Óðinn - 01.01.1929, Blaðsíða 43
ÓÐINN
43
hraustur og atgjörvismikill eftir aldri og að sama
skapi þægur og verklæginn, og hafði vel tekið
eftir ýmsu er að sjómensku laut þennan tíma,
sem hann hafði verið á kaupskipinu. Sá skip-
stjórinn það fljótlega, að hann var oft fljótari
til og úrræðabetri en flestir af skipverjum, sem
bæði voru latir og fákunnandi. Þótti honum því
sjerlega vænt um drenginn, og faðmaði hann og
kysti, á stundum, er hann hafði einhverju af
lokið, sem skipstjóranum fanst mikið um.
Er Long hafði verið um hríð á ræningjaskip-
inu, kom á þá ofviður ógurlegt svo skipið rak
í svartnætti á grynningar við Jótland í Dan-
mörku og strandaði þar. Skipið sást úr landi
og varð mönnum bjargað, þó mörgum þrekuð-
um af frosti, en Richard var heill ogóskemdur,
sem þó mátt nærri furðu kalla, þar sem hann
var ungur að aldri og orku.
Skipshöfnin var send til Frakklands, en Ric-
hard varð eftir á Jótlandi, allslaus í ókunnu
landi. En þá vildi honum það til að hjeraðs-
dómari nokkur, Lindal að nafni, er bjó í Lem-
vig á Jótlandi, tók hann að sjer, þegar hann
kom af skipbrotinu, breytti við hann eins og
besti faðir og ól hann upp í húsi sínu. Þar
lærði hann skrift og reikning, hvorttveggja af-
bragðsvel, og þar fjekk hann undirvísun í hand-
verkum, náttúrufræði og fleiru, sem hann bjó
að alla æfi sjer til gagns og sóma.
Hjá þessum heiðursmanni dvaldi hann í 7
ár. Þá var hann fenginn til að vera skrifstofu-
stjórihjástórkaupmanni Andrjesi Kyhn; hann bjó
þá í Khöfn, var álitinn stórríkur maður og hafði
víðtæka og mikla verslun á íslandi. Hjá honum
var Richard Long fyrst á skrifstofu hans i Khöfn,
en svo var hann sendur af Kyhn til Reyðar-
fjarðar á Austfjörðum, því þar átti Kyhn versl-
un. Var hann þar verslunarstjóri, þar til Kyhn
varð gjaldþrota, hvar við eignir hans sundruð-
ust og verslun sú, er Long var fyrir, hætti.
Eftir að Long bætti verslunarstörfum bjó hann
um hríð sem bóndi, fyrst á Eskifirði, svo á
Sellálrum í Reyðarfirði. En er hann hætti bú-
skap fór hann til Þórunnar dóttur sinnar og
manns hennar, Pórólfs Jónssonar, og þar dó
hann í júní 1837.
Börn Richards Longs með konu hans, Þór-
unni Þorleifsdóttur bónda í Stærri Breiðu-
vík, Bjarnarsonar Ingimundarsonar, voru þessi:
Jón, Matthías, Georg, María, Elizabeth, Þórunn.
Auk þeirra átti hann tvo sonu, Þórarinn og
Kristján. Móðir þeirra hjet Kristín Þórarins-
dóttir.
Richard Long var fullkominn meðalmaður á
hæð og gildleika og sterkur vel, frjálslegur í
sjón, heldur dökkleitur, listaskrifari, ágætur smið-
ur og erfiðismaður hinn mesti«.
Söguágrip þetta, þó eigi sje lengra, er ljóst og
skipulegt. Segir það frá afareinkennilegum at-
burði, er eigi mun
þó vera einstæður
með öllu í sögu ís-
lands, hversu ungir
og etnilegir menn
frá útlöndum liafa
fyrir sjerstök at-
vik örlaganna flutst
þangað og setst þar
að. Einmitt á þeim
tíma sem Richard
Long fer að heim-
an, er hafinn ófriður
milli Englands og
Frakklands. Er það
á fyrstu uppgangs-
árum Napóleons.
Hafa því siglingar
verið mjög hæltulegar og naumast börnum
hent að vera í förum landa á míllum. Mun
það og mestu hafa ráðið því, að Richard fór
aldrei heim aftur, staðnæmdist fyrst i Danmörku
og síðar á Islandi.
Næstelsti sonur Richards Longs og Þór-
unnar konu hans, Matthías, átti fyrir konu Jó-
fríði dóttir Jóns bónda á Freyshólum í Skóg-
um, Eiríkssonar bónda á Hrafnkelsstöðum í
Fljótsdal, Bárðarsonar, en kona Jóns á Freys-
hólum var Guðbjörg dóttir Magnúsar bónda á
Borg í Skriðdal, Guðmundssonar Tönnessonar
á Hvanná á Jökuldal. Bjuggu þau Matthías og
Jófríður um tíma í Stakkahlíð í Loðmundar-
firði, og þar er Sigmundur fæddur 7. sept. 1841.
Ársgamall fluttist hann með foreldrum sinum upp
í Fljótsdalshjerað. Börnin voru mörg og var efna-
hagur fremur þröngur, urðu þau því að láta
þau frá sjer, er þau stálpuðust, svo að þau
hefðu ofanaf fyrir sjer sjálf. Níu ára gamall var
Sigmundur ljeður sem smali til vandalausra,
eftir það fór hann aldrei heim aftur til foreldra
sinna, og vann fyrir sjer á ýmsum stöðum þar
Sigm. Matthías Long.