega skreytt og hafa glatt margan gestinn. Eftir Dóru liggur margt fallegt handverk enda var hún hannyrðakona mikil og saumaði út og prjónaði jöfnum höndum. Yngri dóttir mín var skírð í glæsilegum kjól sem Dóra prjónaði og lán- aði mér fyrir athöfn- ina, mér til mikillar ánægju. Mamma hefur misst mikið og þarf nú að sjá á eftir traustri vinkonu og miklum félaga til margra ára. Einnig fjölskylda Dóru og vottum ég og Kristján ykkur, Ingi minn, Sigga, Munda, Hannes og Þóra, okkar dýpstu samúð á þessum erfiðu tímum. Megi guð styrkja ykkur og börnin ykkar í gegnum þessa miklu raun. Minningin um einstaka konu mun lifa með okkur um ókomna tíð. Hanna Þórunn Skúladóttir. Bilið milli lífs og dauða er ótrú- lega stutt, 25. nóvember sl. á laugardagskvöldi vorum við ræki- lega minnt á það þegar hringt var og okkur sagt að Dóra frænka hefði orðið bráðkvödd á heimili sínu, hún sem var svo hress og atorkusöm, byrjuð á jólaundirbúningnum og allt virtist leika í lyndi. Já, enginn veit hver er næstur sem betur fer. Dóra hefur reynst fjölskyldu okk- ar svo einstaklega vel og ekki síst mágkonu sinni henni Höddu, þegar Óli bróðir Dóru andaðist af slysför- um fyrir sjö árum stóð hún eins og klettur við hlið hennar og hugsaði um hana alla tíð síðan, þau eru ófá matarboðin, saumafundir og bíltúr- arnir sem þær áttu saman. Sökn- uður Höddu verður stór og fyrir okkur var vinskapur þeirra okkur mikilvægur þar sem við búum úti í Eyjum og vita að svo vel var hugs- að um Höddu var mjög mikilvægt. Ekki síður þótti okkur vænt um í sumar að heyra dætur Dóru segja að þessi vinskapur væri ekki síður mikilvægur mömmu hennar þegar við vorum að tala um þakklæti til Dóru vegna umhyggju hennar. Ef Dóra frétti af því að við vær- um stödd í höfuðborginni mátti hún ekki heyra á annað minnst en við kæmum við í mat og fengum við KATRIN MÁLFRÍÐUR EIRÍKSDÓTTIR Páll Þór Engilbjartsson, Ólafía Guðrún Halldórsdóttir, Hreiðar Sigurjónsson, Fríða Ragnarsdóttir og fjölskyldur. + Hjartans þakkir fyrir samúð og vináttu vegna andláts og útfarar elskulegrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, GYÐU HELGADÓTTUR. Guð blessi ykkur öll. Þóra Helgadóttir, Njáll Skarphéðinsson, Björn Helgason, Þóra Margrét Guðleifsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. I Við þökkum samúð og veittan stuðning við andlát og jarðarför HÓLMFRÍÐAR ÞORSTEINSDÓTTUR, Melabraut 19, Seltjarnarnesi. Óskar Jónsson, börn, tengdabörn og barnabörn. + Katrín Málfríður Eiríksdóttir fæddist 3. febrúar 1922. Hún andaðist á heimili sínu 25. nóvem- ber síðastliðinn. Hún var dóttir hjónanna Eiríks Sigfússonar, bónda í Dagverðargerði, og Önnu Gunnarsdóttur, húsfreyju. Hún átti einn bróður, Eirík Björgvin, fyrrverandi skjalavörð Alþingis, sem búsettur er í Reylqavík. Hún Fríða í Dagverðargerði er látin. Það þykir mér skrítið því einhverra hluta vegna finnst mér sem Fríða eigi alltaf að vera til, út í Dagverð- argerði, en það er nú einu sinni svo að dauðinn er það eina sem víst er. Datt mér í hug að rita nokkur orð um hana þótt ég viti að hún kunni mér litlar þakkir fyrir. Fríða eins og hún var alltaf köll- uð var órjúfanlegur hluti af lífi fjöl- skyldunnar heima á Lagarfelli 3 í Fellabæ. Víst var að þangað kom hún að minnsta kosti einu sinni á hálfum mánuði og ef lengra leið var farið að velta fyrir sér hvað væri með hana Fríðu. Hún bjó úti í Dagverðargerði í Hróarstungu, um 15 km frá Egils- bjó alla tíð í Dagverðargerði hjá foreldrum sínum og síðar með bróður sínum Eiríki þar til hann fluttist til Reykjavíkur, þá bjó hún þar ein. Hún eignaðist einn son, Gunnar, sem búsettur er í Dan- mörku. títför Katrínar fór fram frá Kirkjubæjarkirkju í Hróarstungu 5. desember. stöðum, og þessa leið gekk hún í öllum veðrum, á öllum árstímum. Stundum var hún heppin ef öku- menn tóku hana upp í og styttu sporin í og úr kaupstað. Þáðu þeir fyrir vikið blessanir í bak og fyrir með mörgum lýsingarorðum. Óhætt er að segja að Fríða hafi ekki bundið sína bagga sömu hnút- um og