Skírnir - 01.08.1916, Qupperneq 24

248
Snorri Sturluson.
[Skírnir;.
og Gissuri Þorvaldssyni, og var nú mikill ljömi yíir ríki
hans. Sturla verður að láta undan og selja af hendi
Snorrungagoðorð. Og síðan, þegar Kolbeinn skilur við
Hallberu, heimtar Snorri helming allra goðorða hans fyrir
norðan, og safnar svo miklu liði gegn honum, að hann.
gengur að þessari hörðu kröfu að nafninu til.
Sá er sterkastur, sem staðið getur einn. Það gat
Snorri ekki, enda felst mikið af veikleika bak við sigra
hans. A þessum árum breytist líka takmark hans smátt
og smátt. Hann leggur meiri og meiri áherzlu á yfir-
skinið tómt, metorðin, i stað yfirráðanna,. valdanna.
Ráðríki og metorðagirni eru tvær hvatir, sem oft
fylgjast að, enda blanda menn þeim stundum saman í
daglegu tali. En samt eiga þær hvor sín upptök og lýsa
sér hvor á sinr. hátt. Metorðagirnin þróast bezt í einrúmi,.
yfir bókum og í dagdraumum, ráðríkið í skærum við leik-
bræðurna og í margmenni. Marglyndi maðurinn verður
einatt að láta sér nægja metorðin, einlyndi maðurinn berst
fyrir yfirráðunum, þar sem hann nær tiL í stjórnmála-
baráttunni getur að líta metorðagjarna menn, sem halda
miklar ræður í þingsalnum, en í raun og veru tala fyrir
munn ráðríks flokksbróður, sem heldur vill beita sér á
flokksfundum. Hjá skáldunum ber, eins og eðlilegt er,.
meira á metorðagirninni, En þó eru meðal þeirra til ráð-
ríkir menn, eins og t. d. Björnstjerne Björnsson.
Þó að Snorri hafi átt í eðli sínu töluvert af ráðríki,.
eins og hann átti kyn til, þá hefir metorðagirnin þó lík-
lega alt af verið ríkari í honum. Smekkur hans hneigist
að því, sem mikilfenglegt er og glæsilegt. Honum hefir
verið yndi að því, að ríða með fjölda manns til alþingis,.
og valda sinna hefir hann alt af meðfram notið með lista-
mannseðli sínu. Fordild hans kemur vel fram í þvi, að
hann kallar búð sína á Þingvöllum ValhölL Og þegar
hann segir við þá Kolbein og Orækju, að hann sé eigi
vanur »að eiga hlut að héraðsdeildum«, þá birtist í þv£
^ilji hans að eiga í þeim málum einum, er mikil séu og;
víða verði fræg.