Skírnir - 01.01.1896, Qupperneq 14

14
Árferði og atvinnumál.
hjer kom við land um sumarið; skyldu botnvörpuskip ekki stunda veiðiskap
fyrir innan línu frá ílunýpu hjá Keflavík í Þormððssker, en aptur var
þeim heitið að mega nota hafnir hjer við land og fara frjálsir ferða sinna
milli Yestmannaeyja og lands, og milli Reykjaness og jE’uglaskerja, ef þeir
hefðu ekki á þeirri leið hotnvörpur sínar hfinar til fiskidráttar; átti þetta
að vera tilraun til friðunar á nokkrum hluta af Paxaflða, en þegar frá leið,
skeyttu botnverpingar í engu fyrirmælum flotaforingjans; gjörðist nú megn
ðánægja meðal sjðmanna við flóann; var það helst í ráði, að þess yrði farið
á leit við hina ensku stjórn, að skipa svo fyrir, að ensk skip skyldu eigi
stunda botnvörpuveiðar á fiskimiðum á Faxaflóa, en tvísýnt þótti um á-
rangurinn af þeirri málaleitun. — Þilskipaveiðar heppnuðust vel fyrir þeim,
er þær stunda; þó varð hákarlaafli í minna lagi hjá Eyfirðingum og Sigl-
firðingum, er mesta stund leggja á þess konar veiðiskap.
Verslun varð nokkurn veginn hagstæð þetta ár, og var þó fitlitið all-
ískyggilegt framan af, því þá fjell fiskur mjög í verði; Spánverjar og ítalir
buðu lítið í hann, er mun hafa stafað af styrjöld þeirri, er þeir hvorir-
tveggja eiga í við aðrar þjóðir, en af því stafar aptur deyfð í kaupskap
og friðariðnum. Bá var óg bfiist við ullartolli í Yesturheimi; gjörði allt
þetta fitlitið dauflegt fyrir íslenska verslun. En fir þessu rættist nokkuð
þegar á leið og komust íslenskar vörur í sæmilegt verð á heimsmarkaðin-
um. tJtlendur varningur flestallur fjekkst við vægu verði. En þó betur
rættist úr með verslunina að því leyti en áhorfðist, er þó hjer að geta
mikilla og illra tíðinda. Á Bretlandi voru samin lög um bann gegn inn-
flutningi lifandi fjár þangað, og kemur það allhart niður á íslendingum
framvegis, en ekki varð þetta til hindrunar á fjárverslun um haustið, því
þá voru lögin ekki enn gengin í gildi. Ýmsra ráða var leitað til að fá
ísland undanþegið verslunarbanninu, bæði af umboðsmönnum kaupfjelag-
anna íslensku, Jóni Yídalin og Zöllner, og Danastjórn, er meðal annars
Bendi fyrv. landlækni Schierbeck til Englands í þeim erindagjörðum, að fá
stjórnina til að undanskilja ísland, en sagt var að honum hefði eigi verið
veitt áheyrn, er hann vildi flytja það erindi. Þegar útsjeð var um venjul. fjár-
sölu framvegis, buðust þeir Jón Vídalín og Zöllner til þess að flytja utan
vænt fje fullorðið fyrir kaupfjelögin og fá því slátrað þegar er á land
væri komið í sóttvarnarhaldi; þóttu þetta góðar vonir, en mjög verður að
vanda alla meðferð fjárins, svo að þessa verði nokkur tiltök.
Landsbankinn hafði mikil viðskipti og verslun þetta ár. Lánveiting-
ar voru nfi rniklu meiri en nokkru sinni áður, fasteignarveðslán 166.356 kr.,