Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1913, Blaðsíða 66
68
að þykt um 2.5 cm. Aftan á þau hafa í fyrstu verið negldir með
gildum trénöglum 2 okar, sem síðar hafa verið teknir af; þeir hafa
verið um 6.5 cm. að breidd og náð alveg yflr þvera töfluna, upp og
ofan, 32 og 27 cm. frá endunum. Framan á töfluna hafa verið
negldir listar við brúnirnar um 8 cm. að breidd, og er sá helming-
ur þeirra, sem innar er, skáhallur og sléttur, en hinn ytri er með
sporbaugsmynduðum lautum í, þannig, að ein verður við hvert hom,
3 að neðan og ofan, en 2 til beggja enda Listarnir við endana ná
alla leið upp og ofan, og þeir halda töflunni nú saman. Uppruna-
lega hafa listarnir verið negldir á með trénöglum, en á síðari tim-
um hefur þeim verið fest enn frekar með járnnöglum. Allur ytri
hluti listanna og röndin á töflunum er máluð nýlega með ljósbláum
farfa, en undir honum er hvítur farfi og silfurlitur þar undir, líkur
og er í grunninum á töflunni, sem siðar skal sagt. Innri hluti list-
anna (skáflöturinn) er með hinum upprunalega frágangi, málaður
brúnn neðst (inst), en rauður efst (yzt) og er litunum nokkuð dreift
saman, þannig að þeir ganga í tungum hvor inn í annan. Þar sem
listarnir koma að töflunni eru léreftsræmur (plástrar) límdar yfir
samskeytin og svo er og gjört yfir bæði samskeytin í töflunni þar
sem borðin koma saman. Listarnir hafa ekki verið heflaðir, heldur
höggnir til, og þótt undarlegt megi virðast þá er það þó svo, að
ekki að eins afturhlið, heldur líka sjálf framhlið töflunnar, er alls
ekki hefluð, heldur slétthöggvin nokkurn veginn. Er hefillinn þó
eldra áhald en tafla þessi, og margir gripir munu til vera hefl-
aðir, eldri en hún.
Næst töflunni er hvítur farfi (»stempur«) undir litunum, er
myndirnar eru gerðar með, og silfurlitunum í grunninum; virðist og
vera svipaður farfi aftan á töflunni, nema að því leyti, að hann er
þar þurari og lausari í sér, mun vera krít, hrærð út í límvatni
(»undirhvíti«, kridtering). í þennan hvíta undirfarfa framan á töfl-
unni, sem hefir jafnað hana alla, fylt út sprungur og holur o. s. frv.
(eins og nú er notað »kítti«), eru krotaðir með skörpum oddi fer-
hyrningar og blóm innan í hvern þeirra, þar sem grunnurinn
sést á milli myndanna, rétthyrningar i efri myndina vinstra megin
og skáhymingur í þá neðri, en þvert á móti hægra megin; í grunn-
inum í miðmyndinni eru krotuð eikarblöð og akörn. Gætir þessa
nú ekki nema við nákvæma eftirtekt, en hefir að líkindum borið
meira á þvi er taflan var ný. Allar aðallínur myndanna og bekkj-
anna á milli þeirra hafa og verið strikaðar í undirhvítann og far-
ið eftir þeim uppdrætti er málað var. Grunnurinn er með silfurlit