samferðamenn hennar. Ung fékk hún berkla og taldi sig óvinnu- færa upp frá því. Þótti mér sem barn skrítið að Fríða skyldi geta gengið alla þessa leið í kaupstað þó að hún gæti ekki unnið. En um álit annarra skeytti hún lítið og fór sínu fram. Þeir sem voru með óþarfa af- skiptasemi í hennar garð eða gerðu að hennar mati á hlut hennar fengu Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, véirituð eða töivusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eðaánetfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf- undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Pað eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega iínulengd — eða 2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum. alltaf höfðinglegar móttökur hjá þeim hjónum. Aldursmunur er oft afstætt hugtak, því fundum við fyrir eitt sumarið þegar við fórum með Höddu, Dóru og Inga í sumarbú- stað á Kirkjubæjarklaustri. Margt var brallað og fengum við þá að kynnast nýjum hliðum á þeim hjón- um, meðal annars sönghæfileikum Dóru. Einnig var alltaf yndislegt að fá að taka á móti þeim þegar skroppið var til Eyja, voru þau hjón mjög dugleg að koma þegar eitthvað mik- ið stóð til í fjölskyldu okkar eins og ferming Hjördísar og fertugsafmæli Jóa og í húsinu okkar er margt fal- legra muna sem okkur hafa verið færðir og munu minna okkur á Dóru. Það mun efalaust líða einhver timi áður en maður meðtekur frá- fall Dóru, minningarnar hrannast upp og við vitum að söknuður Inga, barnanna hennar og fjölskyldna þeirra er mikill og ekki síst hjá Dóru litlu sem bjó ásamt móður sinni hjá þeim Dóru og Inga. Hadda var mjög hrærð þegar litla Dóra sagði við hana: getur þú ekki verið amma mín fyrst Dóra amma er dá- in. Við munum reyna að launa Dóru umhyggju hennar og veita okkar aðstoð þar sem hægt er, en á svona andartökum er mannveran svo smá og manni finnst svo lítið sem hægt er að gera. Megi minning um góða konu hjálpa okkur gegnum sorgina. Böm og frændur falla fram í þakkargjörð fyrir ástúð alla árin þín á jörð fyrir andans auðinn, áf, sem vísar leið þegar dapur dauðinn dagsins endar skeið. Hvfl, þín braut er búin. Burt með hryggð og tár! Launað traust og trúin, talið sérhvert ár. Fögrum vinarfundi friðarsunna skín; hlý að hinsta blundi helgast minning þín. (Magnús Markússon.) Elsku Ingi, Munda, Sigga, Hann- es, Þóra og fjölskyldur, við sendum ykkur okkar dýpstu samúðarkveðj- ur. Jóhannes, Svanhildur, Hjördís og Ólafur Björgvin. það óþvegið í bundnu máli jafnt sem óbundnu. Þótt Fríða hafi lítið verið fyrir vinnu og daglegt amstur hafði hún áhugamál sem hún sinnti af mikilli ástríðu en það voru póstkortin. Ekki er ólíklegt að hún hafi átt stærsta safn sinnar tegundar hér á landi. Svo voru það kettirinir, en þeir voru henni vinir og hún hugs- aði um þá af kostgæfni. Fríða hugsaði vel og vandlega um í hvað peningarnir fóru og var upp og ofan hvort hún verslaði í Kaupfélaginu eða Verslunarfélag- inu. Allt fór það eftir því hvorum megin vöruverðið var lægra og bölvaði hún þeim jafnframt sitt á hvað. Verst var þegar sígaretturn- ar hækkuðu, en það var nautn sem Fríða gat ekki neitað sér um. Þegar vanalegar hækkanir ÁTVR voru yf- irstaðnar var það tilefni langs fyr- irlestrar um þá svíðinga, sem þessu stjórnuðu. Aðalsmerki Fríðu var þó mál- gleðin en hún gat talað um allt, hafði skoðun á öllu og þegar hún var komin á flug komst enginn ann- ar að og menn þurftu að hafa tím- ann fyrir sér ef ætlunin var að hlusta. Bjó hún yfir miklum orða- forða og gat lýst hinum einföldustu atvikum með miklu málskrúði. Að Fríðu genginni stendur það eftir að hafa kynnst sérstæðum persónuleika og er óhætt að segja að hún hafi verið ein af þeim sem gæddu tilveruna öðruvísi blæ. Kynni af henni komu stelpuskotti í skilning um það, snemma á lífsleið- inni, að ekki eru allir eins og af samskiptum hennar og fjölskyldu minnar sá ég að bera skyldi virð- ingu fyrir fólki eins og það er. Anna Birna Þráinsdóttir.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.