Óðinn - 01.01.1929, Blaðsíða 22

22
ÓÐINN
Ragnar Ólafsson konsúll.
Vigfúsar föður Sölva, var Halldóra Jónsdóttir
vefara, bónda á Arnheiðarstöðum og Kóreks-
stöðum, Þorsteinssonar prests að Krossi í Land-
eyjum, Stefánssonar spítalahaldara í Hörgsdal,
Björnssonar Arngrímssonar bónda s.st.
Kona Vigfúsar prests Ormssonar, en móðir
Guttorms á Arnheiðarstöðum, var Bergljót Þor-
steinsdóttir, systir Jóns vefara.
Móðir Sölva, en kona Vigfúsar á Arnheiðar-
stöðum, var Margrjet Þorkelsdóttir prests, síðast
á Stafafelli í Lóni, Árnasonar, Þórðarsonar hónda
á Sörlastöðum.
Kona sjera Þorkels á Stafafelli, en móðir Mar-
grjetar, var Helga Hjörleifsdóttir, prest að Hjalta-
stað Þorsteinssonar, bróður Jóns vefara. Var Sölvi
þannig kominn af þremur börnum sjera Þor-
steins á Krossi.
Kona sjera Hjörleifs á Hjaltastað, en móðir
Helgu, var Sigríður Hjörleifsdóttir prests Þórð-
arsonar á Valþjófsstað.
Sölvi óx upp í foreldrabúsum og naut þar
góðs uppeldis og mentunar. Eigi sótti hann
skóla utan heimilis, en faðir hans hjelt heimil-
iskennara um hríð. Var heimiliskenslan ein hon-
um undirstaða þeirrar mentunar, er hann afl-
aði sjer í æsku og síðar. Bygði hann sjálfur þar
ofan á, svo að hann var eigi siður bóklega ment-
ur en þeir, er gengið hafa á gagnfræðaskóla.
Eftir lát föður síns hafði Sölvi búsforráð með
móður sinni þar til hann kvæntist og reisti bú
sjálfur með konu sinni. Er þess fyr getið og svo
hins, hvernig búskapurinn fórst úr hendi.
Brátt komst Sölvi í álit fyrir mannkosti, hygg-
indi og góðgirni. Voru honum þvi falin mörg
trúnaðarstörf í þarfir almennings, og leysti hann
þau svo af hendi, að aldrei haggaðist álit hans
og traust. Hann var hreppstjóri Fljótsdalshrepps
frá 1893 til 1926 að hann ljet af hreppsstjórn
vegna sjónveiklunar. Amtsráðsniaður var hann
um skeið, formaður yfirkjörstjórnar N.-Múla-
sýslu og átti sæti í Landsdómi frá upphafi. í
fjelags- og framfaramálum tók hann mikinn
þált. Þannig var hann fulltrúi á aðalfundum
Gránufjelagsins, í stjórn og deildarstjórn Pönt-
unarfjelags Fljótsdalsbjeraðs og Kaupfjelags Hjer-
aðsbúa og fulltrúi á aðalfundum Kaupfjelaga-
sambandsins. Auk þess var hann riðinn við flest
önnur framfara- og fjelags-mál síns hrepps og
hjeraðs. Vann hann sjer alstaðar álit og traust
fyrir vitsmuni, rjettsýni og góðgirni í tillögum
sínum og framkomu. Ennfremur sóttu menn
mjög til hans traust og álit í einkamálum, er
vanda bar að höndum. Reyndist mönnum það
og hið besta til trausts og úrræða. Hann var
hæglátur maður og frábitinn þvi að sækjast eft-
ir íhlutun um almenn mál eða einkamál, en
þar sem hann var til kvaddur, sökum trausts
manna á forsjá hans, fylgdi hann málum fram
með áhuga og festu, skýrum rökum og óbifan-
legum sannfæringarkrafti, en þó með lipurð og
lagni. Sömu eiginleikar komu og fram í við-
ræðum.
Sölvi Vigfússon var meðalmaður á vöxt og
limaður vel, fríður sýnum, góðmannlegur og
hyggindalegur á yfirbragð, alúðlegur og hug-
þekkur í viðmóti og prúðmannlegur á fæti og í
framkomu allri og hvers manns hugljúfi.
Þau Arnheiðarstaðahjón voru samhent um
alt, svo að hvort um sig naut fulls stuðn-
ings hins í sjerstökum áhugamálum og viðfangs-
efnum sínum, og þá eigi síður í sameiginlegu
verkefni, sem laut að því fyrst og fremst að gera
garðinn frægan, þ. e. heimilið. — Báru störf
þeirra þar og fegurstan ávöxt.
H. St.
V