Óðinn - 01.01.1929, Blaðsíða 35

ÓÐINN
35
Kristbjörg lónsdóttir,
húsfreyja í Dagverðargerði í Norður-Múlasýslu,
var fædd á Galtastöðum fremri í Tunguhreppi
30. nóv. 1858. Faðir hennar bjó þá þar, Jón
Rafnsson bónda í Hallfreðarstaðahjáleigu Bjarna-
sonar bónda á Ekru Eiríkssonar. Móðir Krist-
bjargar var Ólöf Jónsdóttir, Guttormssonar bónda
í Fagradal í Vopnafirði og víðar, Guðmunds-
sonar prests í Hofteigi, Ingimundarsonar. Móðir
Jóns Rafnssonar var síðari kona Rafns, Guðrún
Pálsdóttir frá Hey-
kollsstöðum, Magn-
ússonar.
Faðir Kristbjarg-
ar fór síðan til
Vopnafjarðar.og bjó
þar á Felli og Búa-
stöðum og varð tví-
kvæntur. Loks fór
bann til Ameríku
um 1889 með seinni
konu sina og börn,
nema Kristbjörgu.
Þegar Kristbjörg
var tveggja ára, tók
Eiríkur Bjarnason
(bróðir Rafns afa
hennar) bóndi á
Vífilsstöðum í Norður-Múlasýslu hana sem fóstur-
barn. Börn Eiríks voru meðal annara: Eiríkur,
Katiín og Guðmundur. Ekkert þeirra systkina
giftist, en eftir lát föður þeirra tók Eiríkur við
búi á Vífilsstöðum 1868 ogvar Katrín systir hans
ráðskona hans en Guðmundur vinnumaður þar
til þau dóu, bæði í inflúensunni 1894. Hjá þess-
um systkinum ólst svo Kristbjörg upp, að Eiriki
eldra látnum. Hjá þeim ólst einnig upp að ein-
hverju leyli Málfríður Sigfúsdóttir, dóttir Bjargar
systur þeirra Eiríks,og giftist þar Sigfúsi Eiiíks-
syni frá Ármótaseli. Málfríður dó þar 1894 og
fór í sömu gröf og systkinin. Og Sigfús dó síðan
í nóvember s. á. Þau áttu þá son 3 ára, er
Eiríkur hjet. Ó1 Eiríkur bóndi hann síðar upp.
Eiríkur Eiríksson fóstri Kristbjargar var mesti
merkisbóndi. Hann ól upp fjölda fósturbarna og
var þeim góður haukur í horni eins og öðrum,
sem hann batt vináttu við. óðinn flutti mynd
og nokkur minningarorð um Eirík í 2. árg.
árið 1906.
Kristbjörg varaltafá Vífilsstöðum eftir það, að
hún varð fulltíða, þar til hún giftist árið 1885,
27 ára að aldri. Maður hennar var Björn (f. 28.
apr. 1853) Björnsson, frá Bóndastöðum, Björns-
sonar, bróðir Gróu á Rangá og þeirra systkina.
Þykir því vel við eiga að Óðinn flytji nú mynd
af þeim mágkonum saman á blaði. Rau Björn
og Kristbjörg byrjuðu búskap á Rangá á móti ,
Gróu og Halli Einarssyni vorið 1886. En vorið
eftir í byrjun maí flultu þau á jörðina Klepp-
járnsstaði, sem þau höfðu fengið til ábúðar. En
sama vorið lagðist
Björn í taugaveiki
og dó úr henni
seint i maí 1887.
Þau Björn og
Kristbjörg eignuð-
ust eitt barn, sem
fæddist andvana.
Kristbjörg giftist
ekki aftur, enda
tregaði hún mann
sinn til dauðadags.
Björn heitinn var
roesti efnismaður.
Hann var vel greind-
ur og söngelskur
eins og hann átti
kyn til. Hann hafði
fengið nokkra tilsögn í skrift og reikningi í æsku
og ritaði góða íslensku eftir því sem títt er um
alþýðumenn. Hann var karmenni að burðum,
gildur meðalmaður á hæð og þrekinn, fríður í
andliti og fjörlegur í framgöngu, góður glímu-
maður eins og margir á þeim tíma.
Hefði Björn eflaust orðið gildur bóndi í sveit,
et honum hefði enst aldur til þess að starfa i
bændastöðunni, enda þótti mikill mannskaði að
honum á besta aldri, ekki hálffertugum.
Eftir lát manns síns fluttist Kristbjörg aftur
að Vífilsstöðum og tók við bústjórn hjá Eiríki
þegar Katrín systir hans dó 1894. Eirikur flutti á
eignarjörð sina Dagverðargerði i Tunguhreppi
1898, en dó 1903.
Eiríkur gaf tveimur fósturbörnum sínum jörð-
ina, Eiríki Sigfússyni og Ivristbjörgu. Eiríkur var
þá enn ungur að aldri og bjó Kristbjörg því á
jörðinni þar til Eiríkur byrjaði búskap 1914.
Kristbjörg var nokkur ár ráðskona hans, en svo
giftist Eiríkur Önnu Gunnarsdóttur Hemings-
Kristbjörg á Vífilstööum.
Gróa á Rangá.