Óðinn - 01.01.1929, Blaðsíða 17

Ó Ð I N N
17
Svo leið tíminn ár af ári. Sama rausn og
myndarskapur hjeltst á Rangá og sama hjálp-
semi og greiðasemi alla stund, meðan Hallur
lifði. Þau Gróa áttu 3 börn. Jón hjet hið elsta;
hann dó barn. Þórunn, fædd 20. nóv. 1873, og
Björn, fæddur 21. nóv. 1875. Hallur andaðist
12. ágúst 1893, og var þá rúmlega 73 ára. Sam-
kvæmt ósk hans var fengið leyfi til að taka upp
heimagrafreit á Rangá og var hann þar jarðsettur.
Gróa hjelt áfram búskap á Rangá, eftir lát
manns síns, og sat fyrst í óskiftu búi. Varð þá
enn berara en áður, hversu mikilhæf ágætiskona
hún var, því að engrar breytingar varð vart á
búskap eða heimilishögum, þó að Hallur væri
fallinn frá, nema þeirrar, að hann var sjálfan
eigi lengur þar að hitta. En það þótti reyndar
mörgum eigi litlu skifta. Hún hjelt öllu í hinu
sama horfi sem áður, bæði um risnu alla og
hjálpsemi. Enda sluddu börn þeirra hana sem
best og voru bæði hin efnilegustu, og unnu
henni mjög.
Stóð svo þangað til Þórunn dóltir hennar
giftist, og gekk að eiga Einar búfræðing Ein-
arsson, er þá hafði verið um hríð kennari á
Eiðum. t*á var búinu skift 1898, og fengu þau
Einar hálfa jörðina til ábúðar. En hann dó að
ári liðnu úr berklaveiki og tók Gróa þá aftur
alla jörðina. Björn sonur hennar var þá ráðs-
maður hennar. Hann kvæntist að vísu árið 1900
Hólmfríði Eiríksdóttur frá Bót Einarssonar, Jóns-
sonar vefara Borsteinssonar. En Gróavar þó skrif-
uð fyrir búi þangað til 1910. Rá tók Björn sonur
hennar við húi og hefur búið þar síðan sæmdar-
búi og verið hreppstjóri, sýslunefndarmaður og
um tíma alþingismaður og haft fleiri trúnaðar-
störfum að gegna. Hólmfríður kona hans dó 11.
apríl 1924; áltu þau 6börn. Aftur kvæntist hann
25. des. 1926 Sofíu Hallgrímsdóttur, Hallgríms-
sonar á Víðivöllum, Hallgrímssonar á Ærlæk
Illugasonar. Föðurmóðir Sofíu var Bergljót
dóltir Stefáns prófasts Árnasonar á Valþjófsstað,
en móðir Margrjet Oddsdóttir bónda á Kolla-
leiru, Bjarnasonar bónda á Iíollaleiru (d. 1871,
91 ára), Konráðssonar.
Þórunn Hallsdóttir var gáfuð og gjörfuleg mær
og mjög lík föður sínum. Hún átti, sem fyr
segir, Einar húfræðing Einarsson bónda á Haf-
ursá, Einarssonar á Hrafnkelsstöðum, Einars-
sonar. Móðir Einars á Hafursá var Ragnhildur
dóttir Hávarðs bónda Guðmundssonar í Njarð-
Louis Zöllner ræðismaður.
vik og Bjargar Vigfúsdóttur, systur Jóns Vigfús-
sonar á Ketilsstöðum, föður Hólmfriðar á Steins-
vaði. Voru þau Þórunn og Einar þannig fjór-
menningar. Þau áttu 2 börn, er dóu ung. Einar
var hálfbróðir (samfeðra) Ingibjargar konu Ei-
riks í Bót, móður Hólmfríðar, fyrri konu Björns
Hallssonar. Eftir dauða Einars veiktist Þórunn
af berklum og hefur aldrei fengið fulla heilsu
síðan. Að vísu batnaði henni nokkuð og giftist hún
aftur 1912 Pjetri trjesmið Björnssyni, Pjeturs-
sonar í Klúku, Runólfssonar á ósi, Bjarnasonar
á Hólalandi, Ketilssonar prests á Hjaltastað og
Eiðum (d. 1744), Bjarnasonar. Móðir Pjeturs
var Anna systir Gróu á Rangá. Þórunn og Pjet-
ur voru því systrabörn. Þau áttu eina dóttur,
sem lifir og heitir Helga. Bau bjuggu á Litla-
Steinsvaði; en Pjetur varð ekki gamall og dó
13. febr. 1916, 35 ára. Þórunn brá þá húi og
fór aftur að Rangá með dóttur sína og var þar
meðan móðir hennar lifði og nokkuð eftir það,
en flutli þá á Seyðisfjörð og er þar nú með
dóttur sina. Oft hefur Þórunn legið langar legur,
eða orðið að halda tímum saman við rúmið,
sökum sjúkdóms síns, og hefur víst aldrei lifað
svo nokkurn dag í 30 ár, að henni hafi fundist