Skírnir - 01.12.1911, Side 2

306
Um lifshætti álsins.
mjór, sívalur og eigi ósvipaður slöngu; þess vegna hefir
alþýða fengið ógeð á honum og visindamenn gefið honum
nafnið Anguilla, o: lítil slanga. Einkennilegt er það einnig,.
að hann vantar kviðugga, og að allir stöku uggarnir era
runnir saman í einn ugga umhverfis sporðinn. Hann er
mjög sleipur á roðið og hefir afarsmátt hreistur. Stærðin
er vanalega 2—3 fet, en getur orðið 5 fet.
Frændur hans, aðrir fiskar af álaættinni, eru flestir
djúpfiskar, langir og mjóir. Kunnastir þeirra eru Múr-
e n u r n a r (Murœna helena o. fl.) í Miðjarðarhafi, þær
er rómverskir sælkerar höfðu svo miklar mætur á, að
sagan segir, að þær hafi verið hafðar í haldi og aldar á
þrælakjöti, því að þá hafi þær þótt ljúffengastar, og h a f-
állinn (Conger vulgans). Sá fiskur á heima víða um
hin heitari höf og hefir nýlega fengist hér við Vestmann-
eyjar, en var hér áður óþektur. Hann er mjög líkur áln-
um, en stærri og alveg hreisturlaus.
2. Állinn i ósöltu vatni.
/ t
Uthreiðsla álsins. Alsins verður vart í ám og vötn-
um á láglendi eða við strendurnar í öllum löndum Evrópu,
er liggja að Norður-íshafi og Atlanzhafi, frá Varangurs-
firði í Austurfinnmörk í Noregi, alt suður að Miðjarðar-
hafi og á sama hátt í öllum Miðjarðarhafslöndum og
Vesturafríku, suður að Sahara. Ennfremur er hann um
allar eyjar frá íslandi til Kanaríeyja (sjá 1. mynd). (Ame-
ríku-megin er önnur náskyld áls-tegund (A. chrysypa)
hennar verður vart frá Suður-Grænlandi og Labrador, alt
suður í Guayana í Suðurameríku.).
Á íslandi er állinn nokkuð algengur, en ólíkt er
þó um útbreiðslu hans í ýmsum hlutum landsins. A
svæðinu frá Lónsheiði suður og vestur um land til Skjálf-
anda verður hans meira eða minna vart, en tíðastur er
hann á hinum víðáttumiklu, lágu, votlendu svæðum í
Hornafirði, Meðallandi, Landeyjum, Flóa, ölfusi og á
Borgarfjarðarundirlendi. Aftur á móti verður hans ör-