Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.08.1916, Síða 11

Skírnir - 01.08.1916, Síða 11
:Skírnir]. Snorri Sturluson. 235 ; því ríki, að auðsætt er, að ekkert gat knúið hann til þess að láta það af hendi, nema skortur á orku og áræði til ; þess að verja það. Og jafnvel á banadægri sínu gerir Snorri ekkert til þess að verja fjör sitt. I stað þess að snúast til varnar með þeim föngum, sern til voru, eða reyna sjálfur að ná tali af Gissuri og bjóða sættir, flýr hann stað úr stað. Og þegar böðlarnir eru yfir honum i kjallaranum, gerir hann -síðu8tu tilraunina til þess að fá frest, er hann tvítekur ■ orðin: »Eigi skal höggva« (Sturl. II, 351). En það er eins og orðin séu töluð út í myrkrið og ekki beint fram- an í böðlana. Enda voru þau að engu höfð1). Sagan um Snorra og Solveigu í Odda lýsir Snorra enn vel og frá nokkuð öðru sjónarmiði. Eftir lát Sæ- mundar i Odda kusu synir hans Snorra til þess að skifta arfi milli þeirra systkina. Fór Snorri suður og gisti að Keldum hjá Solveigu Sæmundardóttur og Valgerði móður hennar. »Var hann þar í kærleikum miklum við þær mæðgur, og fór Solveig í Odda með honum. En er þau riðu frá Keldum, reið kona á mót þeim og hafði flaka- i úlpu bláa og saumuð flökin að höfði henni; hafði hún það fyrir hattinn; einn maður var með henni. En það var Hallveig Ormsdóttir, er þá var féríkust á Islandi. Snorra þótti hennar ferð heldur hæðileg og brosti að. Snorri fór si Odda og stilti svo til, að Solveig hafði koseyri af arfi, þeim er hún rétti hendur til« (Sturl. II, 118—119). En um vorið bað Sturla Sighvatsson Solveigar og fekk henn- ar. »Fár var Snorri um, er hann frétti kvonfang Sturlu, og þótti mönnum sem hann hefði til annars ætlað« (Sturl. II, 120). En um þetta leyti andaðist Kolskeggur auðgi, og tók Hallveig Ormsdóttir fé hans alt. Þá fékk Snorri Þorvald Gissurarson, fyrverandi tengdaföður Hallveigar, til þess að hlutast til um, að hún gerði félag við hann og færi til bús með honum. Voru þau Snorri síðan ásamt *) Storm segir um þessi orð: (Snorri) „forsögte endnu, vant som han var til at befale, at imponere drabsmanden“. En bann þýðir: _„ikke skal d u hugge“ — og það er ekki alveg sama.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.