Óðinn - 01.01.1929, Blaðsíða 45

ÓÐINN
45
þeirri stöðu og þótti flestum gestum gott og
gaman að koma til hans, var hann jafnan hinn
glaðasli og þægilegasti í viðmóti svo við ókunn-
uga sem kunnuga. En eigi var staða þessi hon-
um til gagns nje gæfu, og fjell eigi sem best að
bókhneigð hans og ritstörfum. Eigi svo aðskilja
að hann gerðist ofdrykkjumaður, þó nokkurn
þátt tæki hann í fagnaði gesta sinna, heldur var
það ýmislegt annað, sem af því leiddi, beinlínis
eða óbeinlínis, er honum varð til harms og trega
alla æfi síðan.
Um það leyti sem Sigmundur tók við gestgjata-
húsinu á Seyðisfirði, vistaðist til hans stúlka,
er Guðrún Einarsdóttir hjet, og ættuð var ofan
af Hjeraði. Var hún hin mesta myndarkona og
urnhyggjusamasta um hvað eina. Fjell vel á
með þeim, og var í almæli, að þau myndu
eigast. Tvö börn eignuðust þau saman, pilt og
stúlku, er hjetu Vilhjálmur og Borghildur. —
Er Vilhjálmur dáinn fyrir mörgum árum, en
Borghildur býr vestur í Yakioma í Washington-
ríki, gift Metúsalem Pjeturssyni, bónda þar vestra,
er ættaður er af Jökuldal í N.-Múlasýslu.
Er Sigmundur var tekinn við gestgjafahúsinu
breyltist að ýmsu leyti um hagi hans. Fór svo
að þau slitu samvistum, hann og Guðrún, og
fór Guðrún til Ameriku með börn þeirra bæði.
Fluttist hún lil íslendingabygðarinnar í Dakota
og andaðist eftir skamma veru þar á öndverðri
landnámstíð bygðarinnar.
Um þetta sama leyti vistaðist að gestgjafa-
húsinu, sem ráðskona þar, Ingibjörg Jóhannes-
dótlir, ættuð frá Litlu-Laugum í Suður-I3ingeyjar-
sýslu. Var hún kona myndarleg og vel verki
farin. Fjellu hugir þeirra Sigmundar og hennar
mjög saman og fór svo, að þau giftust, voru
gefin saman í hjónaband á Seyðisfirði 25. apríl
1878. Prjú börn eignuðust þau: Valdimar Long,
er nú er bóksali í Hafnarfirði, Svanfríði Vil-
helmínu Björgu, er gift er manni af þýsk-ame-
rískum ættum, og búa þau í borginni Minnea-
polis í Minnesota-ríki, og Finnboga, er andað-
ist í bænum Glenboro í Mantóba.
Árið 1882 seldi Sigmundur veitingahúsið, en
bjó áfram á Seyðisfirði. Tók hann þá til að nýju
að gefa sig allan við söfnun rita og bóka, var
þá og hjónabandið eigi orðið honum að yndi.
Sökti hann sjer nú niður í það starf, er jafnan
hafði átt huga hans allan og óskiftan. Skildu
nú og leiðir með þeim hjónunum. Einnig tóku
Ingimundur Eyjólfsson ljósmyndari.
Lengi hefur veriö búsettur i Osló islenskur ljósmynd-
ari, Ingimundur Eyjólfsson að nafni, sem allir íslend-
ingar, er dvalið hafa par lengri eða skemri tíma, kann-
ast við, myndarmaður mesti og vel metinn par i borg-
inni. Hann er nú roskinn maður, Árnesingur að upp-
runa, og lærði ungur Ijós-
myndagerð hjer í Reykja-
vík, skömmu fyrir síðast-
liðin aldamót, hjá Sigfúsi
heitnum Eymundssyni. —
Síðan stundaði hann um
hríð ljósmyndagerð á Eyr-
arbakka, en fór paðan til
Noregs nálægt aldamótun-
um, settist að í Osló og
hefur verið par síöan. —
Hefur hann unnið fyrir
ýms helstu blöðin og tíma-
ritin par að myndatöku tii
og frá úti, og unnið sjer
álit og vinsældír. Hann er
nú talinn efnaður maður.
íslendingafjelag er i Osló,
pólt fáment sje, og er hann
i'ormaður pess. Nú á síð-
ari árum hefur liann lengi
unnið að pvi, að komn upp íslendingahúsi par í borg-
inni, p. e. húsi, sem ætlað er að vera samkomustaður
handa íslendingum, sem par eru búsettir, og einnig er
ætlast til, að íslendingar, sem pangað koma ókunnugir
eða illa staddir, eigi par athvarf. Hefur Ingimundur
Eyjólfsson liðsint mörgum landa sinum, sem til Osló
hefur komið. Og nú mun hann vera vel á vegi með að
koma húsinu upp, og er pað parflegt fyrirtæki.
efni hans mjög að ganga til þurðar, fór liann
þá að hyggja til burtferðar. Sumarið 1889, eftir
16 ára dvöl á Seyðisfirði, fluttist hann loks alfari
af landi burt og til Ameríku. Dvaldi hann fyrsta
veturinn í Dakota hjá Borghildi dóttur sinni,
er þá var nýgift, en vorið eftir fluttist hann til
Winnipeg og bjó þar ávalt síðan.
í þau 34 ár, er Sigmundur dvaldi íWinnipeg,
mun hann lengst af hafa búið útaf fyrir sig með
handrit sín og bækur. Hann var afarsparneytinn
og sjerstakur hirðu-og reglu-maður. Ymsavinnu
stundaði hann framan af, eftir því sem heilsa
hans og kraftar leyfðu, en enga stöðuga atvinnu
hafði hann nokkurntíma. Áreiðanlegur og strang-
heiðarlegur var hann í öllum viðskiftum og eigi
mátti hann vita til þess að nokkur ætti eyris-
virði hjá sjer. Iíom og það einkenni hans snemma
Ingimundur Eyjólfsson.