Morgunblaðið - 14.12.2000, Blaðsíða 84

84 FIMMTUDAGUR 14. DESEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Hekla Dögg Jónsdóttir í Gallerí@hlemmur.is
Samanbrotið
snjóhús
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
Hekla Dögg viÖ verkið Þú ert hér.
Nú stendur yfír sýn-
ing Heklu Daggar
Jónsdóttur í Gall-
erí@hlemmur.is.
Unnar Jónasson
Juitti hana í galleríinu
og fékk að vita ým-
islegt um sýninguna.
HEKLA útskrifaðist úr Myndlista-
og handíðaskóla Islands 1994 og fór
þá beint til Þýskalands þar sem hún
var gestanemandi við AJcademíuna í
Frankfurt. Hún segir tímann þar
hafa verið mjög góðan til að átta sig á
myndlist því í Þýskalandi voru enda-
lausar stórar samsýningar, þar er
allt umhverfi mjög listvænt, bankar
og aðrar stofnanir styðja mjög vel
'við bakið á ungum myndlistarmönn-
um og gefa þeim jafnframt ákveðið
listrænt frelsi.
Raunverulegur
„Fame“-skóli
„Eftir námið í Þýskalandi var ég
samt ákveðin að fara ekki í meira
nám þar og ákvað heldur að reyna
eitthvað allt annað. Ég sótti um tvo
skóla í Los Angeles bæði Cal Art og
Art Center en þeir gerðu báðir kröfu
um að ég tæki ákveðið fornám vegna
þess að þótt að ég hefði á bakinu
•meira en fimm ára listnám hafði ég
aldrei fengið neina prófgráðu.
Helsta ástæðan fyrir því var að skól-
inn hérna heima var ekki kominn á
háskólastig og því ekki tekinn gildur
sem framhaldsnám í myndlist. Ég
valdi fljótt Cal Art en hann er svona
háfgerður „Fame“-skóli sem ég hélt
að væri bara til sem algjört plat í
sjónvarpinu. Þama var hann alveg
100% raunveruleiki, fólk að dansa á
ganginum, söngvarar að fara með
tónskala og flautuleikarar að æfa sig
í mötuneytinu. Það tók mig nokkra
mánuði að lenda eftir að ég kom þvi
þetta var allt eitthvað svo ótrúlegt og
ólikt því sem maður á að venjast frá
Evrópu.“
Fólk verður að slaka á
Hekla segir öll verkin á sýningu
sinni í Gallerí Hlemmi tengjast ein-
hvers staðar inni höfðinu á sér en
áhorfandinn verði þó að komast að
sínum eigin tengingum - skilningur
fólks á verkunum þurfi ekkert að
vera á einn veg: „Oft nota ég einfalda
sjónræna hluti þannig að það er auð-
velt fyrir hvem sem er að stíga inn á
sýninguna þar sem ég er t.d. með
snjóhús úr pappír, ljósmynd og svo
hnött með texta sem fólk getur séð
sjálfan sig í. Verkin heita mjög ein-
földum lýsandi nöfnum „Laufblað á
handlegg", „Snjóhús“ og „Þú ert
hér“. Eg hef líka verið að vinna að
einhverju leyti með klisjur en þegar
maður vinnur með klisjur sem eru
nálægt manni, gerist það oft að fólk
spólar í þeim en sleppir öllum hinum
atriðunum sem skipta jafnmiklu máli
í sýningunni. Ein af þessum klisjum
sem em vinsælar núna er „samruni"
og þessa sýningu er kannski að ein-
hverju leyti hægt að flokka þannig,
ef fólk vill flokka á annað borð. Eitt-
hvert sambland af austri og norðri,
Japan og Grænlandi. Ég veit að
þetta verk myndi alveg falla inní
„steríótýpuna“ um mig sem íslend-
ing ef ég væri í LA. Það væri hægt að
sjá það sem verk eftir íslending en
það er mjög vinsæl flokkunaraðferð
núna að flokka myndlistina eftir upp-
mna og þjóðerni manns.“
Heklu finnst myndmál sitt þó ekk-
ert sérlega íslenskt heldur fremur
það sem er að gerast í hausnum á
sér: „Ég held líka að fólk verði að
slaka aðeins meira á gagnvart mynd-
list og líka gagnvart lífinu því annars
gerist lítið.“
Golf og list
Hekla útskrifaðist frá skólanum í
LA fyrir um ári og hélt þá lokasýn-
ingu í galleríi í skólanum. Á útskrift-
arsýningunni frá Cal Art sýndi hún
bleika golfkúlu sem á stóð Flying
Lady 1 og frá kúlunni kom „him-
neskur" söngur. „Verkið virkaði
þannig að söngurinn heyrðist úr
fjarlægð frá einum vegg sýningar-
innar,“ skýrir Hekla nánar, „en þeg-
ar nær var litið kom í Ijós að hann
barst frá þessari ótrúlega neon-
bleiku golfkúlu. Söngurinn var ekk-
ert mjög hár og þegar fólk kom á
sýninguna varð það hálfpartinn að
leita að verkinu en heyrði bara í
fyrstu ópem sem margir þekkja sem
er „Söngur kattanna" eftir Rossini
sem barst frá kúlunni. Þó svo að sýn-
ingin hafi verið mjög einföld hafði
hún samt mikil áhrif á fólk og margir
sem í fyrstu fannst lítið vera að sjá
Viltu alþjóðlega menntun?
Meiri víðsýni? Meira sjálfstraust?
