Skírnir - 01.01.1874, Qupperneq 125

KYNNISFÖR VIKTORS KONDNGS.
125
dr<5 svo miki8. Auk þess leiSist Viktor Emanúel hir8veizlur og
er frábitinn hiröprjáli öllu. J»ó kom þar, a8 förin var rá8in og
Ijet alþýða manna á Ítalíu mjög vel yfir því; þótti, sem er, líf
hins nnga ríkis mjög komiS undir traustu vinfengi vib svo
styrkva granna, sem J>jó8verja og Austurríkismenn; af Frökkum
þótti ills eins von sem nú væiú komiS, og kunni konungi sínum
þakkir fyrir, a8 hann leit meir á hag landsins en a8 fara eptir
skapi sínu. Minghetti, ráSaneytisforsetinn nýi, og Viseonti
Venosta utanríkisráSherra fóru me8 konungi, til skrafs og rá8a-
ger8a. Jósef keisari fagna8i gesti sínum me3 mikilli blí8u, og
Vínarhúar ljetu sem þar hef8i aldrei komi8 betri gestur, enda
bjó8a fáir höf8ingjar af sjer betri þokka en Viktor. konungur.
Hann er vænn ásýndum og göfuglegur, hverjum manni þýBari í
vi8móti, og látlaus. J>a8 var af sem á8ur var, er hann var aldrei
anna8 kalla3ur i Vín en „ræninginn krýndi“, og keisarastjórnin
vildi eigi vir8a hann e3a stjórn hans viStals. Feneyjar voru
afbentar Napóleoni keisara um ári8, er ítalir fengu þær, til þess
a3 snei8a hjá öllum vi8skiptum vi8 stjórn ítala. En þa8 fór
samt a8 skána í Austurríkismönnum fram af því, úr því a8 útsjeS
var um þrætupartinn (Feneyjar). Og nú er allur heiptarhugur
til ítala farinn, nema úr klerkavinum; þeir linna aldrei á hljó8-
um útaf me8fer8inni á páfanum. Eitt af blö8um þeirra í Vín
haf3i sorgarrönd um grein eina, þar sem sagt var frá komu
Viktors; en keisari Ijet Ó8ara leggjahapt á þa8. Me8al annars,
er Jósef keisari ger8i til fagna8ar gesti sínum, var hersýning
mikil og dýr31eg, og var hyllzt svo til, a3 hafa hana sama daginn
og Róm hafSi veri8 unnin 3 árum á3ur; skildu margir þa8
svo, sem me8 því væri gefi8 í skyn, a3 Austurríkisstjórn ljeti
sjer þa3 verk vel líka. í Berlín voru vi8tökurnar mjög alú3-
legar og vir8ulegar. Ljet keisari efna til dýravei8a mikilla; í
þær hefir Viktor Emanúel veri3 ákaflega sólginn alla sína daga,
og er ágætur vei3ima8ur, og vissi Vilbjálmur hvaS bonum kom.
I veizlum bragSar hann aptur á móti hvorki þurrt nje vott,
nema svo beri til a8 hann ver3i a8 drekka minni; honum er
illa vi3 kræsingar, má og eigi neyta þeirra heilsunnar vegna.