Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1885, Síða 48

48
vóru, vinna, heldr hafði þá jafnan með sér og það opt
við fagnað og veizlur, enda virðist svo, sem höfðingja-
sonum hafi verið komið til hans til að nema kurteisi
og allskonar fagra háttsemi, rausn og höfðingsskap,
sem Guðmundr virðist hafa haft fram yfir flesta menn
aðra á landinu á sínum tima. Sögurnar bera þess
margan vott, hversu vinnan var álitin heiðarleg, og að
jafnvel ágætustu menn töldu sig eigi ofgóða til vinnu.
Gunnar á Hliðarenda og Höskuldr Hvítanesgoði sáðu
sjálfir korni sínu. Arnkell goði þóttist ekki ofgóðr til
að hjálpa þrælum sinum til að flytja heim hey. Björn
Hitdælakappi og Atli á Bjargi fóru lestaferðir. Skalla-
grimr stundaði smiðar og aðra vinnu, og það svo
kappsamlega, að húskörlum þótti við of fótaferð hans.
J>orsteinn þorskabitr sótti sjó af mesta kappi. Gisli
Súrsson vann nótt og nýtan dag; og mætti, ef þurfa
þætti, telja mörg fleiri slfk dæmi. Húsfreyjurnar, sem
höfðu innanbæjarstjórnina á hendi og venjulegast
skömtuðu matinn, vóru og sjálfar opt i seljum, eins og
áðr hefir sagt verið, til að búa til matinn, eða þá að
þær fóru þangað við og við til að sjá hvernig fram
færi og segja fyrir1.
|>á geta sögurnar þess eigi miðr, að húsbændrnir,
og það þó höfðingjar væri, höfðu stjórn og eptirlit
með heimili sínu og verkamönnum, enda er það aðal-
skilyrði fyrir góðum búnaði. J>að var t. d. siðr Guð-
mundar hins rika, þá er hann kom heim einhverstað-
ar að, að hann gekk að hveiju húsi á bænum, og hefir
það vitanlega verið til þess að sjá, hvernig fram hefði
farið meðan hann var á brottu, enda svaraði hann
1) Vatnsdæla, kap. 22. bls. 47. ísl. forns. I. bls. 127. Njála, kap.
63. bls. 82. kap. 112. bls. 170. Eyrbyggja, kap. 37. bls.188. Qrettis
saga, kap. 42. bls. 98. kap. 52. bls. 119. Bjarnar saga, bls. 34.
Egils saga, kap. 30. bls. 61. kap. 89. bls. 227. Laxdæla, kap. 35.
bls. 90.