Ertu á aldrinum 15 - 18 ára?
Erum að taka á móti umsóknum til
fjölmargra landa með brottför
júní - september 2001.
Ársdvöl, hálfsársdvöl og sumardvöl.
AFS á fslandl
Ingólfsstræti 3 | 2. hæð | sími
Alþjóðleg fræðsla
og samskipti
552 5450 | www.afs.is
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Frá sýningunni í Gallerí@hlemmur.is, en þar er allt
fullt af pappírssnjóhúsi.
Verkið Flying Lady 1. Frá kúlunni barst mjálmandi óperusöngur.
komu út skælbrosandi og ánægðir.
Mér finnst tilfinningin oft vera í efn-
inu, t.d. á þessari sýningu í golfkúl-
unni, og vil ekki að það sé að segja of
mikið. Hugmyndir eru meira eitt-
hvað sem eru hluti af manni sjálfum
en ekki eitthvað sem þarfnast frek-
ari útskýringar. Yfirleitt vinn ég Mtið
útfrá hugmynd en frekar útfrá efni
og efniskennd og ég leyfi fólki frekar
að flokka mig eins og það vill. Það
kom líka einu sinni upp í umræðu í
skólanum að hugmyndaheimur minn
væri eins og ormur sem borðaði end-
ann á sjálfum sér og snerist þannig
um sjálfan sig og nærðist á sjálfum
sér.“
Sýning Heklu er opin til 7. janúar,
fimmtudaga til sunnudaga, frá kl:
14:00-18:00. Einnig er hægt að kíkja
á heimasíðu gallerísins www.hlemm-
ur.is
Finn innri frið
TONLIST
Geisladiskur
IT’S A BEAUTIFUL DAY
It’s A Beautiful Day, geisladiskur
Elias sem er listamannsnafn Elias-
ar Hauks Snorrasonar. Elfas syng-
ur og spilar á kassagítar en honum
til fulltingis eru þeir Björn Nord-
stedt (raf- og kassagítar, bongó-
trommur og ásláttur), Petur Mog-
ensen (bassi) og Henrik Pilqvist
(trommur og rafgítar). Öll lög og
textar eru eftir Elfas Hauk Snorra-
son fyrir utan textann við „Cosmos"
sem hann á í félagi við Pia Pilotte.
Hljóðblöndun og hljómjöfnun var í
höndum Daniels Veres. 51,51 mfn.
Elías gefur sjálfur út.
GEISLADISKAÚTGÁFA hér-
lendis virðist vera annaðhvort í
ökkla eða eyra um þessar mundir.
Við sjáum mikið af diskum sem út
koma á vegum stóra útgáfufyrir-
tækjanna, sem reyndar er hægt að
telja á einum fingri, en þær útgáfur
njóta jafnan öi-uggs skjóls, fjár-
hagslega sem markaðslega, og þá
oft, en ekki alltaf, á kostnað hst-
ræns gildis.
Og síðan eru það diskarnir sem
kostaðir eru af listamönnunum
sjálfum. Diskar sem einkennast ein-
att af 100% einlægni og skeyting-
arleysi gagnvart því hvað markaðin-
um finnst um tiltækið. Og oft, en
ekki alltaf, er þetta sköpunarþránni,
og þar með hlustandanum, í hag.
Hjómdiskur Eliasar, It’s A
Beautiful Day, er prýðisdæmi um
farsælt og vel heppnað einyrkj-
astarf af þessu taginu. Elías þessi
hefur verið búsettur í Noregi síð-
astliðin fjögur ár, hvar hann hefur
lagt stund á hugleiðslu og önnur
andans mál. Maður fer heldur ekki
varhluta af því við hlustun. Lífs-
afstaða Elíasar er hér yfir um og
allt í kring í orðsins fyllstu merk-
ingu.
Einlægnin hér er yfirgnæfandi og
er hún meginstyrkur disksins, en
um leið mætti segja að hún væri
stærsti agnúinn. Textarnir eru t.d.
afar klisjukenndir þótt enginn vafi
leiki á að því að Elías meini hvert
orð af því sem hann segir. Elías
syngur jafnt á ensku, sænsku sem
íslensku og hér er nóg af vandræða-
lega innilegum setningum á öllum
málum. „You are so beautiful in the
sunshine"; „I’m so happy I could
cry“; „Lífið er indælt og þú ert auð-
ugur“; „Life is a flower" og „Like a
children in the sun“. Og hér eru
bara þrjú fyrstu lögin búin. Eins og
sjá má er ekkert verið að skafa utan
af því.
Tónlistarlega er Elias í hlutverki
hins hefðbundna söngvaskálds (e.
troubadour) og það er töluverð
hippastemmning á plötunni, helst
þá er bongótrommurnar taka að
hljóma. En platan sigrar á því að
lögin eru jafnan vel samin, mel-
ódíurnar eru góðar og heildarbrag-
urinn er notalegur og lágstemmdur.
Spilamennskan er afslöppuð og
örugg og Elías syngur af hjartans
einlægni. Kassagítarflétturnar eru
og nokkuð hugmyndaríkar á köflum
og rista lagasmíðarnar því oft held-
ur dýpra en það trúbadúraform sem
Elias er að vinna með býður upp á.
Hugmyndafræðilegu klisjurnar
mást því að mestu út vegna þessa
og á heildina litið er þetta heil-
steypt og fín plata. Alúðlegt verk
sem höfundur getur verið stoltur af.
Arnar Eggert Thoroddsen