Skírnir - 01.12.1913, Síða 84

372
Ritfregnir.
tel eg víst, að kvæði eins og Ternpsá, Spánarvin, Svanur, Pundið,
Hafís, Tínarsmiðjur o. fl. o. fl. lifi jafnlengi og íslenzk tunga verð-
ur lesin. Með hverju slíku kvæði finst mér birta yfir framtíð ís-
lenzkra bókmenta, n/r dagur renna. Hér er íslenzkan and'nrein og
ættgöfug og »máttug í eðli«. Og svo mikil er hugmyndagnótt
skáldsins, svo tiltækar eru honum frumbornar samlíkingar, að oft
rekur hvert óvænt smiðshöggið annað gegnum heil kvæði.
Einar Benediktsson er Væringinn meðal íslenzkra skálda. Hann
hefir farið víðar, séð ag heyrt fleira en önnur skáld vor, og
hann hefir á ferðum sínum höggvið strandhögg og numið nesnám í
útlendum yrkisefnum. Með þeim hætti hefir andi hans auðgast og
fengið gull í nýja strengi á hörpuna. Eu loksins verða gömlu streng-
irnir afbrýðissamir:
»Falla tímans voldug verk
varla falleg baga.
Snjalla ríman stuðla-sterk
stendur alla daga«.
Ómar rímnalaganna gömlu koma og ásækja hann : Enn á hann eftir
að stíga erfiðasta dansinn sem íslenzkan á til. Hann skorast ekki
undan og stígur dansinn létt og skörulega. Hann kveður langa
sléttubandarímu um endalok íslendingabygðar á Grænlandi, og er
auðfundið að undir býr söknuður yfir því að íslenzk menning og
kjarkur skyldi þar verða ofurliði borin.
Formálinn fyrir bókinni er allur til vegsemdar rímunum, og
eggjan til alþýðunnar um að láta hina þjóðlegu braglist ekki niður
falla. Það er engin smáræðis trú sem Einar Benediktsson hefir á
íslenzku þjóðerni. Hann segir meðal annars: »Heimurinn stendur
gáfumönnum Islands opinn og alt það, sem afstaða lands vors, upp-
runi og saga þjóðarinnar og síðast enn ekki sízt, vort sterka, fagra
mál gefur Væringjum landsins í veganesti, er ekki lítils vert. Fá
þjóðerni munu búa börn sin betur úr garði — og ef til vill mun
hvergi jafn smáum hóp ætlað svo mikið að vinna«.
Ekki er sá maður óþakklátur sonur þjóðar sinnar er svo mælir,
enda er sá venjulega þakklátastur öðrum er mest gefur sjálfur, og
enginn íslendingur gefur nú fóstru sinni dýrari gimsteina en Einar
Benediktsson.
G. F.