Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1893, Side 14

14
Hrafna-Flóka, fyrir stærri bát og minni. Svo mikið má segja, að
nú líta þær út eins og ákafléga fornt naust, og það er að ráða
af Landnámu, þar sem um flskveiðar þeirra Flóka er talað, að
hann hafi róið á fjörðum og þá sjálfsagt á smábátum. Þar sem
nú Flóki ætlaði að byggja landið, hefir hann eigi verið all-mann-
fár, og maðr veit af öðrum sögum, að menn höfðu margt vígra
manna á skipi, t. d. 20—40. Hefði nú Flóki ekki haft nema 1
bát, stóran eftirbát, eins og allir höfðu, þá þurfti hann ekki alla
menn sina út á þann bát, enn gat látið nokkura afla heyjanna,
— nema hann hafi haft því fleira fé, sem ekki er þó líklegt —.
Flóki hefir því að líkindum haft 2 báta, annan minni, er hann
hafði upp á skipinu, sbr. Egilssögu. Hann hefir þvi stundað fisk-
veiðar af báðum bátunum, enda þurft þess, því að ekki hafa ver-
ið byrgðir af matföngum. Þetta sýna og tóftirnar, sem áðr er
sagt, því að önnur er miklu meiri enn önnur. Það er og senni-
legt, að naustin liggi svo langt frá sjó og upp á dálitlum bala
nær ytri víkinni, til þess að bátarnir væru þar til taks, bæði um
haustið og vetrinn, þar sem ekki leggr snjó til muna, og tilþess
að verja þá fyrir is og móð, sem ávalt liggr mjög við sjóinn.
Að öðru leyti liggja þessar tóftir ekki lengra frá sjó enn bæði
hrófið og sTcálinn. Þá kemr að síðustu breiða tviskifta tóftin 1.
Um hana get eg enga sennilega getgátu gert. Eftir þeim kenni-
merkjum, sem eg fann í henni, litr hún ekki út fyrir að hafa
verið skepnutóft, jafnvel þótt maðr verði að álita, að Flóki hafi
orðið að hafa eitthvert skýli yfir skepnur sínar, þótt Landnáma
nefni það ekki, því að á Brjánslæk hagar svo til, að alt liggr
þar undir fönn og klaka á vetrum. Og í Landnámu er hér tal-
að um harðan vetr eða vor, er Flóki var hér; hlýtur hann,
maðr, sem bjóst frá Hörðalandi í Noregi sunnarlega, að hafa bú-
izt við því, að hann þyrfti skýli yfir skepnur sinar, er hann var
kominn hingað til hins kalda og norðlæga lands. Enn eitt skal
eg taka fram, að þessi tóft sýnist jafnvel ekki vera eins ákaf-
lega fornleg og hinar, hafi ekkert verið við henni rótað á síðari
tímum. Að öðru leyti tek eg hér það aftr fram, að milliveggr
digr er í tóftinni, sýnast engar dyr hafa verið á honum, enn báð-
ar dyrnar þar á móti út úr hliðveggnum. Tóftin er því ekki
allólík þvi sem sumar hoftóftir hafa reynzt, er eg þó ekki frek-
ar fullyrði og skal láta hvern mann ráða meiningu sinni um
þessa tóft. Hið sama vil eg og taka fram um allar þessar tóft-
ir, að eg að svo stöddu staðhæfi ekki neitt um, hvað hver þeirra
hafi verið. Enn að ákaflega fornar tóftir hafi lengi geymzt