Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1921, Blaðsíða 106
106
er Þorsteinn Hallsson spurði að lögbergi, hvort goðar þeir væru
þar, er tnál ættu að kæra á ölkofra — og Bandamannasögu, þar
sem sagt er: að menn hafl geingið til lögbergis og þar hafl Ofeigi
verið unnt að kjósa 2 af bandamönnum til gjörðar, og þar hafi
bandamenn handsalað niðurfall á sökum — og þar, sem sagt er:
að þá Óspakur var, á Völlunum dæmdur sekur, hafi Oddur lýst
sekt hanns á lögbergi, daginn eptir. — Samkvæmt Egilssögu, 86
kap: er lík aðferðin á (þínghols) þíngi, er Egill gékk í þíngbrekku
(á hærri stað enn þeir voru á, er hlýða áttu) til að lýsa gjörð sinni
milli Steinars og Þorsteins. —
2., Catastasis er mér að öllu leiti ókunn, og annað veit jeg
ekkert að ségja um þá fornu búðaskipun, enn það, sem stendur
undir N? 17 í brjefl mínu til yðar frá 22 Sept: f: á: eptir sögusögn
annara, og þykir mér líklegast, að villt hafi sagt verið um Skapta-
búð á lögbergi.
3., Þegar jeg leit í brjefi yðar örnefnið »Kagahólmi«, var eins
og að mig ránkaði við því nafni, í minni tíð, á heimasta og hærsta
hólmanum í öxará, — enn sHagahólma*1 man eg ekki til að jeg
hafi heyrt nefndann. Enda er ofr líklegt, að einhvörsstaðar á Þíng-
völlum hafi verið tiltekinn staður til hýðínga, einsog til annara góð-
gjörða við glæpuga.
4, Ekki minnist jeg að hafa hugfest nokkra sögn um búðar-
stæði Guðmundar ríka
5 , Jeg hefi ekki heyrt gétið um aðra sléttun í Þíngvalla-túni,
enn þá, sem Jón sál: Þormóðsson gjörði um og eptir 1790, — (:sjá
Ng 27 i bréfi mínu frá 22 Sept: f: á:) — er hann hlóð túngarðinn
frá ánni og austr að Kattargjá og traðirnar beggja méginn, sem
liggja ígégnum túnið frá ánni og austr að Fjósagjá, þá hann tók
uppúr túninu allt grjótið sem í hvorttveggja fór og sléttaði túnið
um leið. Seiglurnar, svonefndar, austast á túninu, fyrir austan
Kattargjá, vóru sléttar af náttúrunni, sökum þess, að undir þeim
munu liggja sléttar hraunhellur.
6., Til gálganns var mér ekki sagt, nema á einum stað, og þékki
jeg gjörla, að þér hafið i bréfi yðar teiknað upp sama klettinn, sem
mér var sýndur, og bar nafnið »Galgaklettur«. Staða hannsígjánni
var og hin sama, sem þér bendið á; — og til sanninda merkja mér,
að hér hafi gálgi verið, var það, að uppúr dys, sem var sunnan
vert við klettinn, kom mannsleggur í minni tíð á Þíngvöllum, og,
ef til vill, sæist þar ennþá vottr til beina, ef til væri grafið. Jeg
1) Hagahólmi er hjer ránglesið og hefir k verið ógreinilegt. S. G.
.