Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1983, Qupperneq 171

SKÝRSLA UM ÞJÓÐMINJASAFNIÐ 1983
175
í lok ársins voru settir sjálfvirkir ofnkranar á ofnakerfið til að jafna
hita og minnka vatnsnotkun og einnig var geislahitunarkerfið lagfært
og reynt að koma á betri stýringu þess.
Ýmis safnstörf: Talsvert var raðað og hagrætt skjalasafni safnsins, einkum
skýrslum og skrám ýmiss konar, sett í sérbúna kassa og flokkað eftir
efni. Eru nú hlutirnir aðgengilegri en áður og betra yfirlit yfir það, sem
oft og tíðum þarf að leita í.
Þá var mikið átak gert í að tölumerkja safnauka, sem búið var að
skrá en ekki höfðu verið tölusettir. Var hlutum þvínæst komið fyrir í
endanlegri geymslu og við það létti mikið í geymslum, er það, sem
nánast hafði verið í hrúgum, var sett skipulega á sinn stað. Veitti enda
ekki af, þar sem flestar geymslur safnsins eru orðnar yfirfullar og vart
hægt að koma lengur fyrir stórum hlutum í húsinu.
Þær Halldóra Ásgeirsdóttir, Lilja Árnadóttir og Margrét Gísladóttir
unnu mest að þessu starfi, en nú er hugmyndin að skrá hluti um leið og
þeir koma inn í safnið, enda er annað bæði tvíverknaður og í mörgum
tilvikum aðeins að ýta vandanum á undan sér.
Um haustið sótti starfsfólk safnsins kynningarnámskeið í tölvufræð-
um við Háskóla íslands, en að því hlýtur að koma að skráning muna,
mynda og heimilda verði tekin á tölvur.
Forvarzla. Halldóra Ásgeirsdóttir forvörður vann í safninu frá ára-
mótum, að hluta til fyrir fé Þjóðhátíðarsjóðs. Vann hún einkum að
forvörzlu gripa frá Stóru-Borg, og má nú heita, að allir tréhlutir þaðan
hafi fengið sína meðferð, en af þeim er mikill fjöldi. Að auki greip Hall-
dóra í ýmis önnur störf, svo sem að framan er lýst.
Skortur á þvottaaðstöðu olli því, að Margrét Gísladóttir gat ekki tek-
izt á við hreinsun textíla svo sem þurfti áður en þeir yrðu styrktir og
hlytu endanlega viðgerð, enda sinnti hún ýmsum öðrum störfum á
meðan. En úr þessu var bætt í lok ársins og þá sett upp nýtt og vandað
þvottaker í turni.
Ljósmyndir. Stöðugt bætist við ljósmyndasafnið, sem orðið er ein
stærsta safndeildin. Hefur þó safnið engan lærðan ljósmyndara til að
sinna Ijósmyndastörfum, en það er orðið mjög brýnt.
Inga Lára Baldvinsdóttir vann í safninu um tveggja mánaða skeið að
skráningu ljósmynda á sérstök eyðublöð, og var þetta liður í undirbún-
ingi að tölvuskráningu ljósmyndasafnanna.
Þjóðháttadeild. Um þjóðháttadeild er eftirfarandi skýrsla Árna Björns-
sonar safnvarðar:
„Áfram var haldið því átaki til fjölgunar heimildamanna, sem hófst á