Skírnir

Volume

Skírnir - 01.08.1916, Page 11

Skírnir - 01.08.1916, Page 11
:Skírnir]. Snorri Sturluson. 235 ; því ríki, að auðsætt er, að ekkert gat knúið hann til þess að láta það af hendi, nema skortur á orku og áræði til ; þess að verja það. Og jafnvel á banadægri sínu gerir Snorri ekkert til þess að verja fjör sitt. I stað þess að snúast til varnar með þeim föngum, sern til voru, eða reyna sjálfur að ná tali af Gissuri og bjóða sættir, flýr hann stað úr stað. Og þegar böðlarnir eru yfir honum i kjallaranum, gerir hann -síðu8tu tilraunina til þess að fá frest, er hann tvítekur ■ orðin: »Eigi skal höggva« (Sturl. II, 351). En það er eins og orðin séu töluð út í myrkrið og ekki beint fram- an í böðlana. Enda voru þau að engu höfð1). Sagan um Snorra og Solveigu í Odda lýsir Snorra enn vel og frá nokkuð öðru sjónarmiði. Eftir lát Sæ- mundar i Odda kusu synir hans Snorra til þess að skifta arfi milli þeirra systkina. Fór Snorri suður og gisti að Keldum hjá Solveigu Sæmundardóttur og Valgerði móður hennar. »Var hann þar í kærleikum miklum við þær mæðgur, og fór Solveig í Odda með honum. En er þau riðu frá Keldum, reið kona á mót þeim og hafði flaka- i úlpu bláa og saumuð flökin að höfði henni; hafði hún það fyrir hattinn; einn maður var með henni. En það var Hallveig Ormsdóttir, er þá var féríkust á Islandi. Snorra þótti hennar ferð heldur hæðileg og brosti að. Snorri fór si Odda og stilti svo til, að Solveig hafði koseyri af arfi, þeim er hún rétti hendur til« (Sturl. II, 118—119). En um vorið bað Sturla Sighvatsson Solveigar og fekk henn- ar. »Fár var Snorri um, er hann frétti kvonfang Sturlu, og þótti mönnum sem hann hefði til annars ætlað« (Sturl. II, 120). En um þetta leyti andaðist Kolskeggur auðgi, og tók Hallveig Ormsdóttir fé hans alt. Þá fékk Snorri Þorvald Gissurarson, fyrverandi tengdaföður Hallveigar, til þess að hlutast til um, að hún gerði félag við hann og færi til bús með honum. Voru þau Snorri síðan ásamt *) Storm segir um þessi orð: (Snorri) „forsögte endnu, vant som han var til at befale, at imponere drabsmanden“. En bann þýðir: _„ikke skal d u hugge“ — og það er ekki alveg sama.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.